【 聞所成慧-新譯文摘錄分享 】德威多傑全集 第 01 函 ཟབ་གཏེར་ཡང་སྙིང་འདུས་པ་ལས༔ དྲག་སྔགས་ཀྱི་རིག་འཛིན་ཆེན་པོ་གནུབས་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་གྱི་ཐུགས་སྒྲུབ་འཇམ་དཔལ་གཤིན་རྗེའི་གཤེད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་རིག་འཛིན་ཐུགས་ཐིག་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ༔ 甚深伏藏最極心要總集·猛咒大持明努欽桑傑耶謝意修·文殊閻摩敵手印持明心髓

ན་མོ་གུ་རུ་བྷུདྡྷ་ཛྙ་ན་ཡ་མནྟ་ཀ་ཡེ༔

南無咕如布達佳那雅曼達嘎耶

ཟབ་གསང་དཔལ་གྱི་བེའུ་ལས༔ འཇམ་དཔལ་གཤིན་རྗེའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ༔ རིག་འཛིན་བླ་མའི་ཟབ་སྒྲུབ་ཆེ༔ མན་ངག་འབུམ་གྱི་ཡང་ཞུན་མཆོག༔ འདི་རུ་སྤྲོ་འོ་གུས་པས་ཟུང་༔ ཨེ་དཀྱིལ་ཆོས་འབྱུང་བསྣོལ་བའི་དབུས༔ གཤིན་རྗེའི་སྒྲུབ་གཏོར་སྔགས་བྱང་རྣམས༔ མེ་ལོང་ཕུར་བ་སྲོག་འཁོར་དང༔ བླ་རྡོ་དང་བཅས་བཀོད་པའི་མཐར༔ ཕྱི་ནང་གསང་བ་ཡང་གསང་གི༔ མཆོད་པའི་ཚོགས་སྦྱར་སྟན་བདེ་སར༔ འདུག་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་ནི༔

甚深大密吉祥結，文殊閻摩大手印，
持明上師深大修，十萬竅訣勝精華，
於此喜樂敬受持，誒字法源交叉中，
閻摩修法朵瑪咒，明鏡普巴及命輪，
魂石陳設之四周，內外秘密及極密，
供品陳設舒適墊，安坐皈依及發心！

ན་མོ༔ ཀ་དག་རང་བྱུང་བླ་མའི་ཐུགས༔ ལྷུན་གྲུབ་འགགས་མེད་ཁྲོ་བོའི་དལ༔ འཇམ་དཔལ་གཤིན་རྗེའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལྷར༔ སྐྱེ་འགགས་མེད་པར་སྐྱབས་སུ་མཆི༔ ལན་གསུམ༔

南無！
本淨自生上師意，任運不滅怒壇城，
文殊閻魔壇城尊，不生不滅誠皈依。誦三遍。

ཧོ༔ མ་རིག་འཁོར་བའི་སེམས་སྣང་ཆོས༔ རང་རིག་དག་མཉམ་ལྟ་བའི་ངང་༔ ཡེ་དག་ཀུན་བཟང་དགོངས་པའི་ཀློང་༔ ཡེ་གྲོལ་ཆེན་པོར་སེམས་བསྐྱེད་དོ༔ ལན་གསུམ༔
吙！

無明輪迴心境法，自明平等正見體，
本淨普賢密意界，本來解脫發勝心！誦三遍。

............(中略)............

གྲུབ་པའི་དབང་ཕྱུག་རྡོ་རྗེ་ཡང་དབང་རྩལ༔ དམར་སྨུག་ཞི་མ་ཁྲོ་ལ་སྤྱན་གསུམ་པ༔ རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་ཆས་ཅན་རུས་རྒྱན་གསོལ༔ ཐོད་སྐམ་རྩེ་ཕྲན་སྟག་ལྤགས་རྨད་ཤམ་ནས༔

成就自在多傑陽旺擇，紫紅怒中微笑三眼具，
瑜伽行者裝束骨莊嚴，骷髏頂飾虎皮為下裙，

ཕྱག་གཡས་གནམ་ལྕགས་ཕུར་བ་གདེང་ཐབ་ཕྱར༔ གཡོན་པས་བསྡིག་འཛུབ་རཀྴའི་ཕྲེང་བ་འདྲེན༔ མདུན་དུ་ཞིང་ལྤགས་གདན་ལ་ཊ་དྲིལ་རྡོར༔ བྷནྡྷ་བདུད་རྩིས་བཀང་དང་ཧོམ་ཐུན་རྭ༔

右手天鐵普巴定信舉，左手期尅護鬘手印引，
面前人皮墊上鼓鈴杵，顱器甘露盈滿鎮咒角，

............(中略)............

ཧཱུཾ་ཛ༔ ཆོས་དབྱིངས་མཐའ་བྲལ་དུར་ཁྲོད་སྐུ་ལ་རྫོགས༔ རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཡང་རྫོང་ཤེལ་གྱི་ཕུག༔ སྐུ་གསུམ་ལྷུན་རྫོགས་པདྨ་འོད་ཞིང་ནས༔ གྲུབ་པའི་དབང་ཕྱུག་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ལ༔ རྩ་གསུམ་རབ་འབྱམས་རྒྱ་མཚོའི་འཁོར་དང་བཅས༔ གདུང་བས་འབོད་དོ་ཐུགས་རྗེའི་དགོངས་ཏེ་བྱོན༔ བྱིན་རླབས་དབང་དང་དངོས་གྲུབ་ཆར་ལྟར་ཕོབ༔

吽匝！
法界離邊寒林身中圓，自性任運陽棕協岩洞，
三身圓滿蓮花光刹土，成就自在桑傑耶謝尊，
三本無邊大海眷屬眾，悲切呼喚大悲意降臨，
加持灌頂悉地如雨降！

............(中略)............

ཧཱུཾ་བྷྱོ༔ དྲག་སྔགས་རོལ་བའི་ཕོ་བྲང་ཆེན་པོ་ནས༔ མཐུ་རྩལ་འགྲན་བྲལ་རིག་འཛིན་གྲུབ་པའི་དབང་༔ རྔམས་བརྗིད་སྐུ་ལ་ཞི་ཁྲོའི་དཀྱིལ་འཁོར་རྫོགས༔ དྲགས་སྔགས་གསུང་ལ་ནུས་མཐུ་ཐོག་སེར་འཕྲོ༔ གཏུམ་དྲག་ཐུགས་ལ་གདུག་པའི་མེ་རླུང་འཁྲིགས༔ སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་བསྟོད༔

吽覺！
猛咒遊戲殊勝無量宮，威力無比持明成就王，
威嚴身中靜猛壇城圓，猛咒語中威力雷雹放，
威猛意中凶猛風火燃，桑傑耶謝身語意讚頌！

སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའི་ཉམས་པའི་དགྲ་བགེགས་སྒྲོལ༔ བྱམས་བརྩེའི་ཐུགས་ཀྱི་ངན་སོང་འཁོར་བ་འདྲེན༔ འཆི་མེད་མཆོག་གྲུབ་འཇའ་ལུས་རྡོ་རྗེའི་སྐུ༔ རིག་འཛིན་གྲུབ་པའི་དབང་ཕྱུག་ཁྱེད་ལ་བསྟོད༔

殊勝大悲毀誓敵魔度，慈憫之意惡趣輪迴拔，
無死成就虹身金剛身，持明成就自在尊讚頌！

དུས་འདི་ནས་བཟུང་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་བར༔ ཁྱེད་དང་མི་འབྲལ་ཐུགས་རྗེའི་མཐུའི་བརྐྱང་ནས༔ ངན་སོང་འཁོར་བའི་སེམས་ཅན་མ་ལུས་པ༔ འདྲེན་པའི་དེད་དཔོན་དམ་པར་བདག་བཀོད་མཛོད༔

從今為始乃至菩提間，與尊不離大悲威力增，
惡趣輪迴眾生盡無餘，願我成為導引大商主！

ཨོཾ༔ རང་རིག་ཡེ་ཤེས་རང་ངོར་མ་རྟོགས་པའི༔ མ་རིག་འཁྲུལ་བའི་ནོངས་པ་ཅི་མཆིས་པ༔ དཀྱིལ་འཁོར་ལྷ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་སྤྱན་སྔར་བཤགས༔ དག་ཚང་སོར་ཆུད་སྒྲིབ་མེད་དངོས་གྲུབ་སྩོལ༔

嗡！
自明智慧本面未證悟，無明錯亂所有諸罪過，
壇城尊眾之前誠懺悔，悉皆還淨無障悉地賜！

............(中略)............

ཞེས་པའང་སྦྲག་ཡང་རྫོང་དུ་འཇམ་དཔལ་གཤིན་རྗེའི་མཚམས་མལ་དུ་ཐོ་རང་སྣང་བ་གནས་འགྱུར་གྱི་ཆ་ལ་དྲག་སྔགས་ཀྱི་རིག་འཛིན་ཆེན་པོ་ལ་འཇམ་དཔལ་སྐུ་ཡི་ལྷ་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་སྣང་གྲགས་རིག་གསུམ་ཁྲོ་བོ་རོལ་བའི་དལ་དུ་ཤར་བའི་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཚིག་འདི་རྣམས་རྡོལ་བ་ཡིག་གེར་ཕབ་པའི་བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་ཐོགས་རྒྱ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བར་ཤོག་ཅིག༔ བདེ་བའི་རྡོ་རྗེས་སོ།།

於紮陽棕處進行文殊閻摩閉關時，黎明境相變化之中，顯現猛咒大持明由文殊身尊眾圍繞之見聞觸忿怒遊戲壇城。後得之時，將此所現文句記為文字。願能利益聖教與有情！德威多傑撰著。

----------------------------------

༄༅། །ཡང་དག་ཚད་མ་གསུམ་གྱི་ང་རོ་ཡིས། །ལྟ་དམན་རི་དྭགས་ཚོགས་རྣམས་སྐྲག་མཛད་པ། །ཐེག་མཆོག་སེངྒེའི་སྒྲ་དབྱངས་ས་གསུམ་ཁྱབ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག །རྒྱལ་བསྟན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་གོས་བཟང་རྩེར། །འོད་གསལ་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོའི་ཏོག་མཛེས་པ། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་རྒྱལ་མཚན་མཐོ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག ། མི་ཕམ་འཇམ་དབྱངས་རྣམ་རྒྱལ་རྒྱ་མཚོ།

三種真實正量吼聲震， 一切劣見獸眾皆驚恐，勝乘獅子吼音遍三地， 蓮師大寶教法願興盛！聖教圓滿殊勝妙旗頂， 光明金剛藏要寶珠嚴， 勝伏一切法幢高聳立， 蓮師大寶教法願興盛！

- 彌龐蔣揚南傑嘉措（不敗文殊尊勝海）

寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།

记弘一、印光大师（叶圣陶）

在到功德林去会见弘一法师的路上，我怀着似乎从来不曾有过的洁净的心情，也可以说带着渴望。弘一法师就是李叔同先生，我对于他的书画篆刻都中意。以后数年，听人说李先生已经出了家，在西湖某寺，现在称弘一了。于是不免向丰子恺先生询问关于弘一法师的种种。十分感兴趣之余，自然来了见一见的愿望。以后遇见子恺先生，他常常告诉我弘一法师的近况。记得有一次给我看弘一法师的来信，中间有“叶居士”云云，我看了很觉惭愧，虽然“居士”不是什么特别的尊称。

一天，我去上班，劈面来三辆人力车。最先是个和尚，我并不介意。第二是子恺先生，他惊喜似地向我点头。我也点头，心里就闪电般想起“后面一定是他”。人力车夫跑得很快，第三辆一霎经过时，我见坐着的果然是个和尚，清癯的脸，颔下有稀疏的长髯。我的感情有点激动，“他来了!”这样想着，屡屡回头望那越去越远的车篷的后影。第二天，就接到子恺先生的信，约我星期日到功德林去会见。弘一法师是深深尝了世间味，探了艺术之宫的，却回过来过那种通常以为枯寂的持律念佛的生活，他的态度该是怎样，他的言论该是怎样，实在难以悬揣。

走上功德林的扶梯，被侍者导引进那房间时，近十位先到的人恬静地起立相迎。靠窗的左角，正是光线最明亮的地方，站着那位弘一法师，带笑的容颜，细小的眼眸子放出晶莹的光。丐尊先生给我介绍之后，叫我坐在弘一法师的侧边。弘一法师坐下来之后，就悠然数着手里的念珠。我想一颗念珠一声“阿弥陀佛”吧，本来没有什么话要向他谈，见这样更沉入近乎催眠状态的凝思，言语是全不需要了。可怪的是在座一些人，或是他的旧友，或是他的学生，在这难得的会晤时，似乎该有好些抒情的话与他谈，然而大家也只默然。未必因僧俗殊途，尘净异致，而有所矜持吧。或许他们以为这样默对一二小时，已胜于十年的晤谈了。

晴秋的午前，时光在恬然的静默中经过，觉得有难言的美。随后又来了几位客，向弘一法师问几时来的，到什么地方去那些话。他的回答总是一句短语，可是殷勤极了，有如倾诉整个心愿。因为弘一法师是过午不食的，十一点钟就开始聚餐。我看他那曾经挥洒书画、弹奏钢琴的手郑重地夹起一荚豇豆来，欢喜满足地送入口中去咀嚼的那种神情，真惭愧自己平时的乱吞胡咽。“这碟子是酱油吧?”以为他要酱油，某君想把酱油碟子移到他前面。“不，是这个日本的居士要。”果然，这位日本人道谢了，法师于无形中体会到他的愿欲。石岑先生爱谈人生问题，著有《人生哲学》，席间他请弘一法师谈些关于人生的意见。“惭愧，”弘一法师虔敬地回答，“没有研究，不能说什么。”我想问他像他这样的生活，达到了怎样一种境界，或者比较落实一点儿。然而健康的人不自觉健康，哀乐的当时也不能描状哀乐，境界又岂是说得出的。我就把这意思遣开，从侧面看弘一法师的长髯以及眼边细密的皱纹，出神久之。

饭后，他说约定了去见印光法师，谁愿意去可同去。印光法师这个名字知道得很久了，并且见过他的文钞，是现代净土宗的大师，自然也想见一见。同去者计七八人。决定不坐人力车，弘一法师拔脚就走，我开始惊异他步履的轻捷。他的脚是赤着的，穿一双布缕缠成的行脚鞋。这是独特健康的象征啊，同行的一群人哪里有第二双这样的脚。惭愧，我这年轻人常常落在他背后。我在他背后这样想：他的行止笑语，真所谓纯任自然，使人永不能忘，然而在这背后却是极严谨的戒律。丐尊先生告诉我，他曾经叹息中国的律宗有待振起，可见他是持律极严的。他念佛，他过午不食，都为的持律。但持律而到达非由“外铄”的程度，人就只觉得他一切纯任自然了。似乎他的心非常之安，躁忿全消，到处自得;似乎他以为这世间十分平和，十分宁静，自己处身其间，甚而至于会把它淡忘。他与我们差不多处在不同的两个世界。

到新闸太平寺，有人家借这里办丧事，乐工以为吊客来了，预备吹打起来，及见我们中间有一个和尚，而且问起的也是和尚，才知道误会，说道： “他们都是佛教里的。”寺役去通报时，弘一法师从包袱里取出一件大袖僧衣来(他平时穿的，袖子与我们的长衫袖子一样)，恭而敬之地穿上身，眉字间异样地静穆。我是欢喜四处看望的，见寺役走进去的沿街的那个房间里，有个躯体硕大的和尚刚洗了脸，背部略微佝着，我想这一定就是了。果然，弘一法师头一个跨进去时，就对这位和尚屈膝拜伏，动作严谨且安详，我心里肃然，有些人以为弘一法师该是和尚里的浪漫派，看见这样可知完全不对。印光法师的皮肤呈褐色，肌理颇粗，一望而知是北方人;头顶几乎全秃，发光亮;脑额很阔;浓眉底下一双眼睛这时虽不戴眼镜，却用戴了眼镜从眼镜上方射出眼光来的样子看人，嘴唇略微皱瘪，大概六十左右了，弘一法师与印光法师并肩而坐，正是绝好的对比，一个是水样的秀美，飘逸，一个是山样的浑朴，凝重。

弘一法师合掌恳请了，“几位居士都欢喜佛法，有曾经看了禅宗的语录的，今来见法师，请有所开示，慈悲，慈悲。”对于这“慈悲，慈悲”感到深长的趣味。“嗯，看了语录，看了什么语录?”印光法师的声音带有神秘味，我想这话里或者就藏着机锋吧。没有人答应。弘一法师就指石岑先生，说这位先生看了语录的。石岑先生说也不专看哪几种语录，只研究过法相宗的义理。这就开了印光法师的话源。他说学佛须要得实益，徒然嘴里说说，作几篇文字，没有道理;他说人眼前最紧要的事情是了生死，生死不了，非常危险;他说某先生只说自己才对，别人念佛就是迷信，真不应该。他说来声色有点儿严厉，间以呵喝。

弘一法师再作第二次恳请，希望于儒说佛法会通之点给我们开示。印光法师说二者本一致，无非教人父慈子孝兄友弟恭等等。不过儒家说这是人的天职，人若不守天职就没有办法。佛家用因果来说，那就深奥得多。行善就有福，行恶就吃苦。人谁愿意吃苦呢?他的话语很多，有零星的插话，有应验的故事，从其间可以窥见他的信仰与欢喜。他显然以传道者自任，故遇有机缘不惮尽力宣传。弘一法师似乎春原上一株小树，毫不愧怍地欣欣向荣，却没有凌驾旁的卉木而上之的气概。

在佛徒中，这位老人的地位崇高极了，从他的文钞里，有许多的信徒恳求他的指示，仿佛他就是往生净土的导引者。弘一法师第三次“慈悲，慈悲”地恳求时，是说这里有讲经义的书，可让居士们“请”几部回去。这个“请”字又有特别的味道。房间的右角里，线袋、平袋的书堆着不少，不禁想起外间纷纷飞散的那些宣传品。我分到黄智海演述的《阿弥陀经白话解释》，大圆居士说的《般若波罗密多心经讲义》，李荣祥编的《印光法师嘉言录》三种。于是弘一法师又屈膝拜伏，辞别。印光法师点着头，从不大敏捷的动作上显露他的老态。待我们都辞别了走出房间，弘一法师伸两手，郑重而轻捷地把两扇门拉上了。随即脱下那件大袖的僧衣，就人家停放在寺门内的包车上，方正平帖地把它摺好包起来。弘一法师就要回到江湾子恺先生的家里，石岑先生予同先生和我就向他告别。这位带有通常所谓仙气的和尚，将使我永远怀念了。--印光大师永怀录

宗赜禅师莲华胜会录文
夫以念为念，以生为生者，常见之所失也。以无念为无念，以无生为无生者，邪见之所惑也。念而无念，生而无生者，第一义谛也。是以实际理地，不受一尘，则上无诸佛之可念，下无净土之可生。佛事门中，不舍一法，则总摄诸根，盖有念佛三昧，还源要术，示开往生一门。所以终日念佛，而不乖于无念。炽然往生，而不乖于无生。故能凡圣各住自位，而感应道交。东西不相往来，而神迁净刹。此不可得而致诘也。

故经云，若人闻说阿弥陀佛，执持名号，乃至是人终时，心不颠倒，即得往生阿弥陀佛极乐国土。夫如来世尊，虽分折摄二门，现居净秽两土。然本圣之意，岂直以娑婆国土，丘陵坑坎，五趣杂居，土石诸山，秽恶充满，以是为可厌。极乐世界，黄金为地，行树参空，楼耸七珍，华敷四色，以是为可忻。盖以初心入道，忍力未淳，须托净缘，以为增上。

何则，娑婆国土，释迦已灭，弥勒未生。极乐世界，阿弥陀佛，现在说法。娑婆国土，观音势至，徒仰嘉名。极乐世界，彼二上人，亲为胜友。娑婆国土，诸魔竞作，恼乱行人。极乐世界，大光明中，决无魔事。娑婆国土，邪声扰乱，女色妖淫。极乐世界，水鸟树林，咸宣妙法，正报清净，实无女人。然则修行缘具，无若西方。浅信之人，横生疑谤。

窃尝论之，此方之人，无不厌俗舍之喧烦，慕兰若之寂静，故有舍家出家，则殷勤赞叹。而娑婆众苦，何止俗舍之喧烦。极乐优游，岂直兰若之寂静。知出家为美，而不愿往生，其惑一也。

万里辛勤，远求知识者，盖以发明大事，决择死生。而弥陀世尊，色心业胜，愿力洪深，一演圆音，无不明契。愿参知识，而不欲见佛，其惑二也。

丛林广众，皆乐栖迟。少众道场，不欲依附。而极乐世界，一生补处，其数甚多，诸上善人，俱会一处。既欲亲近丛林，而不慕清净海众，其惑三也。

此方之人，上寿不过百岁。而童痴老耄，疾病相仍，昏沉睡眠，常居大半。菩萨犹昏隔阴，声闻尚昧出胎。则尺璧寸阴，十丧其九。而未登不退，可为寒心。西方之人，寿命无量，一托莲苞，更无死苦，相续无间，直至菩提。所以便获阿惟越致，佛阶决定可期。流转娑婆促景，而迷于净土长年，其惑四也。

若乃位居不退，果证无生，在欲无欲，居尘不尘，方能兴无缘慈，运同体悲，回入尘劳，和光五浊。其有浅闻单慧，或与少善相应，便谓永出四流，高超十地，诋诃净土，耽恋娑婆，掩目空归，宛然流浪，并肩牛马，接武泥犁。不知自是何人，拟比大权菩萨，其惑五也。

故经云，应当发愿，愿生彼国。则不信诸佛诚言，不愿往生净土，岂不甚迷哉。若夫信佛言而生净土，则界系之所不能拘，劫波之所不能害。谢人间之八苦，无天上之五衰。尚无恶道之名，何况有实。唯显一乘之法，决定无三。归依一体三宝，奉事十方如来。佛光照体，万惑潜消。法味资神，六通具足。三十七品助道法，应念圆成。三十二应随类身，遍尘刹土。周旋五趣，普被诸根。不动一心，遍行三昧。洒定水于三千，引众生于火宅。自利利他，皆悉圆满。然则唯心净土，自性弥陀，盖解脱之要门，乃修行之捷径。是以了义大乘，无不指归净土。前贤后圣，自他皆愿往生。凡以欲得度人，先须自度，故也。

呜呼，人无远虑，必有近忧。一失人身，万劫深悔。故率大海众，各念弥陀佛。百声千声，乃至万声，回向同缘，愿生彼国。窃冀莲池胜会，金地法明。绮互相资，必谐斯愿。操舟顺水，更加橹棹之功，则十万之遥，可不劳而至也。

元祐四年冬，宗赜夜梦一男子，乌巾白衣，可三十许，风貌清美，举措闲雅，揖谓宗赜曰，欲入公弥陀会，告书一名。宗赜乃取莲华胜会录，秉笔问曰，公何名。白衣者云，名普慧。宗赜书已，白衣者云，家兄亦曾上名。宗赜问曰，令兄何名。白衣云，家兄名普贤。白衣者遂隐。宗赜觉而询诸耆宿，皆云华严离世间品，有二大菩萨名。宗赜以为佛子行佛事，助佛扬化，必有贤圣幽赞。然预此会者，亦岂小缘。普贤变名易号，不知谁何。今更以二大菩萨为首云。