(旧唐书(马怀素传)):马怀素，润州丹徒人也。寓居江都，少师事李善。家贫无灯烛，昼采薪苏，夜燃读书，遂博览经史，善属文。举进士，又应制举，登文学优赡科，拜郁尉，四迁左台监察御史。长安中，御史大夫魏元忠为张易之所构，配徙岭表，太子仆崔贞慎、东宫率独孤祎之饯于部外。易之怒，使人诬告贞慎等与元忠同谋，则天令怀素按鞫，遣中使①促迫，讽令构成其事，怀素执正不受命。则天怒，召怀素亲加诘问，怀素奏曰：“元忠犯罪配流，贞慎等以亲故相送，诚为可责，若以为谋反，臣岂诬罔神明？昔彭越以反伏诛，栾布奏事于其尸下，汉朝不坐，况元忠罪非彭越，陛下岂加追送之罪。陛下当生杀之柄，欲加之罪，取决圣衷可矣。若付臣推鞫，臣敢不守陛下之法？”则天意解，贞慎等由是获免。时夏官侍郎李迥秀恃张易之之势，受纳货贿，怀素奏劾之，迥秀遂罢知政事。怀素处事平恕，当时称之。迁考功员外郎。时贵戚纵恣，请托公行；怀素无所阿顺，典举平允，擢拜中书舍人。开元初，为户部侍郎，加银青光禄大夫，累封常山县公，三迁秘书监，兼昭文馆学士。怀素虽居吏职，而笃学，手不释卷，谦恭谨慎，深为玄宗所礼，令与左散骑常侍褚无量同为侍读。每次閤门则令乘肩舆以进上居别馆以路远则命宫中乘马或亲自送迎以申请师资之礼。是时秘书省典籍散落，条疏无叙，怀素上疏曰：“南齐已前坟籍，旧编王俭《七志》。已后著述，其数盈多，《隋志》所书，亦未详悉。望括检近书篇目，并前志所遗者，续王俭《七志》，藏之秘府。”上于是召学涉之士国子博士尹知章等，分部撰录，并刊正经史，粗创首尾。会怀素病卒，年六十，上特为之举哀，废朝一日，赠润州刺史，谥曰文。

茶经
承，一曰台，一曰砧。以石为之，不然以槐、桑木半埋地中，遣无所摇动。
檐，一曰衣。以油绢或雨衫单服败者为之，以檐置承上，又以规置檐上，以造茶也。茶成，举而易之。
芘莉，一曰羸子，一曰篣筤。以二小竹长三赤，躯二赤五寸，柄五寸，以篾织，方眼如圃，人土罗阔二赤，以列茶也。
棨，一曰锥刀，柄以坚木为之，用穿茶也。
扑，一曰鞭。以竹为之，穿茶以解茶也。
焙，凿地深二尺，阔二尺五寸，长一丈，上作短墙，高二尺，泥之。

ངའི་ཨ་མ་སྒྲོལ་མ་ལྗང་མོ། མཁན་བསོད་དར་རྒྱས་ཀྱིས། 我妈妈叫绿度母, 索达吉堪布 著

མི་ཕམ་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་སྔ་ནས་སྙིགས་མའི་དུས་སུ་འཕགས་མ་སྒྲོལ་མའི་བྱིན་རླབས་ཤིན་ཏུ་མྱུར་ཞེས་གསུངས། གལ་སྲིད་དུས་རྒྱུན་དུ་འཕགས་མ་སྒྲོལ་མ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་ནས་སྲོག་སྔགས་ཨོཾ་ཏཱ་རེ་ཏུཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་སྭཱ་ཧཱ༔ཞེས་བཟླས་ན་ལས་ངེས་པ་དམིགས་བསལ་བ་མ་གཏོགས་ཆོས་སྒྲུབ་པའི་བར་ཆད་ཐམས་ཅད་སེལ་ནུས་ཤིང་ཆུ་དང་མེའི་འཇིགས་པ་སོགས་རང་བཞིན་གྱི་གནོད་འཚེ་དང་སྦྱར་བྱུང་གི་གནོད་པ་མཐའ་དག་སེལ་ནུས་སོ།

麦彭仁波切说过:“末法时代,度母的加持最为灵验。若能经常祈祷度母，念诵她的心咒： “嗡达热德达热德热索哈”，除了极为特殊的定业以外,可遣除修行中的一切磨难，也可避免水灾、火灾等天灾人祸。

སྔོན་བོད་ཀྱི་ཡུལ་གྲུ་ཞིག་ལ་ཕ་མ་མེད་པའི་བྱིས་པ་དྭ་ཕྲུག་དབུལ་པོ་ཞིག་ཡོད་པས་བྱིས་པ་གཞན་ལ་ཨ་མས་གཅེས་བྱམས་བྱེད་པ་མཐོང་སྐབས་ཁོ་ཡིད་ཤིན་ཏུ་སྐྱོ་བ་རེད། བྱིས་པ་དེ་སྡོད་སའི་ཉེ་འཁོར་དུ་སྒྲོལ་མ་ལྗང་མོའི་རྡོ་བརྐོས་ཤིན་ཏུ་ཆེན་པོ་ཞིག་ཡོད་པས་དེ་ཁོའི་ཨ་མ་ཡིན་པར་བསམ་ནས་ཉིན་རྟག་པར་དེར་སོང་ནས་སྐད་ཆ་སྨྲ་ཞིང་སེམས་མི་དགའ་བའི་སྐབས་སུ་རང་ཉིད་སྡུག་ཡུས་འདོན་ཞིང་།  བྱིས་པ་གཞན་གྱིས་ཨ་མའི་དྲུང་ནས་གཅེས་གཅེས་བྱེད་པ་ལྟར་དེས་ཀྱང་དགའ་སྐྱོ་ཆགས་སྡང་སོགས་ཡོད་ཚད་སྒྲོལ་མ་སྔོན་མོ་ལ་ཞུ་བ་རེད།

从前，藏地有个贫穷的小孩，从小无父无母，是个孤儿。他每当看到别的小孩有妈妈疼爱，就特别特别伤心。他住的附近，有一尊很大的石雕绿度母像，他每天都跑去和绿度母像说话，把她想象成自己的妈妈，心情不好时就说着自己的心事，像孩子跟母亲撒娇一般，将自己的喜怒哀乐全部对绿度母像倾诉。

ཐེངས་ཤིག   བྱིས་པ་དེ་ལ་གཞན་གྱི་བརྙས་བཅོས་ཐེབས་པས་ཤིན་ཏུ་སྐྱོ་ནས་རྡོ་སྐུ་ལ་འཐམ་ནས་ངུས།  སྒྲོལ་མ་ལྗང་མོས་ལུས་འགུལ་ནས་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་བྱིས་པ་པང་དུ་བླངས་ཏེ་བྱམས་བརྩེ་ལྡན་པའི་ཨ་མ་དང་མཚུངས་པར་དབུགས་དབྱུང་བསྩལ་ཅིང་ལྷན་གཅིག་རྩེད་མོ་ལ་རོལ།  མཐར་བྱིས་པ་འབྲལ་ཁར་སྒྲོལ་མ་ལྗང་མོས་མགུལ་རྒྱན་བཀྲོལ་ནས་བྱིས་པའི་སྐེ་ལ་བསྐོན།

有一次，他被别人欺负了，特别伤心，就抱着石像大哭。绿度母像竟然动了，将他抱了起来，深深拥入自己怀中，像慈母般不断安慰着他，并开始陪他玩耍。最后在他离开时，绿度母像取下自己脖子上的珍宝项链，挂在了孩子的颈上。

དེ་རྗེས་མི་ཞིག་གིས་བྱིས་པ་དེ་ལ་མཐོང་དཀོན་པའི་མགུལ་རྒྱན་རིན་ཐང་བྲལ་བ་ཞིག་ཡོད་པ་མཐོང་ནས་གང་ནས་འཁྱེར་འོང་བ་ཡིན་ཞེས་དྲིས། བྱིས་པས་འདི་ནི་ངའི་ཨ་མས་བྱིན་པ་ཡིན་ཞེས་སྨྲས། ཁྱོད་ལ་ཕ་མ་མེད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲིས། ངའི་ཨ་མ་ནི་རྡོ་སྐུ་སྒྲོལ་མ་ལྗང་མོ་དེ་ཡིན་ཞེས་སྨྲས། མི་རྣམས་ཡིད་མ་ཆེས་ནས་ལྟ་རུ་སོང་པས་རྡོ་སྐུའི་སྟེང་གི་མགུལ་རྒྱན་མེད་པར་མཐོང་ཞིང་གཞན་གྱིས་བཀོག་པའི་རྗེས་ཤུལ་ཡང་མེད་པ་རེད།

后来，有人看到那孩子身上有一串珍贵罕见的项链，就问他是从哪里来的。他回答:“这是我妈妈给我的。” 人们问: “你不是无父无母吗？” 孩子说:“我妈妈就是那尊石雕绿度母呀!” 人们不信，跑去看那尊绿度母像，发现石雕上的项链居然不见了，也没有任何被敲下的痕迹。

གཏམ་རྒྱུད་འདི་སྒྲུང་གཏམ་ཞིག་རེད་ཅེས་མ་སེམས་ཤིག   གལ་སྲིད་ཡིད་མ་ཆེས་ན་རྒྱུད་ལྡན་འཚོ་བའི་ཁྲོད་ནས་ཚོད་ལྟ་གྱིས་དང་ཆོག   ཕྱག་འདུད་གཅིག་གམ་ཕྱག་དཔེ་ཞིག་ཡང་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་བརྙན་ཞིག་ལ་དད་པ་ཆེན་པོ་ལྡན་ཞིང་རྟག་ཏུ་སྐྱབས་སུ་བསྙེན་པ་དང་ཕྱག་བྱས་ན་དེའི་བྱིན་རླབས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་འབྱུང་ངོ་།། དད་པ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ལྡན་པའི་གང་ཟག་གི་ཚེ་སྲོག་ནང་དུ་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མགོན་སྐྱོབ་རྟག་ཏུ་ཡོད་པ་རེད།

不要认为这个故事是神话传说，日常生活中你可以试一试。如果对一条金刚结、一本书、一尊佛像有极大的信心，时时皈依顶礼，肯定所获的加持不可思议。具足信心的人，生命中常会得到佛菩萨的照应。