#阿赞多#瓦拉康100周年崇迪
https://t.cn/z8L1Gw2 พระสมเด็จ วัดระฆัง รุ่น 100 ปี 2515 พิมพ์แขนกลม เลียมเงินยกหัวสิงค์ ดูง่ายสบายตา สร้างขึ้นในสมัยท่านพำนักอยู่ ณ วัดระฆังที่เรียกว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)ไม่ว่าจะเป็นพระสมเด็จที่สร้างขึ้นภายหลังของ วัดระฆัง, วัดบางขุนพรหม (วัดใหม่อมตรส) และ วัดไชโยวรวิหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระสมเด็จ 100 ปี วัดระฆัง พ.ศ.2515 ที่สร้างขึ้นในโอกาสครบ 100 ปีแห่งวันมรณภาพของเจ้าประคุณสมเด็จฯ (ตรงกับวันที่ 22 มิถุนายน 2515) โดย ม.ล.เนื่องพร สุทัศน์ ผู้ริเริ่มโครงการ ได้ขอรับความเห็นชอบจาก พระราชธรรมภาณี รักษาการเจ้าอาวาสวัดระฆัง จึงได้เกิดโครงการขึ้น โดยใช้ชื่อว่า “โครงการสร้างปูชนียวัตถุ เพื่อเป็นอนุสรณ์ครบ 100 ปี แห่งมรณภาพของเจ้าประคุณ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ณ วัดระฆังโฆสิตาราม จังหวัดธนบุรี

ม่ายมีตังค์แบ้ว ถ้าเดือนหน้าเวรเบาลงว่าจะไปลงคอร์สภาษาอังกฤษจริงๆจังๆล้าว ค่าเรียนเป็นหมื่นแน่นอน ค่าสอบอีกเกือบหมื่น เผื่อทำวีซ่าไรอีก เผื่อจะเปลี่ยนแพลน ต้องเตรียมพร้อมเสมอ แต่ถ้าเวรแน่นเหมือนเดิมคือจบ ตอนนี้พยาบาลลาออกจะหมดภาควิชาแล้วแม่ [衰]

จดหมายฉบับนี้ ฉันเขียนไว้ให้กับตัวเองที่ใช้ชีวิตในอนาคตที่อีก130วันนั้น

เธอ สงกรานต์ปีนี้(สำหรับเธอ) แต่มันเป็นปีหน้า(สำหรับฉัน)นี้ เราไปฉลองที่ภาคอีสานได้บ่ หลังจากที่เราไปเปลี่ยนวีซ่าที่ลาวมาอ่ะ ที่จริงเราอยากจะไปอีกหลายๆที่ ที่เราเคยสัญญาจะไปด้วยกันมานาน แต่ก็ยังไม่ได้ไปกันเลยสักทีนะ เหนือถึงภูเขาสูงถึงขอบฟ้า ใต้ถึงทะเลลึกไม่เห็นที่สิ้นสุด แต่มันผ่านไปสามปีแล้ว เธอยังจำได้ใช่ไหมอ่ะ

เมื่อกี้ฉันฟังเพลงที่ชื่อว่ารักแท้ ซึ่งเป็นเพลงประกอบละครเรื่องคุณชาย ร้องไห้โดยที่ห้ามใจไม่ไหว ความรักที่ฉันมอบให้ประเทศไทย มันก็เหมือนความรักของพระเอกทั้งสองในละครเรื่องนี้ ไม่ถูกยอมรับ ก็ไม่มีใครเข้าใจ ใครเค้าจะรักประเทศที่ไม่ใช่บ้านเกิดของตัวเองได้ลึกซึ้งขนาดนี้ ก็เหมือนความรักเพศเดียวกัน ที่คนส่วนใหญ่จะเข้าใจกันยาก นอกจากพวกเขาจะผ่านมาด้วยตัวเขาเองมาแล้ว

เธอรู้มั้ย สามปีที่ผ่านมา ที่ฉันไม่ได้อยู่ประเทศไทยที่ฉันรัก ไม่มีคืนไหนที่ฉันนอนหลับสนิท ถ้าไม่มีเหล้าขาว45%มาเป็นตัวช่วย ก่อนโควิดจะมา ฉันไม่กินเหล้าเลย แม้แต่สะนิดนึง ที่เริ่มกินเหล้าก็ตั้งแต่รู้ว่าโควิดมันกำลังจะมา แล้วฉันก็กำลังจะไปจากประเทศที่ฉันรัก ทิ้งงานล่ามที่ทำประจำไป แล้วกินเหล้าเที่ยวจากเหนือถึงใต้ เชียงใหม่ พัทยา ภูเก็ต ซึ่งภูเก็ตก็เป็นสถานีปลายทาง ก่อนที่ฉันกลับมาอยู่จีนจนถึงตอนนี้

แต่เธอไม่ต้องห่วงนะ ฉันเลิกกินแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ฉันกำลังจะไปหาเธอที่ประเทศไทยที่รักอีกครั้งนึง แล้วครั้งนี้ฉันจะอยู่กับเธอที่นั่นเป็นเวลานานแสนนานไปเลย ดีมั้ย

อ่อ ยังมีอีกเรื่องนึงที่มันตลกมากๆ ก่อนหน้านี้ที่เรากลับมาอยู่จีน โดยที่ยังไม่รู้ว่าจะกลับไทยได้อีกเมื่อไหร่ ฉันป่วยเป็นไบโพล่า อาการหนักมาก เลยต้องไปเข้าโรงพยาบาล หาหมอ รับยา แต่ฉันไม่ได้กินแม้แต่เม็ดเดียว เพราะรู้ว่ากินไปก็ไม่หายหรอก มันเป็นโรคที่เกิดมาจากปัญหาทางใจ ถ้ามันไม่ได้ถูกแก้ไขจากต้นเหตุ กินยาเท่าไหร่ก็เท่านั้น ได้แต่เปลืองเงิน ไม่ช่วยอะไรดีขึ้นเลย นี่ไง พอฉันได้วันที่จะกลับไทยแล้ว หายทันที เห็นมั้ยล่ะ

ว่าแต่เรื่องนั้น ฉันคิดดีแล้วนะ พอถึงไทยก็จะลงมือทำเลย ไปกับฉันด้วยกันนะ แล้วเธอต้องดูแลฉันอย่างดี แล้วฉันก็สัญญากับเธอด้วยอ่ะ ตั้งแต่วินาทีนี้ไป ฉันจะพยายามใช้ชีวิตให้เต็มที่ ตั้งใจเรียน ตั้งใจเก็บเงิน แล้วรีบไปพบเธอที่ไทยอีกครั้ง

อีก130วัน เราได้เจอกันแน่นอน ✈️