《中观庄严论释》

全知麦彭仁波切 〔著〕

索达吉堪布 〔译讲〕

在藏地雪域，古代的大多数有学之士都受持这一宗风，尤其一心一意地持受此宗轨的要属鄂大译师、夏瓦秋桑、荣敦秋吉等最为典型。

古代的这些大德们大多数是按照静命论师的观点———名言以唯识宗的观点进行阐述，胜义以中观自续派的观点进行阐述。古代的很多大德都受持这一观点。

《大圆满前行》经常提到鄂大译师，当时阿底峡尊者在藏地弘扬佛法时，他也是非常了不起的一位弘扬者。

尤其是受持静命论师观点的大德们———鄂大译师、夏瓦秋吉桑给、荣敦秋吉最为典型，这就是所谓的因明前派。在雪域藏地，因明分为前派和后派。因明前派主要指鄂大译师、夏瓦秋吉桑给。其中，夏瓦秋吉桑给对藏传因明学，尤其是辩论方面的贡献相当大，现在的“因类学”及格鲁派的“因明学”也是通过他的理证开创的。荣敦秋吉是萨迦派的一位论师，与克主杰同一个年代，他著有《花鬘论》、《辨法法性论》、《现观庄严论》等很多论典的讲义。他的传记相当广，适当的时候，我们也可以讲一下有关他的故事。

这些大德都唯一受持静命论师的观点。

据说，这部《中观庄严论》的传讲与听闻曾于宗喀巴大师师徒在世期间开展得极为广泛，兴盛一时。

讲立宗句的时候说过，宗喀巴大师和他的传承弟子克主杰、甲操杰，以及对宗喀巴大师的中观见解全部获得证悟的更惹蒋参，在他们的时代，《中观庄严论》弘扬得非常广泛。

宗喀巴大师的传承弟子对此也格外重视，并作了不同程度的记录等等。

目前藏文版的宗喀巴大师传讲《中观庄严论》的记录，还有甲操杰的笔记，这两个都不是特别广，大概有一万字左右。里面每个颂词都是通过因明的推断方式进行宣说的———“什么什么故，犹如什么”。去年翻译这部论典的时候我都参考过。

所以，大约近５００年前，宗喀巴大师的时代，《中观庄严论》在藏地非常兴盛，弘扬得非常成功。

མཁའ་ཁྱབ་ཞིང་གི་ཆར་གཏོགས་མི་མཇེད་སྲིད་པའི་གྲོང་ཁྱེར་འཛམ་གླིང་དབུས་ཀྱི་བྱང་ཕྱོགས།

གངས་ལྗོངས་མདོ་སྨད་ཁྲོཾ་གྱི་ལྗོངས་འདིར་བོད་རབ་བྱུང་བཅུ་བདུན་པའི་ལྕགས་མོ་གླང་གི་ལོའི་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པའི་བོད་ཚེས་ཉི་ཤུ་ལྔའི་ཉིན། ཁྲོཾ་རྡོ་ཁོ་དགོན་པའི་བསྟན་པའི་བདག་པོ། ཡང་དར་བསྟན་པའི་གསལ་བྱེད། གཞུང་ལུགས་སྨྲ་བའི་ཁྱུ་མཆོག །མདོ་སྔགས་བསྟན་པ་རྒྱ་མཚོའི་མངའ་བདག

།དཔལ་ལྡན་བླ་མ་དམ་པ་མཚན་བརྗོད་པར་དཀའ་ཡང་དོན་གྱི་སླད་དུ་མཚན་ནས་སྨྲོས་ན་༧ མཆོག་སྤྲུལ་ཉི་མ་རྒྱལ་མཚན་གང་།

མ་དག་ཀུན་རྫོབ་འཁྲུལ་བའི་སྣང་ངོར་གཟུགས་སྐུའི་བཀོད་པ་མཐའ་རུ་བསྡུས་པའི་ཚུལ་བསྟན་ནས་ཉིན་བདུན་ཕྲག་གཅིག་ལ་གསང་བའི་བཅད་རྒྱ་བྱས་མཐར་གང་གི་སྐུ་གདུང་རང་གནས་དབེན་པའི་གནས་མཆོག་ནས་ཉིད་ཀྱི་གཟིམ་ཤག་ཏུ་ཉིན་བདུན་ཕྲག་གཅིག་ལ་རིས་སུ་མ་ཆད་པའི་འཁོར་ཚོགས་འདུས་པ་རྒྱ་མཚོ་སྤྱི་དང་།

ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་དད་མང་ཚོགས་རྣམས་ལ་སྐུ་གདུང་མཇལ་ཁ་གནང་བ་དང་ཆབ་གཅིག

།ཕྱོགས་ཀྱི་དགོན་ཁག་མང་པོའི་དགེ་འདུན་པ་བརྒྱ་ཕྲག་དུ་མས་རྡོ་དགོན་དང་ཁང་རིལ་དབེན་ཁྲོད་གཉིས་སུ་གསོལ་འདེབས་དང་།

བླ་མཆོད་སོགས་ཀྱིས་གདུང་མཆོད་འབུལ་བཞིན་པར་བོད་ཟླ་བདུན་པའི་ཚེས་བདུན་གྱི་ཞོགས་ཆར་དུས་ཚོད་བདུན་ཐོག་ཏུ་འདུས་སྡེ་ཡོངས་ལས།

ས་སྐྱའི་ཆོས་བརྒྱུད་འཛིན་པ་དག་གིས་ཀུན་རིག་ཞི་བ་དང་།

རྙིང་མའི་ཆོས་བརྒྱུད་འཛིན་པ་རྣམ་པས་སྨིན་གླིང་རྡོར་སེམས་ཞི་བའི་སྦྱིན་སྲེག་གིས་སྐུ་སྤུར་ཞུགས་འབུལ་ཞུས་པའི་ངོ་མཚར་དད་པའི་ལེགས་ཚོགས་གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པར་བཏབ་པ་དག

།བརྡ་འཕྲིན་སྟོང་པའི་དབྱིངས་ལམ་བརྒྱུད་ནས་དམ་པ་གང་ལ་དད་འདུན་ཤེལ་དཀར་གྱི་མཆོད་པས་སེམས་རྒྱུད་གྲོལ་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་འཁོར་སློབ་འདུས་པ་རྒྱ་མཚོ་དང་།

ཆོས་དད་མང་ཚོགས་རྣམ་པའི་གཟིགས་ལམ་དུ་དམ་པ་གང་གི་དགོངས་རྫོགས་ལ་འབུལ་བའི་མཆོད་སྤྲིན་རྒྱ་མཚོའི་རྡུལ་སྙེད་འདི་སྤེལ་བ་ལགས་ན་གང་གིས་མཐོང་བར་གྱུར་པའི་རང་སེམས་དད་པར་འགྱུར་བའི་གསོས་སུ་སྨིན་པར་འགྱུར་བ་ལས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་བློ་མི་སྐྱེ་བར་གྱུར་ཅིག

མངྒ་ལཾ།

སྟོན་པའི་འདས་ལོ་༢༥༦༥ལོའི་བོད་ཟླ་༧ པའི་ཚེས་༧ ཉིན་ཁྲོཾ་རྡོ་དགོན་པར་ལེན་མཐུན་ཚོགས་ཀྱིས་བྲིས།

遍虚空中娑婆世界中心之北方，雪域多康昌台，藏历第十七铁牛年六月二十五日，夺科寺住持、使佛法再次弘扬者、传讲佛典之法门龙象、显密佛法之法主，吉祥殊胜上师法号虽难以直呼、但为了表达清晰，圣者化身尼玛降真仁波切，不净世俗迷乱显现色身溶入法界保密七天后，上师法体在康日静处上师自己的卧室，供无偏具信弟子僧众施主为主的各方众多信众，瞻仰顶礼了七天。诸多寺庙的几百僧众，分别在夺科寺和康日圣山静处举行了祈愿法会、上师供养法会等。藏历七月初七早七时开始荼毗供养法会。萨迦派的僧众做了大日如来之息火供，宁玛派僧众做了敏珠林金刚萨垛之息火供，荼毗法会上出现的诸多奇妙瑞相，用照片记录，通过微信平台发送，供养分享给对上师具有如白水晶般信心的各方眷属僧众弟子施主，愿凡见到上师圆寂荼毗如尘云海供养法会照片者，都能生起信心、依此缘起发愿、心中不生起分别邪见，愿吉祥！

佛历2565年藏历七月初七日夺科寺摄影工作室宣

出家人的福报，是九朝天子的福报换不来的！

我们对于出家人的印象，很多人都以为只有走投无路了才出家，生活受到了重创，打击，混不下去了，只能出家了。这其实是一个非常大的误解！

顺治皇帝出家前说了一句非常有名的话：“黄金白玉非为贵，唯有袈裟披肩难。”是的，对于真正出家人来说，黄金白玉都不是最重要的，唯有身上的袈裟（出家）是最难得到的。

佛陀出家前，也是一位皇子。很多高僧大德出家前的身份、地位、财富非常富足。他们并不是走投无路了才出家的，而是为了探寻生命的真谛，寻找宇宙人生的真相，寻找解脱生死、永恒快乐的方法，才出家的。

出家人承担的责任非常重大，他们是道德高尚的人，能够感染和影响社会大众。他们弘法布道，传递慈悲和智慧，对社会的道德人心起到不可替代的作用。

出家人是众生的老师，他们严守戒律，广闻博学，慈悲为怀。能够开导众生，给一切众生安乐和慈爱。他们所做的一切，不是为了自己，而是为了众生的安乐，非常伟大可贵。

很多出家人是多才多艺的，生活也是丰富多彩的，不只是吃斋念佛。他们奔走四方，广结善缘，让接触到他们的众生，都能感受到快乐和温暖。

出家人是佛法的继承者和弘扬者，续佛慧命，普度众生，广利有情。他们承担着弘法利生的重任，传承着佛菩萨的慈悲和智慧，能够带给众生真正的安乐和利益。

出家后明白自己的路没有走错，因为父母的深恩，以我们在世间的能力是无法报答的，我们能为他们做的，永远也比不上他们为我们付出的万万分之一。而只有出家好好修行，好好念佛，慢慢引导他们信佛念佛、听经闻法，让他们解脱生死，才是真正的报恩。

如果没办法让他们信佛，那就等我们往生成佛后度脱他们出离生死轮回。也许这一世我们是个不孝儿女，但是当我们将来成佛后，度脱我们生生世世的父母和亲人们都出离六道轮回后，我们就会问心无愧。

所以，不管这一世的亲人是否理解我们，我们修行的心，念佛的心，求往生的心，都不要改变。

好好依止佛陀的经典，依止明师的教导，好好信受阿弥陀佛的救度，听经闻法，精进修行，老实念佛，当生极乐。这样，我们才对得起所有的亲人，对得起所有的众生，才无愧于“出家人”这个身份！

出家人的福报，是九朝天子的福报换不来的，是十世状元的智慧换不来的。

出家人过圣洁的生活，出家人过灵性的生活，出家人过最有意义的生活，出家人每一分每一秒都在利益世间 。即使这个出家人不会讲法也在表法。僧衣一着，就有无量功德。

出家人一句：我佛慈悲，善哉，善哉，阿弥陀佛！就能够给无量众生，种下成佛的种子。