数不清这是第几次说想念南京。

最近读书，总能读到关于南京的描写，尽管已经离开很久了，文字却还是能够轻易地具象化。那次托考计算机的福坐校车到浦口校区，考完打车去了浦口火车站。售票厅不远处的大门锁着铁链本以为扑了个空，后来一路问绕着走了得有两公里，终于找到另一个无人看管的入口，一路兴奋地走啊晃啊，想朱自清父亲的背影是留在这长长月台的哪段，想当初陆依萍在这里和何书桓被围观kiss然后笑了很久。回去的时候坐轮渡，第一次见到原来轮渡一层是两轮车渡江专属，二层才有座位。

去到南京，就像《任意门》里面唱的那样，"风光跃出课本是那么新鲜"，事实上闽南风光很难从文字中得以窥见，南京与之就是极与极。旧时王谢堂前燕——我与燕的区别是它飞进王谢故居免费，而我得付4块钱的学生半价门票。
如实说，拥有一个甚至称得上有点糟糕的大学生活，幸运的是，它让我去到了南京。我并不是一个热爱日月星辰的人，唯独月圆之日抬头望时会想：谢谢你，让不论距离的我们，都能被同样的月光抚慰。

（最后突然想附张怪可爱的雪天的校车）

#余生请多指教# 我的评分：[星星][星星][星星][星星][星星]
亮点推荐：
#肖战顾魏##肖战余生请多指教#

顾魏，承蒙你出现，够我欢喜好几年。写尽千山落笔是你，望尽星辰美丽是你，书尽泛黄扉页是你，千山万水归处是你，铁马是你冰河也是你。

你有一颗玲珑的心灵，也有人间的烟火气。你如此敏感又多情，纯粹又浪漫。

࿑དྲིན།

སྤྱི་བོར་ངལ་གསོ་ཐོབ་པའི་དྲང་སྲོང་ལ།།
བསྟོད་ཚིག་ནོར་བུའི་ཅོད་པན་གཙུག་ལ་བཏགས།།
སྒྲོ་སྐུར་གཏམ་གྱིས་རྙོག་པའི་གྱ་གྱུའི་ཆུ།།
མ་འདྲེས་དྲང་པོའི་གཏམ་གྱི་གངྒཱ་མ།།
དབང་ཕྱུག་རལ་བར་འཁྱིལ་བའི་སྙན་དབྱངས་ཀྱིས།།
གདོང་བཞིའི་རྣ་བ་བདུད་རྩིའི་གཏེར་དུ་སྒྲུབ།།
གང་དེའི་བཀའ་དྲིན་དྲན་པའི་འཁྲི་ཤིང་ནི།།
ཚིག་ཕྲེང་མེ་ཏོག་འོ་མའི་དོག་པ་ཅན།།
དོན་བཟང་གཡུ་ཡི་ལོ་འདབ་རབ་འཁྲིགས་པའི།།
ལེགས་བཤད་མྱ་ངན་མེད་པའི་ལྗོན་བཟང་ཉིད།།
བློ་ཆུང་མགྲིན་པའི་དྲིལ་ཆུང་དཀྲོལ་བའི་སྒྲ།།
གང་གི་རྣ་བའི་ཡུལ་དུ་ལྷག་པར་སྙན།།།

山川变得一片白
可是，雪花
不愿打碎你的梦
也不愿你的梦
从此消失

你望着——
天空的星辰
不关心天气
是否变晴朗
亦是遨游在梦乡
不愿被人唤醒

下雪的时候
天空没有日月星辰
大地却是一片光明
变幻的梦境里
雪是那么洁白
梦是那么悠长
☕️☕️☕️ https://t.cn/R08xaRT