༄༅།།འཁྲུགས་སྐོང་ཆ་སྙོམས་བདེ་བྱེད་བཞུགས།།
【 酬 补 扰 心 恢 复 平 和 之 法 】

--- 平 息 玛 姆 之 愤 怒 ---

在供护法时候加诵即可

སྐོང་རྫས་འདུ་བྱས་བྱིན་བརླབས་བྱ།། རྔ་བརྡུང་དབྱངས་ཀྱིས་མ་མོ་འབོད།།

筹办供品并作加持，击鼓唱诵唤天母。

བྷྱོཿ

郊

ལྔ་བརྒྱ་དུས་ཀྱི་ཐ་མ་ལ།།
锕加帝杰塔玛拉

末世五百之边际
སྲིད་པའི་བདེ་སྡུག་མ་མོས་བྱེད།།
哲波得德玛姆些

有界苦乐天母肇
སྣ་ཚོགས་ལོག་སྤྱོད་ལ་བརྟེན་ནས།།
纳措洛修拉定尼

以彼种种颠倒行
མ་མོ་མཁའ་འགྲོ་འཁྲུགས་པ་ལས།།
玛摩堪卓彻巴利

扰乱天母空行意
ཁ་རླངས་སྣ་ཚོགས་སྤྲིན་དུ་ཆགས།།
卡朗纳措真德恰

气息聚成种种云
བུད་མེད་སྣ་ཚོགས་སྟོང་ཁམས་གང་།།
沃美纳措东堪刚

种种幻女遍空界
ནད་དང་མི་བདེ་ཆར་ལྟར་འབེབས།།
纳当莫得恰达贝

普降疾病灾难雨
ཁྱད་པར་དམར་མོའི་ཚོགས་བྱུང་བས།།
恰巴玛姆措雄威

尤其赤女涌现故
མི་རྣམས་འདོད་ཆགས་མེ་ལྟར་འབར།།
么南多恰美达巴

人人贪心炽如火
རྟག་ཏུ་བུད་མེད་སེམས་བྱེད་ཅིང་།།
达德沃美森些将

恒常渴求女流辈
རང་དབང་མེད་པར་མོ་དབང་འགྲོ།།
让王美巴摩王卓

不由自主遭束缚
ཚིམ་པ་མེད་པར་འདོད་པས་གདུང་།།
层巴美巴多比东

意无餍足贪煎熬
མཁའ་ལ་ཁྲག་གི་འོད་ཟེར་འབར།།
夸拉察格哦热巴

天空密布红血光
ས་ལ་ཤྭ་འུད་ཆུ་གནོད་མང་།།
萨拉修额切诺忙

大地频现水涝灾
ཀུན་ཀྱང་མ་མོའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཏེ།།
根将玛姆秋彻得

此俱天母之幻变
ནད་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་ནད།།
纳将玛摩切界纳

病皆天母汝之病
ཁྲག་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་ཁྲག།
察将玛摩切界察

血皆天母汝之血
རིམས་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་རིམས།།
仍将玛摩切杰仍

疫皆天母汝之疫
དུས་ཀྱི་འཁྲུགས་པ་སློང་བྱེད་མ།།
帝界彻巴龙些玛

引发末世诤乱女
མཚོན་གྱི་བསྐལ་པས་འཇིགས་བྱེད་མ།།
寸杰嘎比杰些玛

刀兵之劫摧毁女
བསྐལ་པའི་དུས་སྲིད་བདག་མོ་ཁྱེད།།
嘎波帝哲达摩切

劫时有界主尊母
སྤྱི་བདུད་ནད་ཀྱི་ཁ་ལོ་བསྒྱུར།།
谢德纳界卡洛杰

驾御外魔病苦害
བསྐང་ངོ་ཁྱེད་ཀྱི་ཐུགས་དམ་བསྐང་།།
刚噢切界特丹刚

酬补汝之胜密意
དམ་རྫས་བདུད་རྩི་གཏོར་མ་དང་།།
丹贼德则朵玛当

圣物甘露及食子
ཁྲག་ཆགས་བྱ་ནག་སྒོ་ང་སོགས།།
察恰夏纳果锕索

血染黑禽蛋卵等
རྟེན་རྫས་སྒྲུབ་རྫས་བསྐང་རྫས་ཀྱིས།།
定贼哲贼刚贼吉

依修依供酬补供
འཁྲུགས་པའི་མ་མོའི་ཐུགས་དམ་བསྐང་།།
彻波玛姆特丹刚

发怒天女意酬补
ཐུགས་དམ་བསྐངས་པའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས།།
特丹刚波新拉吉

酬补密意加持力
རྣལ་འབྱོར་བདག་ཅག་འཁོར་བཅས་ཀྱི།།
南久达家括吉杰

我等瑜伽及眷属
ནད་ཁ་ཆོད་ལ་རིམས་ཁ་བསྒྱུར།།
纳卡秋拉仍卡杰

断除病苦转流疫
ཁྲམ་ཁ་ཕྱིས་ལ་ཤྭ་རྡེལ་སྤོས།།
灿卡戏拉修得布

修改命簿转运骰
ནད་གདོན་བར་ཆད་བསྒྱུར་དུ་གསོལ།།
纳顿瓦恰杰德索

祈求转移病魔障
ནད་ཁ་མི་འཚལ་མ་ཉིད་བཞེས།།
纳卡么擦玛涅意

不害病染母回收
རིམས་ཁ་མི་འཚལ་མ་ཉིད་བཞེས།།
仍卡莫擦玛涅意

不害疫染母回收
ཕྱི་རུ་རྐྱེན་ངན་སྣ་ཚོགས་དང་།།
谢热进安纳措当

种种外显之恶缘
ནང་དུ་དུག་ལྔ་རྣམ་རྟོག་གདོན།།
囊德德锕南多顿

内显五毒分别魔
ཁྱད་པར་ཆགས་སྲེད་འཕེལ་བ་ཡི།།
恰巴恰贼配瓦业

尤其增盛贪欲心
བསྐལ་སྲིད་དུས་ཀྱི་འཚུབ་འགྱུར་རྣམས།།
嘎哲帝界策杰南

劫时所现诸动荡
མཁའ་ལ་སྤྲིན་དང་ཆུར་རླབས་བཞིན།།
卡拉真当切拉因

如云散空浪归海
མ་ཉིད་ཞལ་གྱི་དབྱིངས་སུ་བསྟིམ།།
玛涅雅杰扬色等

融入母尊口界中
ཕོ་བདུད་དལ་ཁ་གཡས་སུ་བསྒྱུར།།
颇德达卡意色杰

男魔灾害回遮右
མོ་བདུད་དལ་ཁ་གཡོན་དུ་བསྒྱུར།།
摩德达卡云德杰

女魔灾害回遮左
སྤྱི་བདུད་དལ་ཁ་མཁའ་ལ་བསྒྱུར།།
谢德达卡卡拉杰

总魔灾害遮虚空
ཟློག་སྒྱུར་ཆེན་པོའི་དུས་ལ་བབ།།
多杰钦布帝拉瓦

回遮大转时已至
དུས་ལ་བབ་པོ་ས་མ་ཡཿ།།
帝拉瓦波萨玛雅

时机成熟萨玛雅
དབྱིངས་ཀྱི་རྒྱལ་མོ་མུ་ཁ་ལེ།།
扬杰嘉摩么卡雷

法界佛母莫卡雷
སྣང་སྲིད་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ་ཡི།།
囊哲根德让摩耶

现有普贤佛母之
བྷ་ག་བདེ་ཀློང་ཡངས་པ་རུ།།
巴嘎得龙扬巴热

广大乐界巴嘎中
བསྐལ་སྲིད་དུས་ཀྱི་ཁུག་པ་ཡི།།
嘎哲帝杰可巴耶

劫时间之转折点
རྐྱེན་སྣང་ཀུན་རྟོག་རང་གྲོལ་ནས།།
进囊根多让卓尼

缘相分别自解脱
བསྐལ་པ་ཆ་སྙོམས་འབྱུང་བ་དར།།
嘎巴恰钮炯瓦当

劫时平等无动荡
སྐྱེ་རྒུ་བདེ་ཞིང་ལྷ་འདྲེ་བྱམས།།
吉格得扬拉贼香

众生安乐鬼神慈
ཀུན་ཀྱང་ཐེག་མཆོག་ཆོས་ལ་སྤྱོད།།
根将塔巧秋拉效

众皆行持胜乘法
རྣལ་འབྱོར་སྒྲུབ་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས།།
南久哲巴波南极

诸位瑜伽众修士
གདོད་མའི་རང་ཞལ་མཐོང་བ་དང་།།
多密让雅通瓦当

证见本初本来面
གནས་སྐབས་ཡིད་ལ་རེ་བ་ཡི།།
尼嘎耶拉瑞瓦耶

暂时意中所希求
བཅོལ་བའི་ཕྲིན་ལས་འགྲུབ་པར་མཛོད།།
久波趁利哲巴作

托付事业祈成办

རབ་ཚེས་ས་གླང་ཟླ་བ་གསུམ་པའི་ཚེས་ཉེར་དགུ་ལ། འཇམ་དཔལ་དགྱེས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཡི། བློ་མཚོ་རྐྱེན་སྣང་དྲི་བཞོན་གྱིས།།བསྐུལ་བའི་རླབས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས་སོ།།མངྒ་ལཾ།། 绕炯土牛年三月廿九日，文殊欢喜金刚之意海，被外缘之风吹动，引发出之波浪妙音也!增吉祥!

分割线

༄༅།།མ་མོ་འཁྲུགས་སྐོང་བསྡུས་པ་ནི།།

【 摄 略 妈 姆 念 怒 酬 补 文 】

ཡེ་ཤེས་དབྱིངས་དང་འཇིགས་རྟེན་གྱི།།

益西央当久登几

智慧法界与世间

སྣང་སྲིད་མ་མོ་འཁྲུགས་པའི་རྒྱུ།།

震者玛母措布结

现有天母忿怒因

ཉམས་ཆགས་འགལ་འཁྲུལ་སྐོང་ཞིང་བཤགས།།

年却赶次功勇学

失坏违越酬补杆

གསོལ་ལོ་མཆོད་དོ་དགྱེས་པར་མཛོད།།

所洛秋多吉巴作

祈祷供养愿喜足

ལས་རབ་གླིང་པས་སོ།
列绕郎巴大师造

分割线

ཨོཾ་བཛྲ་ས་ཏྭ་ཧཱུྃ།

嗡 班札 萨埵 吽

内丹术的性命双修：身心即是性命，性命全在身心！

#丹道##丹道养生#

1

世人恒以道家炼丹为神玄之事，丹道家亦多秘言之，于是而使炼丹一事，成为玄之又玄之事矣。实则乃为一种上乘养生之学，夷考其内容，所谓炼丹之道，全是身心性命之道；炼丹之学，全是身心性命之学；岂有他哉？身心即是性命，性命全在身心。修身，即修命也；修心，即修性也。

故道家之性学与命学，坦率显明言之，即修养身心之学。而锻炼性命之道，即锻炼身心之道。故其道，为尽人必行之道；而其学，亦为尽人必修之学。以其上擎易学，直承大道，故谓之为羲黄之心法，尧舜文王之正传，周公孔子老庄之圣派，实未为过也。此正统易学之性命大道，孔子微露于系辞，濂溪周子略明于太极通书，至其大体，则全隐于丹道家中矣。深可痛惜者，在儒家既佚其传，而道家又恒用隐语喻词秘之，致斯圣道日衰，而斯圣学亦愈暗而不彰矣！

易曰：「穷理尽性，以至于命。原始返终，知周万物，则知生死之说。」又曰：「一阴一阳之谓道。」此实为性命学之最高纲宗。易曰：「立天之道，曰阴与阳。立地之道，曰柔与刚。立人之道，曰仁与义。」

李道纯释之曰：「立天之道，曰阴与阳；心之神气也。立地之道，曰柔与刚，身之形体也。立人之道，曰仁与义；意之情性也。身心意，象乾之三才也。神气性情形体，象坤之六合也。易曰：远取诸物，近取诸身，此之谓也。」

又曰：「天地即乾坤也，乾坤即阴阳也。阴阳一太极也，太极本无极也。以太极言之，则曰天地。以易言之，则曰乾坤。以道言之，则曰阴阳。若以人身言之，天地、形体也，乾坤、性情也，阴阳、神气也。以法象言之，天龙地虎也，乾马坤牛也，阳乌阴兔也。以金丹言之，天鼎地炉也，乾金坤土也，阴汞阳铅也。散而言之，有种种异名。合而言之，惟一阴一阳也。修仙之人，炼铅汞而成丹者，即身心合而还其本初。阴阳合而复归太极也。」太极未判以前是个什么？伏羲未画以前是个什么？父母未生前本来面目是个什么？汝能穷得透此理，参得透此机，见得着这个，即可知道家为何以父母未生前与鸿蒙未判前之先天为金丹之基矣。

2

丹家以性命双修为宗。性命双修之旨，在期性命双圆性命双了，即了性而兼了命。故李道纯认金丹大道，彻始彻终只是「身心」两个字，下手在此，了手亦在此。身心即性命也，离了身心便无立脚处，惟一味肯着身心用力，亦难臻上乘，而期圣化神化以入真境。自身心起修，而能穷阴阳妙机，夺天地造化，便可入道矣。

李氏云：「修炼金丹，以身心两个字为不二法门，以铅汞为唯一药物。真铅真汞者，身心是也。」又云：「夫炼金丹者，全在夺天地造化，以乾坤为鼎器，日月为水火，阴阳为化机，乌兔为药物。仗天罡之斡运，斗柄之推迁。采药有时，运符有则，进火退符，体一年之节候；抽铅添汞，象一月之盈亏；攒簇五行，和合四象，追二气归黄道，会三姓于元宫；返本还原，归根复命。功圆神备，凡蜕为仙。谓之丹成也。」

继之复为显明指点曰：「天地、形体也；水火、精气也；阴阳、身心也；乌兔、性情也。所以形体为鼎炉，精气为水火，情性为化机，身心为药材。圣人恐学者无所取则，遂以天地喻之，人身与天地无有不同处。」故金丹之道，不出一身，亦不出一心。若徒执文泥象，滞壳迷封，为种种异名喻词所误，则修千世，亦无益也！

李氏又曰：「异名者，只是譬喻，无出身心两字。下工之际，凝耳韵，含眼光，缄舌气，调鼻息，四大不动，使精神魂魄意，各安其位，谓之五气朝元。进入中宫，谓之攒簇五行。心不动龙吟，身不动虎啸，身心不动，谓之降龙伏虎。龙吟则气固，虎啸则精固；握固灵根也。以精气喻之龟蛇，以身心喻之龙虎，龟蛇打成一片，谓之合和四象，以性摄情，为之金木并；以精御气，谓之水火交；木与火同源，两姓一家，东三南二同成五也。水与金同源，两姓一家，北一西方四共之也。土居中宫属意。自己五数，戊己还从生数五。心身意打成一片，三家相见，结婴儿，总谓之三五混融也。炼精化气，炼气化神，炼神还虚。谓之三花聚鼎，又谓之三关。今之学人，多指尾闾、夹脊、玉枕为三关者，只是功法，非至要也。举心动念处为玄牝。今人指口鼻者非也。身心意为三要，心中之性，谓之砂中汞；身中之气，谓之水中金；金本生水，乃水之母金反居水中，故曰母隐子胎。外境勿令入，内境勿令出，谓之固济。寂然不动谓之养火。虚无自然，谓之运用。存诚笃志，谓之守城。降伏内魔，谓之野战。真汞谓之姹女，真铅谓之婴儿，胎意谓之黄婆，性情谓之夫妇。澄心定意，性寂神灵，二物成团，三元辐辏，谓之成胎。爱护灵根，谓之温养。所谓温养者，如龙养珠，如鸡伏卵，谨谨护持，勿令差失；毫发有差，前功尽弃也。阳神出壳，谓之脱胎。归根复命，还其本初，谓之超脱。打破虚空，谓之了当也。」

如能举一反三，推此及彼，则即可悟丹经中一切隐语喻词、异名术语，总不外为身心性命修养锻炼之用，又岂有他哉？

3

即以「三五一」三个字而言，本为丹家之精髓，不指明则玄妙极矣，实不可思议，若予指明，则亦不外身心意之修炼而已。而身心意三体，又不外精气神三体。精生于气，气藏于心，神隐于意。身不动则精化，心不动则气化，意不动则神化。孟子以「不动心」为教，道佛以「念头不动」为基。心一不动，则身与意亦自不动，而念亦不生矣，并无若何玄妙也。参同契曰：「三五与一，天地至精，可以口诀，难以书传。」紫阳诗谓：「三五一都三个字，古今明者实然稀。东三南二同成五，北一西方四共之；戊己还从生数五，三家相见结婴儿。婴儿是一含真气，十月胎成入圣基。」道纯指「只此五十六字，贯彻诸子百家丹经子书。」

彼并释之谓：「以一身言之，东三、木也，我之性也。西四、金也，我之情也。南二、火也，我之神也。北一、水也，我之精也。性乃心之主，心乃神之金，性与神同系乎心，东三南二同成五也。精乃身之主，身乃情之系，精与情同系乎身，北一西方四共之也。戊己为中土，意也；四象五行，意为之主宰；意无偶，自是一家也。修炼之士，收拾身心意，则自然三元五行，混而为一也。丹书云：收拾身心为采药，正谓此也。收拾身心之要，在乎虚静。虚其心，则神与性合，静其身，则精与情寂，意大定，则三元混一。此即所谓三花聚顶，五气朝元，圣胎凝成也。」

大学谓：「欲修其身者，先正其心，欲正其心者，先诚其意。」一部大学，亦只是以「身心意」为体，其余如格致与齐治平之要功，则全系用也。穷参彻究，儒道又岂有二哉？

李氏又云：「情合性谓之金木并，精合神谓之水火交，意大定谓之五行全。丹书云：炼精化气为初关，身不动也。炼气化神为中关，心不动也。炼神化虚为上关，意不动也。心不动，东三南二同成五也。身不动，北一西方四共之也。意不动，戊己还从生数五也。身心意合，即三家相见结婴儿也。作是见者，金丹之能事毕矣，神仙之大事尽矣。至于丹书，种种法象，种种异名，并不外身心意也。」

由此可知金丹之学，实只是身心性命之学而已。读者如能从此入门，则绝不致误入旁门矣。

『道可道』宇宙万物虽然复杂万端，但终会复归于寂静虚无的本初。人的本性，为各种情态的命根，如性一动，就有喜、怒、哀、乐等情之出现，忧虑、感叹、恐怖、畏惧之发生，浮躁、放纵、狂妄之显露，但终不会永久如此。此情一，,仍复归于寂静圆明的本然性体。可见”虚极”、“静笃”的自然体性，是宇宙万物的命根，它是永恒的。[作揖]