[红灯笼]元宵，迎紫姑，除了紫姑還有箕姑、帚姑、竹姑、葦姑、針姑、七姑等。《春渚紀聞》的記載紫姑寫得一手好字「端麗如顏書」。
●請紫姑（坑三姑娘）由來
紫姑，《顯異錄》雲：紫姑，萊陽人，姓何，名媚，字麗卿。壽陽李景納為妾。其妻妒之。正月十五，陰殺之於廁中。天帝憫之，命為廁神。故世人作其形，夜於廁間迎祀，以佔眾事。俗呼為三姑，又雲坑三姑娘。（《嘉定縣誌》）
●請紫姑
政和二年，襄邑民因上元請紫姑神，為戲。既書紙間，其字徑丈。或問之曰：汝更能書否。即書曰：請連黏襄表二百幅，當為作一福字。或曰：紙易耳。安得許大筆也。曰：請用麻皮十觔縛作，令徑二尺許，墨槳以大器貯，備濡染也。諸好事因集紙筆，就一富人麥場鋪展，聚觀。神至，書雲：請一人系筆於項，其人不覺身之騰踔，往來場間。須臾字成，端麗如顏書。復取小筆書於紙角雲：持往宣德門，賣錢五百貫。既而縣以妖捕大府取就，鞫治訖，無他狀。即具奏知。有旨就後苑再書驗之。上皇為幸苑中臨視，乃書一慶字與前書福字大小相稱，字體亦同。上皇大奇之，因令於襄邑擇地建祠，歲祀之。（《春渚紀聞》）
元宵男請五祖教拳棒，女請紫姑卜休咎。（《慶雲縣誌》）
●迎紫姑
黃之僑人郭氏，每歲正月迎紫姑神。以箕為腹，箸為口，畫灰盤中，為詩敏捷，立成。余往觀之，神請余作《少年游》，乃以此戲之。
玉肌鉛粉傲秋霜。准擬鳳呼凰。伶倫不見，清香未吐，且糠秕吹揚。到處成雙君獨只，空無數，爛文章。一點香檀，誰能借箸，無復似張良。（宋·蘇軾《少年游》）
●箕姑、帚姑、竹姑、葦姑、針姑
望日上元……又有邀廁姑問吉凶焉。又有笤帚姑、箕姑、針姑、葦姑者皆女巫。因走病而誑誕其俗也。或用膏油貯之面盞，十二蒸於釜，依月而驗。有積水者主多雨。微濕及乾者雨多，少如之。（《永平府志》）
正月十五日……又造面繭，今俗所制正如蠶繭狀，蒸之，饀內佔水旱、卜流年休咎。歲時記謂即厚皮饅頭大謬。俗謂：正月百草具靈，故於燈時備諸祠卜之戲。然多婢子為之，故於箕帚竹葦之類皆能響卜。箕姑以筲箕插著，蒙以巾帕請之，至則兩手托其脅，能寫字能擊人，或但舂舉以應卜者所叩。帚姑以敝帚系裙以卜，至則能起臥以佔事。竹姑以小竹剖為兩，二人各一著，對抬兩端相向如舁輿狀，爇楮禱之神至則雙篾中合相戛為兆。惟人所佔，以數多寡為驗。或能鼓其中，謂之開花也。葦姑亦同。針姑以針對穿一線請之，神至則針尾相合為兆，以卜巧拙佔吉凶。舊說魏文帝美人薛妃針黹入神，能暗室剪裁，故後世女子祀之以卜巧。（《嘉定縣誌》）
●七姑（戚姑）
群女以笊籬偷門神糊，於上畫成人面，以柳枝為身，以衣覆之相和以請之，神來即能拜，而扶之則重。或雲：唐俗，元宵請戚姑之神。蓋漢之戚夫人死於廁，故凡請者詣廁請之。今俗稱七姑，音近是也。（《嘉定縣誌》）
●帚卜
帚卜拖裙驗，箕詩落筆驚。（宋·範成大《上元紀吳中節物俳諧體三十二韻》）
●箕卜
孟春百草靈，古俗迎紫姑。廚中取竹箕，冒以婦裙襦，竪子夾扶持，插筆祝其書，俄若有物憑，對答不須臾。豈必考中否，一笑聊相娛，詩章亦間作，酒食隨所須。興闌忽辭去，誰能執其袪。持箕畀灶婢，棄筆臥牆隅。幾席亦已徹，狼藉果與蔬。紛紛竟何益，人鬼均一愚！（宋·陸游《箕卜》）
●詩詠
月色燈光滿帝都，香車寶輦隘通衢。身閒不睹中興盛，羞逐鄉人賽紫姑。（唐·李商隱《正月十五夜聞京有燈恨不得觀》）
漢家遺事今宵見，楚郭明燈幾處張。深夜行歌聲絕後，紫姑神下月蒼蒼。（唐·熊孺登《正月十五日》）
悵望歸期，應是紫姑頻卜。（唐·胡浩然《萬年歡·上元》）
淑氣回春雪漸融，星河天上一宵通。芙蕖萬點交秋月，鼓角三更度曉風。燭影暈迷光綽約，簾環聲徹佩玲瓏。不妨鳥篆留仙跡，鳳輦殷勤出紫宮。（宋·張玉娘《燈夕迎紫姑神》）
美人慵翦上元燈，彈淚倚瑤瑟。卻上紫姑香火，問遼東消息。（宋·朱敦儒《好事近》）
玉梅轉，鬧蛾耍。且繭佔先探，芋郎戲巧，又卜紫姑燈下。（宋·李昴英《瑞鶴仙·甲辰燈夕》）
紫姑箕轉異香焚，鄰女相期卜素心。幾度含羞嬌不語，指環籠袖拜深深。（明·鄺思誥《元夜曲 其四》）
算六街寂靜，火蛾罷鬧，紫姑停賽。（清·陳維崧《瑣窗寒·乙卯元夕柬雲臣竹逸竹虛》）
佔響卜、紫姑誰證。（清·厲鶚《東風第一枝 ·癸卯元夕雪晴》）
天涯信，燈花蟢子，頻向紫姑佔。（清·陳維崧《滿庭芳·中元節途次蒙陰追悼亡女》）
眉嫵暗垂羅袖，紫姑迎夜。上元時多少舊曲，留與踏歌人耍。（清·李符《女冠子·燈市，用蔣竹山韻》）
年年有個上元來，燈月難逢雪色皚。遮莫紫姑還卜歲，恩膏早是麥根培。（清·弘歷《上元燈詞》）[2021]
●請紫姑（坑三姑娘）由來
紫姑，《顯異錄》雲：紫姑，萊陽人，姓何，名媚，字麗卿。壽陽李景納為妾。其妻妒之。正月十五，陰殺之於廁中。天帝憫之，命為廁神。故世人作其形，夜於廁間迎祀，以佔眾事。俗呼為三姑，又雲坑三姑娘。（《嘉定縣誌》）
●請紫姑
政和二年，襄邑民因上元請紫姑神，為戲。既書紙間，其字徑丈。或問之曰：汝更能書否。即書曰：請連黏襄表二百幅，當為作一福字。或曰：紙易耳。安得許大筆也。曰：請用麻皮十觔縛作，令徑二尺許，墨槳以大器貯，備濡染也。諸好事因集紙筆，就一富人麥場鋪展，聚觀。神至，書雲：請一人系筆於項，其人不覺身之騰踔，往來場間。須臾字成，端麗如顏書。復取小筆書於紙角雲：持往宣德門，賣錢五百貫。既而縣以妖捕大府取就，鞫治訖，無他狀。即具奏知。有旨就後苑再書驗之。上皇為幸苑中臨視，乃書一慶字與前書福字大小相稱，字體亦同。上皇大奇之，因令於襄邑擇地建祠，歲祀之。（《春渚紀聞》）
元宵男請五祖教拳棒，女請紫姑卜休咎。（《慶雲縣誌》）
●迎紫姑
黃之僑人郭氏，每歲正月迎紫姑神。以箕為腹，箸為口，畫灰盤中，為詩敏捷，立成。余往觀之，神請余作《少年游》，乃以此戲之。
玉肌鉛粉傲秋霜。准擬鳳呼凰。伶倫不見，清香未吐，且糠秕吹揚。到處成雙君獨只，空無數，爛文章。一點香檀，誰能借箸，無復似張良。（宋·蘇軾《少年游》）
●箕姑、帚姑、竹姑、葦姑、針姑
望日上元……又有邀廁姑問吉凶焉。又有笤帚姑、箕姑、針姑、葦姑者皆女巫。因走病而誑誕其俗也。或用膏油貯之面盞，十二蒸於釜，依月而驗。有積水者主多雨。微濕及乾者雨多，少如之。（《永平府志》）
正月十五日……又造面繭，今俗所制正如蠶繭狀，蒸之，饀內佔水旱、卜流年休咎。歲時記謂即厚皮饅頭大謬。俗謂：正月百草具靈，故於燈時備諸祠卜之戲。然多婢子為之，故於箕帚竹葦之類皆能響卜。箕姑以筲箕插著，蒙以巾帕請之，至則兩手托其脅，能寫字能擊人，或但舂舉以應卜者所叩。帚姑以敝帚系裙以卜，至則能起臥以佔事。竹姑以小竹剖為兩，二人各一著，對抬兩端相向如舁輿狀，爇楮禱之神至則雙篾中合相戛為兆。惟人所佔，以數多寡為驗。或能鼓其中，謂之開花也。葦姑亦同。針姑以針對穿一線請之，神至則針尾相合為兆，以卜巧拙佔吉凶。舊說魏文帝美人薛妃針黹入神，能暗室剪裁，故後世女子祀之以卜巧。（《嘉定縣誌》）
●七姑（戚姑）
群女以笊籬偷門神糊，於上畫成人面，以柳枝為身，以衣覆之相和以請之，神來即能拜，而扶之則重。或雲：唐俗，元宵請戚姑之神。蓋漢之戚夫人死於廁，故凡請者詣廁請之。今俗稱七姑，音近是也。（《嘉定縣誌》）
●帚卜
帚卜拖裙驗，箕詩落筆驚。（宋·範成大《上元紀吳中節物俳諧體三十二韻》）
●箕卜
孟春百草靈，古俗迎紫姑。廚中取竹箕，冒以婦裙襦，竪子夾扶持，插筆祝其書，俄若有物憑，對答不須臾。豈必考中否，一笑聊相娛，詩章亦間作，酒食隨所須。興闌忽辭去，誰能執其袪。持箕畀灶婢，棄筆臥牆隅。幾席亦已徹，狼藉果與蔬。紛紛竟何益，人鬼均一愚！（宋·陸游《箕卜》）
●詩詠
月色燈光滿帝都，香車寶輦隘通衢。身閒不睹中興盛，羞逐鄉人賽紫姑。（唐·李商隱《正月十五夜聞京有燈恨不得觀》）
漢家遺事今宵見，楚郭明燈幾處張。深夜行歌聲絕後，紫姑神下月蒼蒼。（唐·熊孺登《正月十五日》）
悵望歸期，應是紫姑頻卜。（唐·胡浩然《萬年歡·上元》）
淑氣回春雪漸融，星河天上一宵通。芙蕖萬點交秋月，鼓角三更度曉風。燭影暈迷光綽約，簾環聲徹佩玲瓏。不妨鳥篆留仙跡，鳳輦殷勤出紫宮。（宋·張玉娘《燈夕迎紫姑神》）
美人慵翦上元燈，彈淚倚瑤瑟。卻上紫姑香火，問遼東消息。（宋·朱敦儒《好事近》）
玉梅轉，鬧蛾耍。且繭佔先探，芋郎戲巧，又卜紫姑燈下。（宋·李昴英《瑞鶴仙·甲辰燈夕》）
紫姑箕轉異香焚，鄰女相期卜素心。幾度含羞嬌不語，指環籠袖拜深深。（明·鄺思誥《元夜曲 其四》）
算六街寂靜，火蛾罷鬧，紫姑停賽。（清·陳維崧《瑣窗寒·乙卯元夕柬雲臣竹逸竹虛》）
佔響卜、紫姑誰證。（清·厲鶚《東風第一枝 ·癸卯元夕雪晴》）
天涯信，燈花蟢子，頻向紫姑佔。（清·陳維崧《滿庭芳·中元節途次蒙陰追悼亡女》）
眉嫵暗垂羅袖，紫姑迎夜。上元時多少舊曲，留與踏歌人耍。（清·李符《女冠子·燈市，用蔣竹山韻》）
年年有個上元來，燈月難逢雪色皚。遮莫紫姑還卜歲，恩膏早是麥根培。（清·弘歷《上元燈詞》）[2021]
【 新完成篇章預告 】寧瑪派佛學院 མདོ་འོག་མ་ལོ་རིམ་དང་པོ།下部顯宗一年級課程：གཞན་ཕན་སྣང་བ། 賢遍囊瓦 ༄༅།།བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མཆན་འགྲེལ་བཞུགས་སོ།། 入菩薩行論釋 <第九品 智慧> 即將完成，全論剩最後一品＋附錄即告完成！
# 歡迎隨喜贊助支持 #
少看網紅，多重視經論內的 “聖言量”！將會帶給諸位更高度的智慧。
* 接續漢譯的經論一年級課程是：
一、༄༅།།གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པའི་མཆན་འགྲེལ་ནོར་བུའི་ཕྲེང་བ་བཞུགས་སོ།། 說一切有部之沙彌論釋寶鬘（約一萬字）
二、༄༅།།རང་བཞིན་རྫོགས་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་གྱི་ཆ་ལག་སྡོམ་པ་གསུམ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་བཞུགས་སོ།། 自性大圓滿道之支分 . 三律儀決定論 མངའ་རིས་པཎ་ཆེན་པདྨ་དབང་རྒྱལ། 阿里班欽貝瑪旺杰（蓮花王） ༄༅།།སྡོམ་གསུམ་རྣམ་པར་ངེས་པའི་མཆན་འགྲེལ་རིག་པ་འཛིན་པའི་འཇུག་ངོགས་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 三律儀決定論之註釋 . 持明津樑 ཡོན་དགའ། 雲嘎（功德喜）（約九萬字）
三、རྟགས་རིགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག《因類建立》མཁན་པོ་བརྩོན་འགྲུས། 堪布尊珠（精進）（約一萬字）
四、ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་བསྟོད་པ།《超勝贊》སློབ་མཐོ་བཙུན་གྲུབ་རྗེ།妥增珠杰（高尊成主）論師དེའི་འགྲེལ་པ། 其註釋 སློབ་ཤེས་རབ་གོ་ཆ།喜饒郭恰（慧鎧）論師（約三萬五千字）
註：經論譯作檔案全部上雲端藏經閣。
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
第九品 智慧 正文：
༈ གསུམ་པ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་གོང་ནས་གོང་དུ་སྤེལ་བར་བྱེད་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ལེའུ་ལ། གཞུང་དང༌། མཚན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལའང་ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པ་མདོར་བསྟན་པ་དང༌། དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་གཉིས་ལས།
（己）三：勝義發心輾轉增長智慧品分二：一、正文；二、品名（庚）一：正文分二：一、略說生智慧；二、廣說
དང་པོ་ནི།
（辛）一：略說生智慧
ཡན་ལག་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི།།
ཐུབ་པས་ཤེས་རབ་དོན་དུ་གསུངས།།
དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་སྡུག་བསྔལ་དག།
ཞི་བར་འདོད་པས་ཤེས་རབ་བསྐྱེད།།
此等一切諸支分，能仁為說空性義，
欲求寂滅諸苦者，是故應生空性慧。
དེ་ལ་བསྟན་བཅོས་འདིར་བརྗོད་མ་ཐག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི། ཐུབ་པས་ཇི་ལྟར་གནས་པའི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དོན་དུ་གསུངས་ཏེ། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་པའི་སྦྱོར་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་ཏེ་དུས་རིང་དུ་གོམས་པས་མ་རིག་པས་བསྐྱེད་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་དྲྭ་བ་མཐའ་དག་བྲལ་ནས་སྒྲིབ་གཉིས་སྤངས་ཤིང༌། བདག་མེད་གཉིས་ཐུགས་སུ་ཆུད་པའི་རང་བཞིན་ཕན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞིར་གྱུར་པ་དོན་དམ་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་པར་ཐོབ་པར་བྱེད་པས་ཤེས་རབ་ནི་གཙོ་བོ་ཡིན་ཞིང་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཕལ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །
於此論中，能仁為了闡述如何住於緣起及辨別事物真實性之智慧，而宣說前述佈施等一切支分，佈施等以三輪無緣之加行，長時串修，故遠離以無明生起的分別念之網，斷除二障，了達二無我之自性，成為一切利益之基，證得勝義法性之我， 獲得善逝法身，故智慧是為主要，佈施等為輔助。
དེ་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། རབ་འབྱོར་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་གླིང་བཞིར་ལས་བྱེད་ཅིང༌། གླིང་བཞིའི་རྗེས་སུ་འགྲོའོ། །གླིང་བཞིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །རབ་འབྱོར་དེ་བཞིན་དུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔར་ལས་བྱེད་ཅིང༌། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔའི་རྗེས་སུ་འགྲོའོ། །ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔའི་རྗེས་སུ་འབྲང་སྟེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་བྲལ་ན་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མིང་མི་འཐོབ་བོ། །རབ་འབྱོར་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་དང་བྲལ་ན་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་བདུན་གྱིས་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་མིང་མི་འཐོབ་བོ། །རབ་འབྱོར་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་བྲལ་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མིང་མི་འཐོབ་བོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པར་གསུངས་སོ། །
《大般若經》中云：“如是須菩提，譬如日輪和月輪對四大洲作業，繞四大洲而轉，跟隨四大洲而運行。”同樣，智慧波羅密多亦對前五波羅密多作業，繞五波羅密多而轉，跟隨五波羅密多而運行，若離智慧度，不得佈施等五波羅密多之名。如是須菩提，如若離轉輪王，七寶亦不得轉輪之名。須菩提，同樣，佈施等五波羅密多若離智慧波羅密多，亦不得波羅密多之名。”
ཡང་ན་ཡན་ལག་ཅེས་པ་འདས་མ་ཐག་པའི་ཞི་གནས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུན་ཏེ། ཞི་གནས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱས་པའི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་ལ་ཤེས་རབ་སྐྱེ་བས་ལེགས་པར་སྦྱངས་བའི་ཞིང་ལས་འབྲས་བུ་སྐྱེ་བ་བཞིན་དུའོ། །དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་སྡུག་བསྔལ་གསུམ་གྱིས་སྡུག་བསྔལ་བའི་འགྲོ་བ་མཐའ་ཡས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དག །ཞི་བར་འདོད་པས་རྒྱུར་གྱུར་པ་དང་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཤེས་རབ་རྣམ་པ་གཉིས་ལས་ཐོག་མར་རྒྱུ་དང་ཕྱིས་འབྲས་བུའི་ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །
又前所述支分之靜濾自性之流，對靜慮所淨心之續流，才能生智慧，如同肥沃之田地生果一般。以彼之故，以三苦欲息滅無邊痛苦眾生之一切痛苦，故成為因、果的智慧二者，首先應生因之智慧，後生果之智慧。
............(待)
----------------------------------
མཐོས་པས་ཆོས་རྣམས་ཤེས་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་སྡིག་ལས་ལྡོག་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་དོན་མེད་སྤོང་བར་འགྱུར། མཐོས་པས་མྱང་ངན་འདས་བ་ཐོབ།
多聞知諸法，多聞遮罪障，多聞毀無利，多聞得涅槃。
རིག་པའི་གནས་ལྔ་དག་ལ་བརྩོན་པར་མ་བྱས་ན། འཕགས་མཆོག་གིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་གཞན་དག་ཚར་གཅོད་རྗེས་སུ་བཟུང་ཕྱིར་དང། བདག་ཉིད་ཀུན་ཤེས་བྱ་ཕྱིར་དེ་ལ་དེ་བརྩོན་བྱ།
不通五種巧明者，雖為聖者難遍知，伏他及攝受他故，自成佛故當精進。
寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།
# 歡迎隨喜贊助支持 #
少看網紅，多重視經論內的 “聖言量”！將會帶給諸位更高度的智慧。
* 接續漢譯的經論一年級課程是：
一、༄༅།།གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པའི་མཆན་འགྲེལ་ནོར་བུའི་ཕྲེང་བ་བཞུགས་སོ།། 說一切有部之沙彌論釋寶鬘（約一萬字）
二、༄༅།།རང་བཞིན་རྫོགས་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་གྱི་ཆ་ལག་སྡོམ་པ་གསུམ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་བཞུགས་སོ།། 自性大圓滿道之支分 . 三律儀決定論 མངའ་རིས་པཎ་ཆེན་པདྨ་དབང་རྒྱལ། 阿里班欽貝瑪旺杰（蓮花王） ༄༅།།སྡོམ་གསུམ་རྣམ་པར་ངེས་པའི་མཆན་འགྲེལ་རིག་པ་འཛིན་པའི་འཇུག་ངོགས་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 三律儀決定論之註釋 . 持明津樑 ཡོན་དགའ། 雲嘎（功德喜）（約九萬字）
三、རྟགས་རིགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག《因類建立》མཁན་པོ་བརྩོན་འགྲུས། 堪布尊珠（精進）（約一萬字）
四、ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་བསྟོད་པ།《超勝贊》སློབ་མཐོ་བཙུན་གྲུབ་རྗེ།妥增珠杰（高尊成主）論師དེའི་འགྲེལ་པ། 其註釋 སློབ་ཤེས་རབ་གོ་ཆ།喜饒郭恰（慧鎧）論師（約三萬五千字）
註：經論譯作檔案全部上雲端藏經閣。
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
第九品 智慧 正文：
༈ གསུམ་པ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་གོང་ནས་གོང་དུ་སྤེལ་བར་བྱེད་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ལེའུ་ལ། གཞུང་དང༌། མཚན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལའང་ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པ་མདོར་བསྟན་པ་དང༌། དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་གཉིས་ལས།
（己）三：勝義發心輾轉增長智慧品分二：一、正文；二、品名（庚）一：正文分二：一、略說生智慧；二、廣說
དང་པོ་ནི།
（辛）一：略說生智慧
ཡན་ལག་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི།།
ཐུབ་པས་ཤེས་རབ་དོན་དུ་གསུངས།།
དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་སྡུག་བསྔལ་དག།
ཞི་བར་འདོད་པས་ཤེས་རབ་བསྐྱེད།།
此等一切諸支分，能仁為說空性義，
欲求寂滅諸苦者，是故應生空性慧。
དེ་ལ་བསྟན་བཅོས་འདིར་བརྗོད་མ་ཐག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི། ཐུབ་པས་ཇི་ལྟར་གནས་པའི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དོན་དུ་གསུངས་ཏེ། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་པའི་སྦྱོར་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་ཏེ་དུས་རིང་དུ་གོམས་པས་མ་རིག་པས་བསྐྱེད་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་དྲྭ་བ་མཐའ་དག་བྲལ་ནས་སྒྲིབ་གཉིས་སྤངས་ཤིང༌། བདག་མེད་གཉིས་ཐུགས་སུ་ཆུད་པའི་རང་བཞིན་ཕན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞིར་གྱུར་པ་དོན་དམ་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་པར་ཐོབ་པར་བྱེད་པས་ཤེས་རབ་ནི་གཙོ་བོ་ཡིན་ཞིང་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཕལ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །
於此論中，能仁為了闡述如何住於緣起及辨別事物真實性之智慧，而宣說前述佈施等一切支分，佈施等以三輪無緣之加行，長時串修，故遠離以無明生起的分別念之網，斷除二障，了達二無我之自性，成為一切利益之基，證得勝義法性之我， 獲得善逝法身，故智慧是為主要，佈施等為輔助。
དེ་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། རབ་འབྱོར་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་གླིང་བཞིར་ལས་བྱེད་ཅིང༌། གླིང་བཞིའི་རྗེས་སུ་འགྲོའོ། །གླིང་བཞིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །རབ་འབྱོར་དེ་བཞིན་དུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔར་ལས་བྱེད་ཅིང༌། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔའི་རྗེས་སུ་འགྲོའོ། །ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔའི་རྗེས་སུ་འབྲང་སྟེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་བྲལ་ན་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མིང་མི་འཐོབ་བོ། །རབ་འབྱོར་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་དང་བྲལ་ན་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་བདུན་གྱིས་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་མིང་མི་འཐོབ་བོ། །རབ་འབྱོར་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་བྲལ་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མིང་མི་འཐོབ་བོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པར་གསུངས་སོ། །
《大般若經》中云：“如是須菩提，譬如日輪和月輪對四大洲作業，繞四大洲而轉，跟隨四大洲而運行。”同樣，智慧波羅密多亦對前五波羅密多作業，繞五波羅密多而轉，跟隨五波羅密多而運行，若離智慧度，不得佈施等五波羅密多之名。如是須菩提，如若離轉輪王，七寶亦不得轉輪之名。須菩提，同樣，佈施等五波羅密多若離智慧波羅密多，亦不得波羅密多之名。”
ཡང་ན་ཡན་ལག་ཅེས་པ་འདས་མ་ཐག་པའི་ཞི་གནས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུན་ཏེ། ཞི་གནས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱས་པའི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་ལ་ཤེས་རབ་སྐྱེ་བས་ལེགས་པར་སྦྱངས་བའི་ཞིང་ལས་འབྲས་བུ་སྐྱེ་བ་བཞིན་དུའོ། །དེ་ཡི་ཕྱིར་ན་སྡུག་བསྔལ་གསུམ་གྱིས་སྡུག་བསྔལ་བའི་འགྲོ་བ་མཐའ་ཡས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དག །ཞི་བར་འདོད་པས་རྒྱུར་གྱུར་པ་དང་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཤེས་རབ་རྣམ་པ་གཉིས་ལས་ཐོག་མར་རྒྱུ་དང་ཕྱིས་འབྲས་བུའི་ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །
又前所述支分之靜濾自性之流，對靜慮所淨心之續流，才能生智慧，如同肥沃之田地生果一般。以彼之故，以三苦欲息滅無邊痛苦眾生之一切痛苦，故成為因、果的智慧二者，首先應生因之智慧，後生果之智慧。
............(待)
----------------------------------
མཐོས་པས་ཆོས་རྣམས་ཤེས་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་སྡིག་ལས་ལྡོག་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་དོན་མེད་སྤོང་བར་འགྱུར། མཐོས་པས་མྱང་ངན་འདས་བ་ཐོབ།
多聞知諸法，多聞遮罪障，多聞毀無利，多聞得涅槃。
རིག་པའི་གནས་ལྔ་དག་ལ་བརྩོན་པར་མ་བྱས་ན། འཕགས་མཆོག་གིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་གཞན་དག་ཚར་གཅོད་རྗེས་སུ་བཟུང་ཕྱིར་དང། བདག་ཉིད་ཀུན་ཤེས་བྱ་ཕྱིར་དེ་ལ་དེ་བརྩོན་བྱ།
不通五種巧明者，雖為聖者難遍知，伏他及攝受他故，自成佛故當精進。
寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།
元宵，迎紫姑，除了紫姑还有箕姑、帚姑、竹姑、苇姑、针姑、七姑等。《春渚纪闻》的记载紫姑写得一手好字“端丽如颜书”。
●请紫姑（坑三姑娘）由来
紫姑，《显异录》云：紫姑，莱阳人，姓何，名媚，字丽卿。寿阳李景纳为妾。其妻妒之。正月十五，阴杀之于厕中。天帝悯之，命为厕神。故世人作其形，夜于厕间迎祀，以占众事。俗呼为三姑，又云坑三姑娘。（《嘉定县志》）
●请紫姑
政和二年，襄邑民因上元请紫姑神，为戏。既书纸间，其字径丈。或问之曰：汝更能书否。即书曰：请连黏襄表二百幅，当为作一福字。或曰：纸易耳。安得许大笔也。曰：请用麻皮十觔缚作，令径二尺许，墨桨以大器贮，备濡染也。诸好事因集纸笔，就一富人麦场铺展，聚观。神至，书云：请一人系笔于项，其人不觉身之腾踔，往来场间。须臾字成，端丽如颜书。复取小笔书于纸角云：持往宣德门，卖钱五百贯。既而县以妖捕大府取就，鞫治讫，无他状。即具奏知。有旨就后苑再书验之。上皇为幸苑中临视，乃书一庆字与前书福字大小相称，字体亦同。上皇大奇之，因令于襄邑择地建祠，岁祀之。（《春渚纪闻》）
元宵男请五祖教拳棒，女请紫姑卜休咎。（《庆云县志》）
●迎紫姑
黄之侨人郭氏，每岁正月迎紫姑神。以箕为腹，箸为口，画灰盘中，为诗敏捷，立成。余往观之，神请余作《少年游》，乃以此戏之。
玉肌铅粉傲秋霜。准拟凤呼凰。伶伦不见，清香未吐，且糠秕吹扬。到处成双君独只，空无数，烂文章。一点香檀，谁能借箸，无复似张良。（宋·苏轼《少年游》）
●箕姑、帚姑、竹姑、苇姑、针姑
望日上元……又有邀厕姑问吉凶焉。又有笤帚姑、箕姑、针姑、苇姑者皆女巫。因走病而诳诞其俗也。或用膏油贮之面盏，十二蒸于釜，依月而验。有积水者主多雨。微湿及干者雨多，少如之。（《永平府志》）
正月十五日……又造面茧，今俗所制正如蚕茧状，蒸之，饀内占水旱、卜流年休咎。岁时记谓即厚皮馒头大谬。俗谓：正月百草具灵，故于灯时备诸祠卜之戏。然多婢子为之，故于箕帚竹苇之类皆能响卜。箕姑以筲箕插着，蒙以巾帕请之，至则两手托其胁，能写字能击人，或但舂举以应卜者所叩。帚姑以敝帚系裙以卜，至则能起卧以占事。竹姑以小竹剖为两，二人各一着，对抬两端相向如舁舆状，爇楮祷之神至则双篾中合相戛为兆。惟人所占，以数多寡为验。或能鼓其中，谓之开花也。苇姑亦同。针姑以针对穿一线请之，神至则针尾相合为兆，以卜巧拙占吉凶。旧说魏文帝美人薛妃针黹入神，能暗室剪裁，故后世女子祀之以卜巧。（《嘉定县志》）
●七姑（戚姑）
群女以笊篱偷门神糊，于上画成人面，以柳枝为身，以衣覆之相和以请之，神来即能拜，而扶之则重。或云：唐俗，元宵请戚姑之神。盖汉之戚夫人死于厕，故凡请者诣厕请之。今俗称七姑，音近是也。（《嘉定县志》）
●帚卜
帚卜拖裙验，箕诗落笔惊。（宋·范成大《上元纪吴中节物俳谐体三十二韵》）
●箕卜
孟春百草灵，古俗迎紫姑。厨中取竹箕，冒以妇裙襦，竖子夹扶持，插笔祝其书，俄若有物凭，对答不须臾。岂必考中否，一笑聊相娱，诗章亦间作，酒食随所须。兴阑忽辞去，谁能执其袪。持箕畀灶婢，弃笔卧墙隅。几席亦已彻，狼藉果与蔬。纷纷竟何益，人鬼均一愚！（宋·陆游《箕卜》）
●诗咏
月色灯光满帝都，香车宝辇隘通衢。身闲不睹中兴盛，羞逐乡人赛紫姑。（唐·李商隐《正月十五夜闻京有灯恨不得观》）
汉家遗事今宵见，楚郭明灯几处张。深夜行歌声绝后，紫姑神下月苍苍。（唐·熊孺登《正月十五日》）
怅望归期，应是紫姑频卜。（唐·胡浩然《万年欢·上元》）
淑气回春雪渐融，星河天上一宵通。芙蕖万点交秋月，鼓角三更度晓风。烛影晕迷光绰约，帘环声彻佩玲珑。不妨鸟篆留仙迹，凤辇殷勤出紫宫。（宋·张玉娘《灯夕迎紫姑神》）
美人慵翦上元灯，弹泪倚瑶瑟。却上紫姑香火，问辽东消息。（宋·朱敦儒《好事近》）
玉梅转，闹蛾耍。且茧占先探，芋郎戏巧，又卜紫姑灯下。（宋·李昴英《瑞鹤仙·甲辰灯夕》）
紫姑箕转异香焚，邻女相期卜素心。几度含羞娇不语，指环笼袖拜深深。（明·邝思诰《元夜曲 其四》）
算六街寂静，火蛾罢闹，紫姑停赛。（清·陈维崧《琐窗寒·乙卯元夕柬云臣竹逸竹虚》）
占响卜、紫姑谁证。（清·厉鹗《东风第一枝 ·癸卯元夕雪晴》）
天涯信，灯花蟢子，频向紫姑占。（清·陈维崧《满庭芳·中元节途次蒙阴追悼亡女》）
眉妩暗垂罗袖，紫姑迎夜。上元时多少旧曲，留与踏歌人耍。（清·李符《女冠子·灯市，用蒋竹山韵》）
年年有个上元来，灯月难逢雪色皑。遮莫紫姑还卜岁，恩膏早是麦根培。（清·弘历《上元灯词》）
●请紫姑（坑三姑娘）由来
紫姑，《显异录》云：紫姑，莱阳人，姓何，名媚，字丽卿。寿阳李景纳为妾。其妻妒之。正月十五，阴杀之于厕中。天帝悯之，命为厕神。故世人作其形，夜于厕间迎祀，以占众事。俗呼为三姑，又云坑三姑娘。（《嘉定县志》）
●请紫姑
政和二年，襄邑民因上元请紫姑神，为戏。既书纸间，其字径丈。或问之曰：汝更能书否。即书曰：请连黏襄表二百幅，当为作一福字。或曰：纸易耳。安得许大笔也。曰：请用麻皮十觔缚作，令径二尺许，墨桨以大器贮，备濡染也。诸好事因集纸笔，就一富人麦场铺展，聚观。神至，书云：请一人系笔于项，其人不觉身之腾踔，往来场间。须臾字成，端丽如颜书。复取小笔书于纸角云：持往宣德门，卖钱五百贯。既而县以妖捕大府取就，鞫治讫，无他状。即具奏知。有旨就后苑再书验之。上皇为幸苑中临视，乃书一庆字与前书福字大小相称，字体亦同。上皇大奇之，因令于襄邑择地建祠，岁祀之。（《春渚纪闻》）
元宵男请五祖教拳棒，女请紫姑卜休咎。（《庆云县志》）
●迎紫姑
黄之侨人郭氏，每岁正月迎紫姑神。以箕为腹，箸为口，画灰盘中，为诗敏捷，立成。余往观之，神请余作《少年游》，乃以此戏之。
玉肌铅粉傲秋霜。准拟凤呼凰。伶伦不见，清香未吐，且糠秕吹扬。到处成双君独只，空无数，烂文章。一点香檀，谁能借箸，无复似张良。（宋·苏轼《少年游》）
●箕姑、帚姑、竹姑、苇姑、针姑
望日上元……又有邀厕姑问吉凶焉。又有笤帚姑、箕姑、针姑、苇姑者皆女巫。因走病而诳诞其俗也。或用膏油贮之面盏，十二蒸于釜，依月而验。有积水者主多雨。微湿及干者雨多，少如之。（《永平府志》）
正月十五日……又造面茧，今俗所制正如蚕茧状，蒸之，饀内占水旱、卜流年休咎。岁时记谓即厚皮馒头大谬。俗谓：正月百草具灵，故于灯时备诸祠卜之戏。然多婢子为之，故于箕帚竹苇之类皆能响卜。箕姑以筲箕插着，蒙以巾帕请之，至则两手托其胁，能写字能击人，或但舂举以应卜者所叩。帚姑以敝帚系裙以卜，至则能起卧以占事。竹姑以小竹剖为两，二人各一着，对抬两端相向如舁舆状，爇楮祷之神至则双篾中合相戛为兆。惟人所占，以数多寡为验。或能鼓其中，谓之开花也。苇姑亦同。针姑以针对穿一线请之，神至则针尾相合为兆，以卜巧拙占吉凶。旧说魏文帝美人薛妃针黹入神，能暗室剪裁，故后世女子祀之以卜巧。（《嘉定县志》）
●七姑（戚姑）
群女以笊篱偷门神糊，于上画成人面，以柳枝为身，以衣覆之相和以请之，神来即能拜，而扶之则重。或云：唐俗，元宵请戚姑之神。盖汉之戚夫人死于厕，故凡请者诣厕请之。今俗称七姑，音近是也。（《嘉定县志》）
●帚卜
帚卜拖裙验，箕诗落笔惊。（宋·范成大《上元纪吴中节物俳谐体三十二韵》）
●箕卜
孟春百草灵，古俗迎紫姑。厨中取竹箕，冒以妇裙襦，竖子夹扶持，插笔祝其书，俄若有物凭，对答不须臾。岂必考中否，一笑聊相娱，诗章亦间作，酒食随所须。兴阑忽辞去，谁能执其袪。持箕畀灶婢，弃笔卧墙隅。几席亦已彻，狼藉果与蔬。纷纷竟何益，人鬼均一愚！（宋·陆游《箕卜》）
●诗咏
月色灯光满帝都，香车宝辇隘通衢。身闲不睹中兴盛，羞逐乡人赛紫姑。（唐·李商隐《正月十五夜闻京有灯恨不得观》）
汉家遗事今宵见，楚郭明灯几处张。深夜行歌声绝后，紫姑神下月苍苍。（唐·熊孺登《正月十五日》）
怅望归期，应是紫姑频卜。（唐·胡浩然《万年欢·上元》）
淑气回春雪渐融，星河天上一宵通。芙蕖万点交秋月，鼓角三更度晓风。烛影晕迷光绰约，帘环声彻佩玲珑。不妨鸟篆留仙迹，凤辇殷勤出紫宫。（宋·张玉娘《灯夕迎紫姑神》）
美人慵翦上元灯，弹泪倚瑶瑟。却上紫姑香火，问辽东消息。（宋·朱敦儒《好事近》）
玉梅转，闹蛾耍。且茧占先探，芋郎戏巧，又卜紫姑灯下。（宋·李昴英《瑞鹤仙·甲辰灯夕》）
紫姑箕转异香焚，邻女相期卜素心。几度含羞娇不语，指环笼袖拜深深。（明·邝思诰《元夜曲 其四》）
算六街寂静，火蛾罢闹，紫姑停赛。（清·陈维崧《琐窗寒·乙卯元夕柬云臣竹逸竹虚》）
占响卜、紫姑谁证。（清·厉鹗《东风第一枝 ·癸卯元夕雪晴》）
天涯信，灯花蟢子，频向紫姑占。（清·陈维崧《满庭芳·中元节途次蒙阴追悼亡女》）
眉妩暗垂罗袖，紫姑迎夜。上元时多少旧曲，留与踏歌人耍。（清·李符《女冠子·灯市，用蒋竹山韵》）
年年有个上元来，灯月难逢雪色皑。遮莫紫姑还卜岁，恩膏早是麦根培。（清·弘历《上元灯词》）
✋热门推荐