དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བཅུ་ནི། 十种正法的功德

1.ཆོས་དགེ་བ་བཅུ་དང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཐམས་ཅད་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དང་། འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་དང་། བསམ་གཏན་བཞི་དང་། གཟུགས་མེད་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་བཞི་དང་། སྔགས་ཀྱི་སྨིན་གྲོལ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་འཇིག་རྟེན་དུ་འབྱུང་བ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ནོ།།
十善、六波罗蜜多、一切空性、诸菩提分法、四圣谛、四静虑、四无色定、诸密乘的成熟解脱等发生于世间，这是正法的功德。
2.མིའི་ནང་ནས་རྒྱལ་རིགས་ཆེ་ཞིང་མཐོ་བ་དང་། བྲམ་ཟེའི་རིགས་ཆེ་ཞིང་མཐོ་བ་དང་།ཁྱིམ་བདག་གི་རིགས་ཆེ་ཞིང་མཐོ་བ་དང་། རྒྱལ་ཆེན་བཞི་ལ་སོགས་པ་འདོད་ཁམས་ཀྱི་ལྷ་རིགས་དྲུག་དང་། གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་ལྷ་རིགས་བཅུ་བདུན་དང་། གཟུགས་མེད་པའི་ལྷ་རིགས་བཞི་འཇིག་རྟེན་ན་འབྱུང་བ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
在人趣中，高贵优越的剎帝利种姓、婆罗门种姓、长者族、四天王等欲界六天、色界十七天、无色界四天等发生于世间，这是正法的功德。
3.རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་དང་། ལན་གཅིག་ཕྱིར་འོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་དང་། རང་སངས་རྒྱས་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱོན་ཞིང་འབྱུང་བ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ནོ།།
预流、一来、不还、阿罗汉、辟支佛、佛果，乃至一切智佛降临世间，这是正法的功德。
4.སེམས་བསྐྱེད་དང་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐུགས་རྗེ་རང་ཤར་གྱི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱིས་ཇི་སྲིད་འཁོར་བ་མ་སྟོང་གི་བར་དུ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་འབྱུང་བ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
以发起菩提心与宏愿的威力，由大悲自然变现的二种色身，直至轮回未空时，任运成就利益众生的事业发生于世间，这是正法的功德。
5.སེམས་ཅན་ཉེ་བར་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གང་ལ་གང་འོས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ལས་བྱུང་བས་ན་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
众生的种种生活资具，以及随其所需一切圆满的物质，皆由诸菩萨的愿力而获得，这是正法的功德。
6.ངན་སོང་དང་མི་ཁོམས་པའི་གནས་ན་ཡང་གནས་སྐབས་ཀྱི་བདེ་བ་ཅུང་ཟད་ཡོད་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དཀར་པོ་དགེ་བའི་བསོད་ནམས་ལས་གྲུབ་པས་ན་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
三恶道及无暇的处所，偶尔有短暂微小的安乐，这一切是因善业福德所成，这是正法的功德。
7.སྐྱེས་བུ་ངན་པ་དག་ཀྱང་དམ་པའི་ཆོས་སུ་བློ་འགྱུར་ནས་སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་རིགས་སུ་འགྱུར་ཤིང་། མི་ཀུན་གྱི་གཙུག་ཏུ་འཁུར་བའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
劣根之人也能转心向法，成为众人所顶戴恭敬的圣者，这是正法的功德。
8.སྔར་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ལ་བག་མེད་དུ་སྤྱད་ཅིང་དམྱལ་བའི་བུད་ཤིང་གི་རྒྱུ་གསོག་པ་དེ་ཡང་། དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་བློ་སྣ་འགྱུར་ནས་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པའི་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གྱུར་པ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
纵然过去放逸造作罪业、不善，以及积聚了投生地狱的柴薪因缘，但若能将心思转向正法，则能获得善趣与解脱的安乐，这是正法的功德。
9.དམ་པའི་ཆོས་ལ་དད་པ་ཙམ་མམ། མོས་པ་ཙམ་མམ། དགའ་བ་ཙམ་མམ། ཆ་ལུགས་འཛིན་པ་ཙམ་ཡང་ཀུན་གྱི་ཡིད་དུ་འོང་ཞིང་། བསྙེན་བཀུར་གྱི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
若对正法稍具信心，怀有些许敬意，略有欢喜，微尊法仪，便能令人欢喜，被人服侍，这是正法的功德。
10.བདོག་པའི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་ཁྱིམ་ནས་ཁྱིམ་མེད་པར་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་། རི་ཁྲོད་དགོན་པ་དག་ཏུ་ཡིབ་ནས་བསྡད་ཀྱང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་འབྱུང་བ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ།།
舍弃一切财物，出家为僧，隐居于山林、洞穴、寺庙等处，生活的资粮仍圆满具足，这是正法的功德。
དེ་ནི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་མདོར་བསྡུས་པའི་ཆོས་བཅུ་ཡིན་ནོ།།།།
以上是十种正法的功德。
图片
བསོད་ནམས་འདི་ཡིས་ཐམས་ཅད་གཟིགས་པ་ཉིད། །
索南德以汤皆瑟巴涅

此福已得一切智
ཐོབ་ནས་ཉེས་པའི་དགྲ་རྣམས་ཕམ་བྱས་ཏེ། །
托内逆比劄南潘协迭

摧伏一切过患敌
སྐྱེ་རྒ་ན་འཆིའི་རྦ་ཀླུང་འཁྲུགས་པ་ཡི། །
杰嘎纳齐瓦隆彻巴以

生老病死犹波涛
སྲིད་པའི་མཚོ་ལས་འགྲོ་བ་སྒྲོལ་བར་ཤོག། །
斯比措利卓瓦卓瓦效

願度有海諸有情
འཇམ་དཔལ་དཔའ་བོས་ཇི་ལྟར་མཁྱེན་པ་དང་།།
蔣巴巴悟既達欽巴蕩

文殊師利勇猛智
ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་དེ་ཡང་དེ་བཞིན་ཏེ།།
袞杜桑波迭揚迭欣迭

普賢慧行亦復然
དེ་དག་ཀུན་གྱི་རྗེས་སུ་བདག་སློབ་ཕྱིར། །

迭達袞既借素達洛契

我今回向諸善根
དགེ་བ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་བསྔོ།།
給哇德達湯皆惹杜沃

隨彼一切常修學
དུས་གསུམ་གཤེགས་པའི་རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །
杜孫謝畢嘉哇湯皆既

三世諸佛所稱歎
བསྔོ་བ་གང་ལ་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པ་དེས། །
沃哇剛拉秋杜盎巴迪

如是最勝諸大願
བདག་གི་དགེ་བའི་རྩ་བ་འདི་ཀུན་ཀྱང་།།

達格給威雜哇德袞江

我今回向諸善根
བཟང་པོ་སྤྱོད་ཕྱིར་རབ་ཏུ་བསྔོ་བར་བགྱི།
桑波覺契惹杜沃哇既

為得普賢殊勝行

ཇི་ལྟར་ཆུ་ཐིགས་རྒྱ་མཚོ་ཆེ་ནང་ལྷུང་།
犹如滴水入大海，
རྒྱ་མཚོ་མ་ཟད་བར་དུ་དེ་མི་འཛད།

大海未干彼不尽，
དེ་བཞིན་བྱང་ཆུབ་ཡོངས་བསྔོས་དགེ་བ་ཡང་།

如是回向菩提善，
བྱང་ཆུབ་མ་ཐོབ་བར་དུ་དེ་མི་འཛད།།
未获佛果彼不尽

◎笔记五十七

●你念得懂的，很好！念得不懂的，也好。不懂，那是因为你有障碍；不要去想懂，因为你一想又落在妄念上，这打妄想了。

●如果你障碍没有了，一念自然明白，不要去想就明白，这叫悟。所以悟，天天都有悟处，你没想，这个事情明白了，这就是悟处。

●怎样才会开悟呢？心愈清净愈会开悟，愈清净悟的范围愈广大。凡是不能开悟，都是妄念太多，烦恼太重了。

●烦恼跟妄想都是假的，真心里头没有这个东西。真心是不生不灭，真心是本来清净，与妄想烦恼决定不相干。这就证明真心里面没有烦恼、没有妄念。

●妄念与烦恼是从无明生起的，无明就是迷惑，从迷惑里面变现出来的。迷，本身就不是真的，就是虚妄的。

●曾国藩在《求阙斋笔记》里面，给“诚”下了定义，“一念不生谓之诚”。我们一天到晚打妄想，一天到晚起心动念，哪有诚心！

●诚心是真心，真心里头当然没有妄念；有了妄念，这个心就不诚。有了妄念，诚心就变成妄心；诚心里面不生妄念，妄心里面当然起妄念。

●我们起心动念一切造作，这是众苦之因。所造的是具缚，所造的是分别业，迷了才干这些事情，才有六道轮回生死不断。

●权教二乘、外道、凡夫统统用阿赖耶里面的“不觉义”，所以才迷惑颠倒。正如同《地藏经》所说的“起心动念无不是业”，因为他起心动念是依那个不觉的心。

●我们一天到晚起念头，念头没离开，换句话说，有念头就是不觉。不觉而有起念，觉了就没有念了。

●你的念愈多就是迷得愈深，几时没有念头就觉了。这就是觉迷的现象，我们一定要认识。

●觉的相是心里面没有念头，迷的相就是有念；不觉就有念，觉就没有念。

●学佛的大众，每一位都是善根深厚，过去生中都亲近过无量无边诸佛如来。亲近那么多诸佛如来，现在还当凡夫，还是一塌糊涂！

●大众不能成就的原因在哪里？就是他不懂得消归自性，完全记言语、记文字，着了言说相、名字相，起心动念着了心缘相，没有离念，所以不能成就。

●今天把这个毛病真正明白了，痛改前非，这就叫改邪归正。邪是什么？有念！不觉而有其念，这是一切邪知见的大根大本。我们修行从根本修，治病从根本治，从这个地方下手。

●成就与否、时间长短，完全操在自己，不在别人，与人、与境都没关系，全在自己！佛法里面称为“无依道人”，真是名实相副，就看自己能不能把分别、执着、妄念舍掉。

●六根接触六尘境界才起心动念，阿弥陀佛！把那个妄念马上压下去，这是无量无边的功德。所以念佛的名号就是修行，提醒你自己时时刻刻、在在处处、顺境逆境都要觉而不迷。

●当我们六根接触六境的时候，眼见色，耳闻声，心里面才动一个念头，这一动念就迷了。如果你有警觉心，才起念的时候，“南无阿弥陀佛”，你这个迷就打破了，与觉性就相应。

●“南无阿弥陀佛”是梵语，它的意思是“皈依无量觉”。皈是回来，从迷那里回来，回来要依靠什么？依靠无量觉，我样样都要觉，样样都不迷。

●在一切境界里面，样样都如如不动、清清楚楚，不分别、不执着、不起心、不动念，这是觉性，这里面具足圆满的智慧，具足圆满的德能。

●念佛人要是不懂这个道理，把这句佛号当作唱歌来唱，那就是古人所说“喊破喉咙也枉然”，为什么？与你圆常大觉本体不相关。殊不知这一句名号，声声把自己圆常大觉唤醒，恢复过来。

●这个佛号与自性相应，佛号就是自性。一句佛号念到底，这句佛号是无量觉。

●觉心是如如不动的，觉相是清净无染的；起心动念，着相着迷了，那都不是真心，那是迷心、是妄心。

●真心里面，六祖说得好：“本来无一物，何处惹尘埃”，那是真心。心里面才有一样东西，都是妄心。

●如何在二六时中常常保持着一念，这个很要紧。在境界里面起心动念就是迷惑，一定要保持清醒，如如不动。

●在日常生活当中，要能够在起心动念之处，提起佛号，把念头化解掉，这叫功夫得力。

●你能够保持你的清净心，二六时中身心清净，智慧增长。无论处什么事情，你都比别人看得清楚，比别人高明，你念佛才会有受用。

●起心动念是造业，心里头起一个善的念头，你造了善业；起个恶念，你就造了恶业；恶业是障碍，善业也是障碍，障碍什么？障碍我们的自性清净心。

●诸位要知道，业的种子在阿赖耶识里面决定不会失掉，什么时候因缘凑合，果报就现前，所以起心动念不能不谨慎，一切的造作不得不小心！

《原佛》义解|能忍法师：《楞严经》第六遍讲解（179）|一切法的生灭都是虚妄相，一定是因为我们在取著有生灭
原佛

南无本师释迦牟尼佛

南无本师释迦牟尼佛

南无本师释迦牟尼佛

无上甚深微妙法 百千万劫难遭遇

我今见闻得受持 愿解如来真实义

  



共 修

 

 

你怎么有觉受的？

有六根对六尘才有觉受，

真正的受

一定是六根来觉受 

色、受、想、行、识，这个色我们刚才讲过了，受呢？叫感受、觉受。

这个受就涉及到什么？大家知道吧？就涉及到根尘了。

有没有想到？你怎么有觉受的？

一定是六根对六尘而有觉受，是不是这样？

所以在唯识里面，把它就当成一个心所来划分，那当然那是另外一个层面讲解。

但我要告诉你，（谈）受的时候一定要说，好，因为有六根对六尘才有觉受，而且真正的受一定是六根来觉受。

心中取一个相

这个才叫“想” 

“想”呢，我们在唯识里面也当“想心所”，是吧？“想心所”。

但是，大家要知道，这个“想”字一定是在意识层面，心中之相——这个“想”，是不是“心”上面有个“相”啊？就是心中取一个相这个才叫“想”。

那我们心中取相的时候，那是什么东西在作用啊？

一定是意识层面。

“行“到底是什么？

高度概括一下，

就是一切法的生灭相 

“行”，这个“行”，我今天会讲无明、行、识、名色等等，我们会讲十二因缘的，这个行呢，我们大家知道有“二十四不相应行”，所谓“不相应行”是什么？既非色法又非心法，而是心法、色法同时兼有。时间、空间，你离开色法、心法，你能知道需要一个时间、空间吗？

大家看“二十四（不相应行）”，“二十四不相应行”，我好几年不懂，跟大家说实话呀，我们学的时候不懂，什么不相应行，什么非色法、非心法……弄了一大堆，而同时又涉及到五蕴当中的这个行的时候，完啦，整个傻掉：“‘行’到底是什么？”

学了《楞严经》，慢慢慢慢你就会知道。

其实，我告诉大家“行”是什么。这个“行”呢，高度概括一下，就是一切法的生灭相，生灭。

时间是不是刹那生灭的？

这空间是不是刹那生灭的？还有所谓的相续等等等等，你们去看哦。

生灭是什么？

生灭，前生后灭，这就有时间，但是生灭本身一定要是空间当中的什么东西生灭，是不是这样？

好了，多嘞，什么相续，那也属于行啊。

一切法的生灭，

它是虚妄相

一定是因为我们取著有生灭

是什么在取著生灭呢？ 

“意根”，也叫“末那识”

好了，（“行”是）一切法的生灭。

但是这个一切法的生灭，它是虚妄相，它一定是因为我们取著有生灭。

这什么在取著它呢？什么在取著生灭呢？

好了，这又是什么？

这又是指“意根”，也叫“末那识”。

注意啊，这里面很深的。

末那识对应的，就是我们的意根对应的是生灭法尘。

而我们的意识，是本来生灭的上面取一个固定的相。

本来生灭是取不了相的，但是意识拼命就是在刹那生灭的上面取一个固定的相，这就形成意识了。

意根那就是只对应、只取著有生灭，所以在六根对六尘的时候，意根一定是对生灭尘。

一切的法的生灭，

实际上都是在

意根的摄持、取著之下，

包括对内最最微细的，

所谓假立的无明生灭，

都是属于第七末那识。

在讲行蕴的时候，

直接对应的是第七识 

好，对意识谈意根，但是这个意根又叫“第七识”，怎么意根又变成了“第七识”的？这个很多人又不懂。

我要告诉大家啊，实际上就是什么？

意识表现的很明显，眼耳鼻舌身它对应色声香味触，很明显，但是意根对生灭不明显，所以它比普通的（意识）都要更加的微细。

而意根对应的这种生灭，它不只是对色法的生灭、对声法的生灭，对前五尘的生灭它都有。

所以呢，一切的法的生灭，实际上都是在意根的摄持之下、取著之下，包括对内最最微细的，所谓假立的最微细的无明生灭，都是属于第七末那识。

这个里面很深。这就又涉及到唯识里面的为什么说的证明心、意、识这三者是分开的。

“心”等于阿赖耶识，“意”就是末那识，还有什么呢？“识”代表前六转识，在证明“意”的时候，它一定（要证明：）如果没有这个“意”，“根本无明则不得有”。

哎哟，这句话很厉害。这句话为什么厉害呢？

在唯识里面把“意”跟“第七识”，还有跟“无明”直接挂钩了。

它让我们从《楞严经》的角度，我们来看唯识的时候，你就会发现，在讲“行蕴”的时候，五蕴不是要讲行蕴吗？在讲“行蕴”的时候，实际上就是直接对应的是第七识。

在讲“识阴”的时候，实际对应的就是第八识。

“识蕴”就是指阿赖耶识 

刚才讲的色、受，还有想、行，再讲识。

这个“识”，在唯识里面，没有直接讲，说这个识就是第八阿赖耶识，而是讲所有的识。

但是从另外一个层面，如果说“受”是六根（对）六尘，“想”是意识，“行”是第七末那识，实际上最后的这个“识蕴”就是指阿赖耶识，而这个里面又是层层紧扣。

我们在《楞严经》当中讲“五浊”的时候，我举了一个例子：就像弹簧，弹簧最外面、最大的一层就是阿赖耶识，以后再上面就是行，以后再想、再受、再色，它这五个分层，好像是五个，实际上又是一体的，而且是层层相扣啊。

所以，我们在学法的时候，千万不要急着说“我今天这个法已经讲透了或者说无可争辩”。

 

愿消三障诸烦恼

愿得智慧真明了

普愿罪障悉消除

世世常行菩萨道

愿生西方净土中

九品莲花为父母

花开见佛悟无生

不退菩萨为伴侣

南无阿弥陀佛

南无阿弥陀佛

南无阿弥陀佛

摄影/ 兰心蕙质