én chānɡ dì jūn yīn zhì wén
《文 昌 帝君阴骘文》
dì jūn yuē wú yì shí qī shì wéi shì dà fū shēn wèichánɡnuè mín kù lì jiù rén zhī nàn
帝君曰:吾一十七世为士大夫身。未 尝 虐民酷吏。救人之难，
jì rén zhī jí mǐn rén zhī ɡū rónɡ rén zhī ɡuò ɡuǎnɡ xínɡ yīn zhì shànɡ ɡé cānɡ qiónɡ
济人之急，悯人之孤，容人之过。广行阴骘，上格苍穹。
rénnénɡ rú wǒ cún xīn tiān bì cì rǔ yǐ fú
人能如我存心，天必赐汝以福。
yú shì xùn yú rén yuē xī yú ɡōnɡzhì yù dà xīnɡ sì mǎ zhīmén dòu shì jì rén
于是训于人曰:昔于公治狱，大兴驷马之门。窦氏济人，
ɡāo zhé wǔ zhī zhī ɡuì jiù yǐ zhònɡzhuànɡyuán zhī xuǎn mái shé xiǎnɡ zǎi xiànɡ zhī rónɡ
高折五枝之桂。救蚁，中 状 元之选;埋蛇，享宰相之荣。
yù ɡuǎnɡ fú tián xū pínɡ xīn dì xínɡ shí shí zhī fānɡbiàn zuò zhǒnɡzhǒnɡ zhī yīn ɡōnɡ lì wù lì rén
欲 广 福田，须凭心地。行时时之方便，作 种 种 之阴功。利物利人，
xiū shàn xiū fú zhènɡ zhí dài tiān xínɡ huà cí xiánɡ wèi ɡuó jiù mín cún pínɡděnɡ xīn kuò kuān dà liànɡ 修善修福。正直代天行化，慈祥为国救民。存平等心，扩宽大量。
zhōnɡ zhǔ xiào qīn jìnɡ xiōnɡ xìn yǒu hé mù fū fù jiào xùn zǐ sūn wú màn shī zhǎnɡ wú wǔ shènɡ yán
忠 主孝亲，敬 兄 信友。和睦夫妇，教训子孙。毋慢师 长 ，毋侮 圣 言。
huò fènɡzhēncháo dǒu huò lǐ shénsònɡ jīnɡ bào dá sì ēn ɡuǎnɡxínɡ sān jiào 或奉真朝斗，或礼神诵经。报答四恩，广行三教。
tán dào yì ér huà jiānwán jiǎnɡjīnɡ shǐ ér xiǎo yú mèi jì jí rú jì hé zhé zhī yú
谈道义而化奸顽，讲经史而晓愚昧。济急如济涸辙之鱼，
jiù wēi rú jiù mì luó zhī què jīn ɡū xù ɡuǎ jìnɡ lǎo lián pín jǔ shànjiànxián ráo rén zé jǐ
救危如救密罗之雀。矜孤恤寡，敬老怜贫。举善荐贤，饶人责己。
cuò yī shí zhōudào lù zhī jī hán shī ɡuānɡuǒ miǎn shī hái zhī pù lù zào lòu zé zhī rén yuán
措衣食，周道路之饥寒;施棺椁，免尸骸之暴露。造漏泽之仁园，
xīnɡ qǐ ménɡzhī yì shú jiā fù tí xié qīn qī suì jī zhèn jì lín pénɡ
兴启蒙之义塾。家富，提携亲戚;岁饥，赈济邻朋。
dǒu chènɡ xū yào ɡōnɡ pínɡ bù kě qīnɡ chū zhònɡ rù nú pú dài zhī kuān shù 斗称须要公平，不可轻出重入。奴仆待之宽恕，
qǐ yí bèi zé kē qiú yìn zào jīnɡ wén chuànɡ xiū sì yuàn shě yào cái yǐ zhěnɡ jí kǔ
岂宜备责苛求。印造经文， 创 修寺院。舍药材以 拯 疾苦，
1
shī chá shuǐ yǐ jiě kě fán diǎn yè dēnɡ yǐ zhào rén xínɡ zào hé chuán yǐ jì rén dù
施茶水以解渴烦;点夜灯以照人行;造河 船 以济人渡。
huò mǎi wù ér fànɡshēnɡ huò chí zhāi ér jiè shā jǔ bù chánɡ kàn chónɡ yǐ jìn huǒ mò shāoshān lín
或买物而放生，或持斋而戒杀。举步常看虫蚁，禁火莫烧山林。
wù dēnɡshān ér wǎnɡ qín niǎo wù lín shuǐ ér dú yú xiā wù zǎi ɡēnɡ niú wù qì zì zhǐ 勿登山而网禽鸟，勿临水而毒鱼虾。勿宰耕牛，勿弃字纸。
wù móu rén zhī cái chǎn wù dù rén zhī jì nénɡ wù yín rén zhī qī nǚ wù suō rén zhī zhēnɡsònɡ
勿谋人之财产，勿妒人之技能。勿淫人之妻女，勿唆人之争讼。
wù huài rén zhī mínɡ lì wù pò rén zhī hūn yīn wù yīn sī chóu shǐ rén xiōnɡ dì bù hé 勿坏人之名利，勿破人之婚姻。勿因私雠，使人兄弟不和。
wù yīn xiǎo lì shǐ rén fù zǐ bú mù wù yǐ quán shì ér rǔ shànliánɡ wù shì fù háo ér qī qiónɡkùn
勿因小利，使人父子不睦。勿倚权势而辱善良，勿恃富豪而欺穷困。
yī běn fèn ér zhì qiānɡōnɡ shǒu ɡuī jǔ ér zūn fǎ dù xié hé zōnɡ zú jiě shì yuānyuàn
依本分而致谦恭，守规矩而遵法度。谐和宗族，解释冤怨。
shànrén zé qīn jìn zhī zhù dé xínɡ yú shēn xīn è rén zé yuǎn bì zhī dù zāi yānɡ yú méi jié
善人则亲近之，助德行于身心。恶人则远避之，杜灾殃于眉睫。
chánɡ xū yǐn è yánɡshàn bù kě kǒu shì xīn fēi hénɡ jì yǒu yì zhī yǔ wǎnɡ tán fēi lǐ zhī yán
常须隐恶扬善，不可口是心非。恒记有益之语，罔谈非礼之言。
jiǎn ài dào zhī jīnɡ zhēn chú dānɡ tú zhī wǎ shí xiū shù bǎi nián qí qū zhī lù
剪碍道之荆榛，除当途之瓦石。修数百年崎岖之路，
zào qiān wàn rén lái wǎnɡ zhī qiáo
造千万人来往之桥。
chuí xùn yǐ ɡé rén fēi juān zī yǐ chénɡ rén měi zuò shì xū xún tiān lǐ
垂训以格人非，捐资以成人美。作事须循天理，
chū yán yào shùn rén xīn jiàn xiān zhé yú ɡēnɡ qiánɡ shèn dú zhī yú qīn yǐnɡ zhū è mò zuò
出言要顺人心。见先哲于羹墙，慎独知于衾影。诸恶莫作，
zhònɡ shàn fènɡ xínɡ yǒnɡ wú è yào jiā lín chánɡ yǒu jí shén yōnɡ hù jìn bào zé zài zì jǐ
众 善奉行。永无恶曜加临， 常 有吉神拥护。近报则在自己，
yuǎn bào zé zài ér sūn bǎi fú piánzhēn qiānxiánɡ yún jí qǐ bù cónɡ yīn zhì zhōnɡ dé lái zhě zāi
远报则在儿孙。百福骈臻，千祥云集，岂不从阴骘中得来者哉!
《文 昌 帝君阴骘文》
dì jūn yuē wú yì shí qī shì wéi shì dà fū shēn wèichánɡnuè mín kù lì jiù rén zhī nàn
帝君曰:吾一十七世为士大夫身。未 尝 虐民酷吏。救人之难，
jì rén zhī jí mǐn rén zhī ɡū rónɡ rén zhī ɡuò ɡuǎnɡ xínɡ yīn zhì shànɡ ɡé cānɡ qiónɡ
济人之急，悯人之孤，容人之过。广行阴骘，上格苍穹。
rénnénɡ rú wǒ cún xīn tiān bì cì rǔ yǐ fú
人能如我存心，天必赐汝以福。
yú shì xùn yú rén yuē xī yú ɡōnɡzhì yù dà xīnɡ sì mǎ zhīmén dòu shì jì rén
于是训于人曰:昔于公治狱，大兴驷马之门。窦氏济人，
ɡāo zhé wǔ zhī zhī ɡuì jiù yǐ zhònɡzhuànɡyuán zhī xuǎn mái shé xiǎnɡ zǎi xiànɡ zhī rónɡ
高折五枝之桂。救蚁，中 状 元之选;埋蛇，享宰相之荣。
yù ɡuǎnɡ fú tián xū pínɡ xīn dì xínɡ shí shí zhī fānɡbiàn zuò zhǒnɡzhǒnɡ zhī yīn ɡōnɡ lì wù lì rén
欲 广 福田，须凭心地。行时时之方便，作 种 种 之阴功。利物利人，
xiū shàn xiū fú zhènɡ zhí dài tiān xínɡ huà cí xiánɡ wèi ɡuó jiù mín cún pínɡděnɡ xīn kuò kuān dà liànɡ 修善修福。正直代天行化，慈祥为国救民。存平等心，扩宽大量。
zhōnɡ zhǔ xiào qīn jìnɡ xiōnɡ xìn yǒu hé mù fū fù jiào xùn zǐ sūn wú màn shī zhǎnɡ wú wǔ shènɡ yán
忠 主孝亲，敬 兄 信友。和睦夫妇，教训子孙。毋慢师 长 ，毋侮 圣 言。
huò fènɡzhēncháo dǒu huò lǐ shénsònɡ jīnɡ bào dá sì ēn ɡuǎnɡxínɡ sān jiào 或奉真朝斗，或礼神诵经。报答四恩，广行三教。
tán dào yì ér huà jiānwán jiǎnɡjīnɡ shǐ ér xiǎo yú mèi jì jí rú jì hé zhé zhī yú
谈道义而化奸顽，讲经史而晓愚昧。济急如济涸辙之鱼，
jiù wēi rú jiù mì luó zhī què jīn ɡū xù ɡuǎ jìnɡ lǎo lián pín jǔ shànjiànxián ráo rén zé jǐ
救危如救密罗之雀。矜孤恤寡，敬老怜贫。举善荐贤，饶人责己。
cuò yī shí zhōudào lù zhī jī hán shī ɡuānɡuǒ miǎn shī hái zhī pù lù zào lòu zé zhī rén yuán
措衣食，周道路之饥寒;施棺椁，免尸骸之暴露。造漏泽之仁园，
xīnɡ qǐ ménɡzhī yì shú jiā fù tí xié qīn qī suì jī zhèn jì lín pénɡ
兴启蒙之义塾。家富，提携亲戚;岁饥，赈济邻朋。
dǒu chènɡ xū yào ɡōnɡ pínɡ bù kě qīnɡ chū zhònɡ rù nú pú dài zhī kuān shù 斗称须要公平，不可轻出重入。奴仆待之宽恕，
qǐ yí bèi zé kē qiú yìn zào jīnɡ wén chuànɡ xiū sì yuàn shě yào cái yǐ zhěnɡ jí kǔ
岂宜备责苛求。印造经文， 创 修寺院。舍药材以 拯 疾苦，
1
shī chá shuǐ yǐ jiě kě fán diǎn yè dēnɡ yǐ zhào rén xínɡ zào hé chuán yǐ jì rén dù
施茶水以解渴烦;点夜灯以照人行;造河 船 以济人渡。
huò mǎi wù ér fànɡshēnɡ huò chí zhāi ér jiè shā jǔ bù chánɡ kàn chónɡ yǐ jìn huǒ mò shāoshān lín
或买物而放生，或持斋而戒杀。举步常看虫蚁，禁火莫烧山林。
wù dēnɡshān ér wǎnɡ qín niǎo wù lín shuǐ ér dú yú xiā wù zǎi ɡēnɡ niú wù qì zì zhǐ 勿登山而网禽鸟，勿临水而毒鱼虾。勿宰耕牛，勿弃字纸。
wù móu rén zhī cái chǎn wù dù rén zhī jì nénɡ wù yín rén zhī qī nǚ wù suō rén zhī zhēnɡsònɡ
勿谋人之财产，勿妒人之技能。勿淫人之妻女，勿唆人之争讼。
wù huài rén zhī mínɡ lì wù pò rén zhī hūn yīn wù yīn sī chóu shǐ rén xiōnɡ dì bù hé 勿坏人之名利，勿破人之婚姻。勿因私雠，使人兄弟不和。
wù yīn xiǎo lì shǐ rén fù zǐ bú mù wù yǐ quán shì ér rǔ shànliánɡ wù shì fù háo ér qī qiónɡkùn
勿因小利，使人父子不睦。勿倚权势而辱善良，勿恃富豪而欺穷困。
yī běn fèn ér zhì qiānɡōnɡ shǒu ɡuī jǔ ér zūn fǎ dù xié hé zōnɡ zú jiě shì yuānyuàn
依本分而致谦恭，守规矩而遵法度。谐和宗族，解释冤怨。
shànrén zé qīn jìn zhī zhù dé xínɡ yú shēn xīn è rén zé yuǎn bì zhī dù zāi yānɡ yú méi jié
善人则亲近之，助德行于身心。恶人则远避之，杜灾殃于眉睫。
chánɡ xū yǐn è yánɡshàn bù kě kǒu shì xīn fēi hénɡ jì yǒu yì zhī yǔ wǎnɡ tán fēi lǐ zhī yán
常须隐恶扬善，不可口是心非。恒记有益之语，罔谈非礼之言。
jiǎn ài dào zhī jīnɡ zhēn chú dānɡ tú zhī wǎ shí xiū shù bǎi nián qí qū zhī lù
剪碍道之荆榛，除当途之瓦石。修数百年崎岖之路，
zào qiān wàn rén lái wǎnɡ zhī qiáo
造千万人来往之桥。
chuí xùn yǐ ɡé rén fēi juān zī yǐ chénɡ rén měi zuò shì xū xún tiān lǐ
垂训以格人非，捐资以成人美。作事须循天理，
chū yán yào shùn rén xīn jiàn xiān zhé yú ɡēnɡ qiánɡ shèn dú zhī yú qīn yǐnɡ zhū è mò zuò
出言要顺人心。见先哲于羹墙，慎独知于衾影。诸恶莫作，
zhònɡ shàn fènɡ xínɡ yǒnɡ wú è yào jiā lín chánɡ yǒu jí shén yōnɡ hù jìn bào zé zài zì jǐ
众 善奉行。永无恶曜加临， 常 有吉神拥护。近报则在自己，
yuǎn bào zé zài ér sūn bǎi fú piánzhēn qiānxiánɡ yún jí qǐ bù cónɡ yīn zhì zhōnɡ dé lái zhě zāi
远报则在儿孙。百福骈臻，千祥云集，岂不从阴骘中得来者哉!
shī jì wáng chūn qiū zuò
诗既亡 春秋作
yù bāo biǎn bié shàn è
寓褒贬 别善恶
"【解释】后来由于周朝的衰落，诗经也就跟着被冷落了，所以孔子就作《春秋》，在这本书中隐含着对现实政治的褒贬以及对各国善恶行为的分辩。
〖启示〗我们读春秋，除了能够了解当时一般政治和人民生活情况,更重要的是累积前人的经验,成为自己做人处事的借鉴。"
诗既亡 春秋作
yù bāo biǎn bié shàn è
寓褒贬 别善恶
"【解释】后来由于周朝的衰落，诗经也就跟着被冷落了，所以孔子就作《春秋》，在这本书中隐含着对现实政治的褒贬以及对各国善恶行为的分辩。
〖启示〗我们读春秋，除了能够了解当时一般政治和人民生活情况,更重要的是累积前人的经验,成为自己做人处事的借鉴。"
shī jì wáng chūn qiū zuò
诗既亡 春秋作
yù bāo biǎn bié shàn è
寓褒贬 别善恶
"【解释】后来由于周朝的衰落，诗经也就跟着被冷落了，所以孔子就作《春秋》，在这本书中隐含着对现实政治的褒贬以及对各国善恶行为的分辩。
〖启示〗我们读春秋，除了能够了解当时一般政治和人民生活情况,更重要的是累积前人的经验,成为自己做人处事的借鉴。"
诗既亡 春秋作
yù bāo biǎn bié shàn è
寓褒贬 别善恶
"【解释】后来由于周朝的衰落，诗经也就跟着被冷落了，所以孔子就作《春秋》，在这本书中隐含着对现实政治的褒贬以及对各国善恶行为的分辩。
〖启示〗我们读春秋，除了能够了解当时一般政治和人民生活情况,更重要的是累积前人的经验,成为自己做人处事的借鉴。"
✋热门推荐