རྩོམ་པ་པོ། མཁས་དབང་དགེ་འདུན་ཆོས་འཕེལ།
根登群佩尊者 著
མཁན་པོ་བསོད་དར་རྒྱས་ཀྱིས་བསྒྱུར།
索达吉堪布 译
གང་ལ་བརྟེན་ན་བསླུ་བ་མ་མཆིས་པའི།།
སྐྱབས་གནས་རིན་ཆེན་གསུམ་གྱི་ཐུགས་རྗེའི་མཐུས།།
དོན་མེད་འཁོར་བའི་འཕྲུལ་སྣང་ཀུན་ཞི་ནས།།
བློ་སྣ་ཆོས་ལ་ཕྱོགས་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས།
依彼永时无有欺惑者，
怙主三宝大悲之妙力，
无义轮回迷现息灭已，
祈祷加持心趋入妙法。

ཅི་ལ་བསམས་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་བྱ་གཞག་ལ།།
ཡང་སྒོས་སྙིང་པོ་ཏིལ་ཙམ་མི་འདུག་པས།།
ཡུན་ཐུང་ཚེ་འདིའི་བློ་སྣ་བསྒྱུར་བྱས་ཏེ།།
ད་ནས་སྙིང་པོའི་ལྷ་ཆོས་བྱེད་པར་བྱ།།
如何思维尘世之琐事，
无有芝麻毫许之实义，
短暂此生心当急剧转，
虔诚勤修精藏胜妙法。

དར་མའི་ན་ཚོད་དབྱར་གྱི་མེ་ཏོག་ཙམ།།
མཛེས་པའི་བཀྲག་མདངས་དགུན་གྱི་འཇའ་ཚོན་ཙམ།།
མི་ཡི་ཚེ་ལ་ཡུན་ལོང་མི་འདུག་པས།།
ད་ནི་སྙིང་པོའི་ལྷ་ཆོས་བྱེད་པར་བྱ།།
妙龄韶华宛如夏日英，
昳丽娇容瞬若冬时虹，
此生寿数短促不久长，
今当勤修精藏胜妙法。

སྡུག་བའི་དུས་སུ་སྐྱིད་པའི་ཐབས་ལ་རེ།།
སྐྱིད་པའི་དུས་སུ་སྡུག་བསྔལ་ཡོང་གིས་དོགས།།
རེ་དོགས་འཕྲང་ལས་ཐར་དུས་མི་འདུག་པས།།
ད་ནི་སྙིང་པོའི་ལྷ་ཆོས་བྱེད་པར་བྱ།།
苦时希求幸福之良方，
悦时担忧愁苦之临降，
永无逃离希忧险关时，
今当勤修精藏胜妙法。

གཅེས་པར་བསྐྱངས་ཀྱང་ནད་དང་གཅོང་གི་གཞི།།
རྒྱན་གྱིས་མཛེས་ཀྱང་མི་གཙང་རང་བཞིན་ཉིད།།
མི་རྟག་ལུས་ལ་སྙིང་པོ་མི་འདུག་པས།།
ད་ནི་སྙིང་པོའི་ལྷ་ཆོས་བྱེད་པར་བྱ།།
珍爱护持疾病沉疴因，
修饰装扮不净之本性，
无常之身无丝毫实质，
今当勤修精藏胜妙法。

ཕྱུག་པོ་ཕྱུག་པོའི་ས་ནས་སྡུག་གཏམ་བྱེད།།
དབུལ་པོ་དབུལ་པོའི་ས་ནས་སྨྲེ་ངག་འདོན།།
མི་རེའི་སེམས་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཁུར་པོ་རེ།།
འཁོར་བའི་གནས་ན་བདེ་བའི་སྐབས་མ་མཆིས།།
大亨身处富位尚抱怨，
穷汉身处贫地也呻吟，
每人皆为痛苦包袱累，
轮回之中永无愉悦时。

སྤྱིར་ན་ཕྱི་རོལ་བདེ་སྡུག་སྣང་བ་ཀུན།།
རང་གི་སེམས་ཉིད་གཅིག་པོའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཏེ།།
ནང་གི་གཟུགས་བརྙན་ཕྱི་རུ་འཆར་བ་ལས།།
ཕྱི་ཡི་རྣམ་པ་ཚུར་ལ་འོངས་པ་མིན།།
总之外境苦乐之显现，
皆为自心奇特之幻变，
内心影像如实而外现，
外之显像非能入内心。

དེ་ལྟར་ལེགས་པར་གོ་ནས་དཔྱད་པ་ཡིས།།
ཀུན་གཞི་སེམས་ཀྱི་རྩ་བ་ཆོད་པའི་ཚེ།།
སྣང་བའི་ན་བུན་འདི་ཡི་ཕ་རོལ་ན།།
ཆོས་ཉིད་དོན་གྱི་ནམ་མཁའ་དངོས་སུ་བཞུགས།།
通晓彼等如理而思择，
心根阿赖耶之断绝时，
迷乱现境雾霭烟云外，
真实具足法性义虚空。

ཡོད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་བཅོས་མ་སྟེ།།
མེད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་བཅོས་མ་ཉིད།།
དེ་འདྲའི་བཅོས་མ་ཀུན་གྱིས་མ་བསླད་པ།།
སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན།།
所谓之有假立非真实，
所谓之无亦具虚幻性，
彼等一切假立无杂染，
心性本为圆满正等觉。

ཡིན་མིན་རྣམ་རྟོག་ཆུ་ཡི་གཉེར་མ་བཞིན།།
གཅིག་རྗེས་གཅིག་གིས་མཐུད་དེ་འགྲོ་བ་འདི།།
གཏོད་མེད་ངང་དུ་ལྷོད་ཀྱིས་ཞིགས་པའི་ཚེ།།
ཆོས་དབྱིངས་གདོད་མའི་རྒྱ་མཚོར་སླེབས་པ་ལགས།།
是非妄念如水之涟漪，
频频泛起此等之众生，
无缘之中自然安住时，
趋至法界本始之大海。

མདོར་ན་སྣང་བ་སེམས་ཀྱི་ཆོ་འཕྲུལ་ཏེ།།
སེམས་ནི་སྟོང་པ་གཞི་མེད་རྩ་བྲལ་ཉིད།།
གཞི་མེད་ཆོས་ལ་བདག་ཏུ་བཟུང་བ་ཡིས།།
ཁྱོད་དང་ང་ཡང་འཁོར་བའི་གནས་སུ་འཁྱམས།།
总之境现乃为心幻化，
心则本空无基而离根，
无基之法执为我所故，
汝吾长时漂流轮回中。

དེ་ནི་སྣང་བའི་རྗེས་སུ་མ་འབྲང་བར།།
སྣང་མཁན་ཁོ་ལ་ཅེར་གྱིས་བལྟས་པའི་ཚེ།།
བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རང་ངོ་མཐོང་འགྱུར་པས།།
སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའི་ལམ་དེ་ཐག་མི་རིང་།།
自此当不追随外境转，
无散直视自心之当下，
现见无可言说心自性，
则获佛果道路不遥远。

དེ་ལྟར་རྩ་གསུམ་ལྷ་ཡི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས།།
མྱུར་དུ་རང་སེམས་སྟོང་བའི་རྩད་ཆོད་དེ།།
ཀ་དག་རྫོགས་པ་ཆེན་པོའི་རྒྱལ་ས་ནས།།
མཐའ་མེད་འགྲོ་བའི་དོན་ཆེན་བྱེད་པར་ཤོག།
依彼三根本尊之加持，
愿能迅速证悟大空性，
获得本净大圆满王位，
利益无边无际之众生。

恭录自《大佛頂首楞嚴經淺釋》
◎ 宣化上人

缘见因明，暗成无见：为什么看见呢？就因为明才看得见；暗，就看不见了。不明自发：不用因为这个明，而自己发出来这个真见。则诸暗相永不能昏：若是你不藉着外边的明，你自己自性里发出来这种的光明，这所有一切的暗相，就永远不能来障碍你，不能令你看不见了。

这种的境界，也就是如果你真正开悟证果了，你白天、晚间是一样的，明和暗是一样的。明能看见东西，暗也一样能看见东西，在黑暗的室里人看不见东西，他可以看得见。所以说，“了悟犹如夜得灯”，开悟了──不过也不是一定这样子，这不过说一个比喻，你不要又着住到这个上头了。这说出来的，都不一定是真的；说不出来的，那才是真的。所以这只是一个比方，你若以为是这样子，那又是错了！

怎么样子呢？“了悟犹如夜得灯，无窗暗室户开明”，你一开悟了，好像晚间得着一盏灯一样，在一个没有窗户的暗室里头，但是它光了。所以这种境界，你看这个房子里头是黑暗的，他看就是光的，这就是人与人的业感不同。你若是开悟了的人，就算在晚间也和白天一样；你在睡梦中，和醒着是一样的，在梦中也不颠倒！并且你若开悟，也会很少梦，没有梦的。

我们修道的人为什么要修行呢？就因为没有把握，自己作不得主。

你在明白的时候作得主，可是在糊涂的时候就作不得主了；你在身体健康的时候可以作得主，在有病的时候又作不得主了，你自己也不能说了算。那么你在有病的时候，可以不颠倒，也可以作得主了；可是你在睡着的时候，又作不得主了。

说：“我睡着也可以作得主！”那你做梦的时候又作不得主了，做梦的时候，又颠颠倒倒了。你做梦的时候可以作得主，你临死的时候又作不得主了。临死的时候四大分张，你想说：“我现在不要死了。”这一点人情都没有的，绝对不会给你这个人情！

所以我们人修道，也就是为的要在身体健康的时候也作得主，明白的时候也作得主，病的时候也作得主，睡的时候也作得主，梦里的时候也作得主，死的时候更作得主。

死，我欢喜死就死；不欢喜死，我活多几天，没关系！你管不了我。那时候，就叫“生死自由”，愿意活着就活着，愿意死就死。好像迦叶祖师活到现在几千岁都可以的。你愿意死，随时就这么死了！你愿意站着死，就站着死；愿意坐着死，就坐着死；你愿意躺着死，就躺着死；愿意怎么死，就怎么死！

《法华经》闻法随喜功德无量
（第一百八十段）
【于汝意云何？是大施主所得功德，宁为多否？弥勒白佛言：世尊！是人功德甚多，无量无边，若是施主、但施众生一切乐具，功德无量，何况令得阿罗汉果。佛告弥勒：我今分明语汝，是人以一切乐具、施于四百万亿阿僧祇世界六趣众生，又令得阿罗汉果，所得功德，不如是第五十人闻法华经一偈、随喜功德，百分、千分、百千万亿分、不及其一，乃至算数譬喻所不能知。
阿逸多！如是第五十人辗转闻法华经随喜功德，尚无量无边阿僧祇，何况最初于会中、闻而随喜者，其福复胜，无量无边阿僧祇、不可得比。又、阿逸多！若人为是经故，往诣僧坊，若坐、若立、须臾听受，缘是功德，转身所生，得好上妙象、马、车乘、珍宝辇舆，及乘天宫。】
佛问弥勒菩萨：你意下如何？这个“大施主”布施了无量多的世界中的无量多的十二类众生，又度了无量多的人分别成就了初至四果阿罗汉，所得功德多不多？这里说的大施主指具足财施、法施、无畏施者、名“大施主”。
弥勒菩萨对佛说：世尊！此人所得功德很多，多得无量无边，单就施予六道十二类众生那么多的欲乐珍宝，金钱财物，就已经功德无量了，何况又讲经传法，使众生脱离生死而证得阿罗汉果，功德更是大得不可估量！
佛告诉弥勒菩萨说：我今天再明白地给你讲，此人施无量多的财宝予四百万亿阿僧祇世界那么多的“六趣”众生，又度了无量多的人成阿罗汉，功德虽然很大，但不如辗转听闻随喜《法华经》至第五十个人的功德大。这里说的“六趣”是什么意思呢？六趣指众生由业因之差别而趣向之处，又名六道、六凡。所谓六趣，是以三事为由，即： 一因、二缘、三果。
因者、以妄惑为因；缘者、以造业为缘；果者、以受报为果。此六趣中，分三善三恶， 三恶即三恶趣，又名三涂。涂者、途义。有火途、血途、刀途。指依恶业所感赴之处，是为 恶道。又因恶业有重有轻，而分三处、即：地狱、畜生、 饿鬼。这三恶道是：
一、地狱：梵名那落迦、 译作无幸处；又名泥黎。此处翻译为苦具，是恶人受苦痛之处。有八寒、八热、一百三十六座地狱等。其中众生，受苦无穷，经劫无量，最苦无比。在三涂中称为火途，指地狱趣受猛火烧炙之处。
二、 饿鬼：此界有情众生，常受饥饿之苦，故有此名。有九鬼 、三十六鬼之分，在三途中，称为刀途。指饿鬼趣向，受刀剑棍杖逼迫之处。
三、畜生：梵名底栗车。译作傍生、横生。是说其身形傍生横行，性鲁钝，不能自立，畜养于人类，故有此名。如禽兽鱼虫等之属类。由愚痴而造作恶业的众生，死后为畜生。在三途中称为血途，指畜生趣向互相吞食之处。
另有三趣即三善道又名三善趣：是依善业所感赴之处。因善业有轻有重，而分别有三、即：阿修罗、人类、天人。这三善道是：
1、阿修罗：又译作非天、非类、不端正。这类众生好行斗诤，而谄曲诈慢，故多诸苦趣。虽福报邻天、而德不及天，故名非天。阿修罗分布在四道中、即：鬼道阿修罗、畜生道阿修罗、人道阿修罗、天道阿修罗。其中人道和天道阿修罗属于善道、而鬼道和畜生道阿修罗属于恶道。
2、人类：梵语搜赊。《三藏法数》说：“人者忍也、于世违顺之境，皆能安忍。”也就是说，人类的忍耐和忍受力，都强于其他道的众生，这种忍耐和忍受，对顺逆二境、善恶诸法，都能忍，对善能忍、对恶也能忍，这类人有成就圣道的基因。如果对善不能忍、对恶也不能忍，就会形成业因而生业果。所以，六道众生都从人道中成，今生得人身者，皆是前世修五戒十善，感报所生。
3、天：梵名提婆。有四层含义、即：一、天体：指运行日月星辰的整个虚空宇宙。二、天界：天界有欲界天、色界天、无色界天，天有此三界、故名天界。三、天神：是掌管和护持诸天的无量多的天主和天神。四、天人：指生活在各天界中的普通人民。
以上所说天体和天界，是非意识性的物理现象，只有天主、天神和天人才具有人一般的情感和意识，人们常说求上天保佑，不是求空洞洞的天来保佑，而求的是天主及天神的保佑，民间常有祭天和拜天的仪式，这也是祭拜的天主或天神，所以，在拜天的时候，最好选择一位天神来拜，比如选四天王中的一位、或选忉利天主、大梵天主等，这样直接与天神沟通，会有心想事成等意想不到的效果。
笼统的天有光明之义、自然之义、清净之义、自在之义、最深之义。是受人间以上，胜妙果报之所，其乐胜、身胜，世间无比。其分别甚多，但总名为“天趣”。以上所说三善三恶之处、合称六道或六趣。
其实，六道都是人们因无明所生之幻相，明白了这个道理的人，就会感悟到：“梦里明明有六趣，觉后空空无大千。”悟了道的人，这梦里的六趣、就是妙有；觉后的空空、就是真空。六道轮回，就是一场梦，梦醒了，梦中的六道，既没有三善、也没有三恶，全是非善非恶的奇妙之境；而真空中，本来没有三千大千世界、本来没有一物一尘，于此则心无羁绊，是真大自在。
得真大自在者，在梦中也能做主，梦中能做主即是禅定，定中能做到事事不迷，念念清净，不失愿力，已顿超三界，可随愿力往生诸佛净土，自当成就无上菩提。
佛说：大施主施无量多的财宝与四百万亿阿僧祇世界那么多的六趣众生，又做法布施，使这所有的众生都证得了阿罗汉果，此人所得功德虽然大得无量，但不如第五十个辗转听闻到《法华经》中“一偈”并能随喜的人。这里说的一偈是什么意思呢？
“一偈”于《杂语》规定中，限定字数句数，以三字乃至八字为一句，以四句为一偈。如本经上文所说：“恶世末法时，能持是经者，则为已如上，具足诸供养。”随喜这四句就意味着具足了种种布施和种种供养。一般要求：以四句能完整地表达一个意思、称为一偈。
佛说：大施主所得功德不及辗转听闻《法华经》中一偈而生欢喜的人所得功德的百分、千分、百千万亿分之一，以至用最高级的计算机都不能算出其功德到底有多大、用最好的比喻法也是难以形容的！
佛又对弥勒菩萨说：阿逸多！这第五十个人是辗转听闻到《法华经》的，他所得的随喜功德，就有无量无边阿僧祇劫那么多，何况是最初的第一个人，因听闻《法华经》中的一偈而随喜，那么这个人所得功德比间接听法的第五十个人，又要超胜得多，所得福德之多，就是用无量无边阿僧祇劫来比喻，也是不可比的。
佛又对弥勒菩萨说：阿逸多！如果有人为了《法华经》，去拜访僧坊寺院，或站着、或坐着，只用了“须臾”时间，须臾经计算等于2880秒、即48分钟。若人在这48分钟的时间里，听到有人讲《法华经》而随喜，以此因缘所得功德，来世将生大富贵之家或帝王之家，享受最为殊妙的象马车乘，和帝王乘坐的珍宝辇舆。或往生到天上，驾乘七宝宫殿到处旅游，自由自在，十分快乐！