และเรามีเพียง งานวิวาห์เดียวดายภายใต้แสงจันทร์
สุขสกาวดวงดาวแพรวพราวนับหมื่นร้อยพัน
ร่วมกันเป็นพยานแห่งรัก ที่ไม่มีพิธีใดจะสําคัญ เหนือใจ
From the song named เพียงเเค่ใจเรารักกัน

พ่อคลอดฉันตอนอายุ 45 พ่ออายุ 72 ห่างพวกเราไป 27 ปีที่อยู่กับบิดา (ตอนนี้คิดได้สั้น ๆ อย่างไร) หนึ่งในนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าท่านกําลังเขียนถ้อยคําที่เหมาเข็ญ ราว ๆ สายน้ําที่เรียบง่ายในชีวิตของท่าน ผ่านเส้นทางที่ราบเขาและลูก ๆ ของภรรยาและลูก ๆ ของท่าน ดําเนินไปอย่างเงียบ ๆ ทั้งความรักและความทุกข์โศก. . เนื่องจากผมเป็นเด็กแปลก ๆ เมื่อพ่อเขียน ผมกลายเป็นเด็กเขียนหนังสือและประสบความสําเร็จในหน้าที่การงานของเด็กน้อย. . .
น้ําหมึก น้ํามีอ๊อกซิเจนกี่ตัว ข้าเป็นหมึกบด เช่นเดียวกับเด็ก ๆ คนอื่น ๆ ประสบช่วงเวลาแปรพักตร์กับบิดาซึ่งเขาเขียนด้วยขนาบ ผมไปวาดภาพระบายสีและไม่ได้เรียนคําใด ๆ จากท่านเลย. . อิสระในการกบฏของฉัน และการแบ่งแยกเขา เป็นพวกหัวโบราณ การคัดลายมือของบิดา ตั้งแต่หนังสือเขียน หนังสือบรรทัด หนังสือหญ้า และหนังสือที่ตกตะกอนในที่สุด เขาไล่เรียงตั้งแต่ชั้นชั้นจนถึงแกะสลักเหมือนสลักหนังสือ ไหนเล่าที่ข้าทําได้ไม่ถนัดนัก ? อะไรเล่าที่ข้าทําได้ ? อะไรเล่าที่ข้าทําได้ ? ... เราไปไกลขึ้นเรื่อยๆ ถึงกับหัวเราะเยาะความหลังช้า ๆ ของเขา การเผชิญหน้ากันทางภาษา ยิ่งเป็นการหันหน้าเข้าหากันแบบบ้านๆ มากกว่า แต่สิ่งหนึ่งที่ประทับใจที่สุดก็คือ ครั้งหนึ่งเราทะเลาะกันจนสุดท้ายเขาไม่ทะเลาะกันและยิ้มได้. . ฉันเดาไม่ออกเลย ว่าเขาคิดยังไง บางทีเขาคิดว่าฉันทะเลาะกันยังไง เป็นลูกชายเขา เมื่อพ่อสิ้นชีวิต ผมมองลึก ๆ ว่าชายคนนี้ไม่เคยรู้สึกโกรธเคืองและไม่เคยร้องขออะไรตอบแทนเลย ผมคิดใคร่ครวญถึงเรื่องนี้ว่าเยซูมาที่บ้านผมและเคยเป็นพ่อของผม. . ... .
งานแสดงหมึกครั้งนี้ เป็นการน้อมรําลึกในพระมหากรุณาธิคุณและความอาลัยของพระบิดาที่ทรงมีต่อพระอัจฉริยภาพและพระปรีชาสามารถของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ หวังว่าเขาจะชอบนะ

แต่ละอัลบั้มของฉันมีภาพถ่ายจํานวนมากของคุณไดอารี่ของฉันมีคุณในทุกหน้า，ผมขอโทษ ที่รักคุณมาหลายปีแล้ว，ทุกครั้งที่ฉันคิดว่าฉันอยู่ใกล้คุณ，ฉันพบว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่ฉันคิดว่า，ใครก็ตามที่แปลข้อความของฉันคือหมู！ https://t.cn/R2W6Wrb