好多年了，你一直在我的伤口中幽居，我放下过天地，却从未放下过你，我生命中的千山万水，任你一一告别；世间事，除了生死，哪一件事不是闲事；
但曾相见便相知，相见何如不见時，
安得与君相决绝，免教生死作相思；
一个人需要隐藏多少秘密，才能巧妙地度过一生，这佛光闪闪的高原，三步两步便是天堂，却仍有那么多人，因心事过重而走不动。 https://t.cn/RJPdCfJ

仓央嘉措说：“在这佛光闪闪的高原，三步两步便是天堂，却仍有那么多人，因心事过重而走不动。”看来隔开我们的不是一条马路，也不是一个固定的空间，是过重的心事。佛教说是自相续，是分别念，它让我们烦恼不已。
抽象一些来说，天堂和地狱都在当下的世界里，就像一锅黄豆和大米的混合体，浑然一体却又泾渭分明。它们可能是超越维度的邻居。我们需要把墨镜摘掉，或者需要具备融入大米的能力，那就一切都清晰无比了。 https://t.cn/RyhYD0E

࿑མི་ཞིག་གིས་གསང་བ་ག་ཚོད་སྦས་དགོས་ན།གཞི་ནས་ཐབས་མཁས་པོའི་སྒོ་ནས་མི་ཚེ་སྐྱེལ་ཐུབ་པ་དང་།སངས་རྒྱས་འོད་ཆེམ་ཆེམ་འཕྲོ་བའི་ས་མཐོ་དེར་གོམ་པ་གསུམ་དང་གོམ་པ་གཉིས་ནི་ལྷ་ཡུལ་ཡིན་རུང་།ད་རུང་མི་དེ་འདྲ་མང་པོ་ཞིག་སེམས་ཁྲལ་ཆེ་དྲགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་འགྲོ་མི་ཐུབ་པར་གྱུར།
一个人需要隐藏多少秘密，才能巧妙地度过一生，这佛光闪闪的高原，三步两步便是天堂，却仍有那么多人因心事过重而走不动。 https://t.cn/R2Wx1Aq