施食二果报无差 如来不受饮食 纯陀依实从义立名
《大般涅槃经卷第二纯陀品第二》：
尔时。世尊一切种智无上调御告纯陀曰。善哉善哉。我今为汝除断贫穷。无上法雨雨汝身田令生法芽。汝今于我欲求寿命色力安乐无碍辩才。我当施汝常命色力。安无碍辩。何以故。纯陀。施食有二果报无差。何等为二。
一者受已得阿耨多罗三藐三菩提。
二者受已入于涅槃。我今受汝最后供养。令汝具足檀波罗蜜。
尔时。纯陀即白佛言。如佛所说二施果报无差别者。是义不然。何以故。
先受施者烦恼未尽。未得成就一切种智。亦未能令众生具足檀波罗蜜。
后受施者烦恼已尽。已得成就一切种智。能令众生普得具足檀波罗蜜。
先受施者犹是众生。
后受施者是天中天。
先受施者。是杂食身烦恼之身是后边身是无常身。
后受施者。无烦恼身金刚之身法身常身无边之身。
云何而言二施果报等无差别。
先受施者。未能具足檀波罗蜜乃至般若波罗蜜。唯得肉眼未得佛眼乃至慧眼。
后受施者。已得具足檀波罗蜜乃至般若波罗蜜。具足佛眼乃至慧眼。
云何而言二施果报等无差别。世尊。
先受施者。受已食之入腹消化。得命得色得力得安得无碍辩。
后受施者。不食不消无五事果。
云何而言二施果报等无差别。
佛言。善男子。如来已于无量无边阿僧祇劫。无有食身烦恼之身。无后边身常身法身金刚之身。
善男子。未见佛性者。名烦恼身杂食之身。是后边身菩萨。
尔时。受饮食已入金刚三昧。此食消已即见佛性。得阿耨多罗三藐三菩提。是故我言二施果报等无差别。
菩萨尔时。破坏四魔。今入涅槃亦破四魔。是故我言二施果报等无差别。
菩萨尔时。虽不广说十二部经。先已通达。今入涅槃广为众生分别演说。是故我言二施果报等无差别。
善男子。如来之身已于无量阿僧祇劫不受饮食。为诸声闻。说言先受难陀难陀波罗二牧牛女所奉乳糜。然后乃得阿耨多罗三藐三菩提。我实不食。我今普为此会大众。是故受汝最后所奉。实亦不食。
尔时。大众闻佛世尊普为大会哀受纯陀最后供养。欢喜踊跃同声赞言。善哉善哉。希有纯陀。汝今立字名不虚称。
言纯陀者名解妙义。汝今建立如是大义。是故依实从义立名。故名纯陀。
汝今现世得大名利。德愿满足。甚奇纯陀。生在人中。复得难得无上之利。善哉纯陀。如优昙花世间希有。佛出于世亦复甚难。值佛生信闻法复难。佛临涅槃最后供养。能办此事复难。于是。南无纯陀。南无纯陀。汝今已具檀波罗蜜。犹如秋月十五日夜。清净圆满。无诸云翳。一切众生无不瞻仰。汝亦如是。而为我等之所瞻仰。佛已受汝最后供养。令汝具足檀波罗蜜。南无纯陀。是故说汝如月盛满。一切众生无不瞻仰。南无纯陀。虽受人身。心如佛心。汝今纯陀。真是佛子。如罗睺罗。等无有异。
《大般涅槃经卷第二纯陀品第二》：
尔时。世尊一切种智无上调御告纯陀曰。善哉善哉。我今为汝除断贫穷。无上法雨雨汝身田令生法芽。汝今于我欲求寿命色力安乐无碍辩才。我当施汝常命色力。安无碍辩。何以故。纯陀。施食有二果报无差。何等为二。
一者受已得阿耨多罗三藐三菩提。
二者受已入于涅槃。我今受汝最后供养。令汝具足檀波罗蜜。
尔时。纯陀即白佛言。如佛所说二施果报无差别者。是义不然。何以故。
先受施者烦恼未尽。未得成就一切种智。亦未能令众生具足檀波罗蜜。
后受施者烦恼已尽。已得成就一切种智。能令众生普得具足檀波罗蜜。
先受施者犹是众生。
后受施者是天中天。
先受施者。是杂食身烦恼之身是后边身是无常身。
后受施者。无烦恼身金刚之身法身常身无边之身。
云何而言二施果报等无差别。
先受施者。未能具足檀波罗蜜乃至般若波罗蜜。唯得肉眼未得佛眼乃至慧眼。
后受施者。已得具足檀波罗蜜乃至般若波罗蜜。具足佛眼乃至慧眼。
云何而言二施果报等无差别。世尊。
先受施者。受已食之入腹消化。得命得色得力得安得无碍辩。
后受施者。不食不消无五事果。
云何而言二施果报等无差别。
佛言。善男子。如来已于无量无边阿僧祇劫。无有食身烦恼之身。无后边身常身法身金刚之身。
善男子。未见佛性者。名烦恼身杂食之身。是后边身菩萨。
尔时。受饮食已入金刚三昧。此食消已即见佛性。得阿耨多罗三藐三菩提。是故我言二施果报等无差别。
菩萨尔时。破坏四魔。今入涅槃亦破四魔。是故我言二施果报等无差别。
菩萨尔时。虽不广说十二部经。先已通达。今入涅槃广为众生分别演说。是故我言二施果报等无差别。
善男子。如来之身已于无量阿僧祇劫不受饮食。为诸声闻。说言先受难陀难陀波罗二牧牛女所奉乳糜。然后乃得阿耨多罗三藐三菩提。我实不食。我今普为此会大众。是故受汝最后所奉。实亦不食。
尔时。大众闻佛世尊普为大会哀受纯陀最后供养。欢喜踊跃同声赞言。善哉善哉。希有纯陀。汝今立字名不虚称。
言纯陀者名解妙义。汝今建立如是大义。是故依实从义立名。故名纯陀。
汝今现世得大名利。德愿满足。甚奇纯陀。生在人中。复得难得无上之利。善哉纯陀。如优昙花世间希有。佛出于世亦复甚难。值佛生信闻法复难。佛临涅槃最后供养。能办此事复难。于是。南无纯陀。南无纯陀。汝今已具檀波罗蜜。犹如秋月十五日夜。清净圆满。无诸云翳。一切众生无不瞻仰。汝亦如是。而为我等之所瞻仰。佛已受汝最后供养。令汝具足檀波罗蜜。南无纯陀。是故说汝如月盛满。一切众生无不瞻仰。南无纯陀。虽受人身。心如佛心。汝今纯陀。真是佛子。如罗睺罗。等无有异。
མི་རྟག་གསལ་འདེབས་ཀྱི་སྨོན་ལམ།
念死无常愿文
མཛད་པ་པོ། མཁན་པོ་འཆི་མེད་རིག་འཛིན།
སྒྱུར་བ་པོ། མཁན་པོ་ཡེ་ཤེས་ཕུན་ཚོགས།
齐美仁增堪布 著
益西彭措堪布 译
སྨོན་ལམ་འབུམ་ཕྲག་རྒྱ་མཚོ་ལ། །
དབང་འབྱོར་རྒྱལ་སྲས་སེམས་དཔའ་ཆེ། །
འཕགས་མཆོག་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ལ། །
གསོལ་བ་འདེབས་སོ་བྱིན་གྱིས་རློབས། །
圆满大愿海，大行摩诃萨，
长子普贤尊，祈祷求加持。
བཀའ་དྲིན་ཅན་གྱི་བླ་མ་དང་། །
བསྙེན་ཅིང་བསྒྲུབས་པའི་ཡི་དམ་ལྷ། །
མཁའ་འགྲོ་དམ་ཅན་རྒྱ་མཚོ་ཡིས། །
བདག་བློ་ཆོས་ལ་བསྒྱུར་དུ་གསོལ། །
祈祷大恩师，所修之本尊，
空行护法海，令心入正法。
ཆོས་ལས་བསྒྲུབ་རྒྱུ་བདག་ལ་མེད། །
འདི་འགྲུབ་དཔའ་གདེང་གང་ཡང་མེད། །
མི་ཚེའི་ཕྱེད་ཀ་དེ་ལྟར་ཟད། །
ལོང་མེད་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བར་ཤོག །
法外无所修，然修无所成，
半生如是尽，愿生紧迫心。
འཆི་བདག་ནུབ་ཁའི་གྲིབ་སོ་འདྲ། །
བཀག་པས་མི་ཁེག་ཚུར་ཚུར་ནུད། །
ལས་ཉོན་རྒྱ་མཚོ་སྐེམ་ནུས་པའི། །
ཟབ་དོན་མྱུར་དུ་བསྒོམ་ནུས་ཤོག །
死主如夕影，难遮步步来，
愿速修深法，干涸惑业海。
ལོ་ཟླ་འདི་ནི་ཡུན་རེ་ཐུང་། །
རྒས་པ་འདི་ནི་བང་རེ་མགྱོགས། །
འདི་ལ་བསམ་ནས་ཚེ་འདིའི་ཆེད། །
བྱ་བྱེད་ཤོམ་ར་སྐྱུར་ནུས་ཤོག །
岁月极短促，衰老步伐疾，
思此愿舍弃，此生众俗事。
གཅིག་པུར་ཕྱི་མར་འགྲོ་ཉིན་མོ། །
དགེ་སྡིག་ཞེ་རྩིས་བྱེད་ཉིན་མོ། །
སེམས་ལ་བཞག་ནས་གང་ཤེས་ཀྱི། །
ཆོས་དེ་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ནུས་ཤོག །
独去后世日，清算善恶时，
思此愿自心，实修所学法。
འཇིག་རྟེན་འདི་ནི་ཤུལ་དུ་འཇོག །
འགྲོག་པའི་གྲོགས་ནི་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར། །
དེ་ལ་བསམས་ནས་དོན་མེད་ཀྱི། །
རྣམ་གཡེང་འབྲེལ་འདྲིས་གཅོད་ནུས་ཤོག །
此世留身后，挚友带不走，
思此愿断除，无义散乱系。
བཟློག་མེད་ནད་ཆེན་ཐེབས་པའི་ཉིན། །
སྔ་འདང་ཕྱི་འདང་རྒྱག་པའི་ཉིན། །
བླ་མ་མ་གཏོགས་སྐྱབས་གཞན་མེད། །
རྒྱུན་དུ་གསོལ་བ་འདེབས་ནུས་ཤོག །
身患重病日，思前想后时，
师外无归处，愿常行祈祷。
རང་ཉིད་མལ་དུ་ལྷུང་བའི་ཚེ། །
གཞན་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད་པའི་དུས། །
ཆོས་ཀྱི་གདེང་རེ་ཡོད་དགོས་པས། །
ཡང་ཡང་གསལ་འདེབས་ནུས་པར་ཤོག །
自身卧床日，羡慕他人时，
修法须有成，愿数数作观。
གཟེར་ཆེན་གཟེར་ཆུང་རྒྱུག་པའི་དུས། །
གཡས་སྐྱོར་གཡོན་སྐྱོར་དགོས་པའི་དུས། །
ཡང་ཡང་དྲན་ཏེ་ད་ལྟ་ནས། །
རང་དོན་ཚགས་སུ་ཚུད་པར་ཤོག །
大小苦逼日，需人搀扶时，
屡念愿今起，成办大义利。
སྲོག་གི་ཉག་ཐག་ཆད་པའི་ཉིན། །
ལུས་འདི་ས་རྡོར་འགྱུར་བའི་ཉིན། །
འདི་སྣང་རང་མཚང་སྟོན་པས་ན། །
ཚེ་འདིའི་ཞེན་པ་ཆོད་པར་ཤོག །
命线截断日，身成土石时，
此生过显露，愿断现世贪。
ཅེས་པ་འདི་ཡང་ཚེ་མི་རྟག་པ་བསྒོམ་པའི་ཉམས་ལེན་གྱི་ཉེར་མཁོར་དམིགས་ཏེ་འཆི་མེད་རིག་འཛིན་གྱིས་སོ། །
此乃实修念死无常时所需愿文，齐美仁增撰著。
念死无常愿文
མཛད་པ་པོ། མཁན་པོ་འཆི་མེད་རིག་འཛིན།
སྒྱུར་བ་པོ། མཁན་པོ་ཡེ་ཤེས་ཕུན་ཚོགས།
齐美仁增堪布 著
益西彭措堪布 译
སྨོན་ལམ་འབུམ་ཕྲག་རྒྱ་མཚོ་ལ། །
དབང་འབྱོར་རྒྱལ་སྲས་སེམས་དཔའ་ཆེ། །
འཕགས་མཆོག་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ལ། །
གསོལ་བ་འདེབས་སོ་བྱིན་གྱིས་རློབས། །
圆满大愿海，大行摩诃萨，
长子普贤尊，祈祷求加持。
བཀའ་དྲིན་ཅན་གྱི་བླ་མ་དང་། །
བསྙེན་ཅིང་བསྒྲུབས་པའི་ཡི་དམ་ལྷ། །
མཁའ་འགྲོ་དམ་ཅན་རྒྱ་མཚོ་ཡིས། །
བདག་བློ་ཆོས་ལ་བསྒྱུར་དུ་གསོལ། །
祈祷大恩师，所修之本尊，
空行护法海，令心入正法。
ཆོས་ལས་བསྒྲུབ་རྒྱུ་བདག་ལ་མེད། །
འདི་འགྲུབ་དཔའ་གདེང་གང་ཡང་མེད། །
མི་ཚེའི་ཕྱེད་ཀ་དེ་ལྟར་ཟད། །
ལོང་མེད་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བར་ཤོག །
法外无所修，然修无所成，
半生如是尽，愿生紧迫心。
འཆི་བདག་ནུབ་ཁའི་གྲིབ་སོ་འདྲ། །
བཀག་པས་མི་ཁེག་ཚུར་ཚུར་ནུད། །
ལས་ཉོན་རྒྱ་མཚོ་སྐེམ་ནུས་པའི། །
ཟབ་དོན་མྱུར་དུ་བསྒོམ་ནུས་ཤོག །
死主如夕影，难遮步步来，
愿速修深法，干涸惑业海。
ལོ་ཟླ་འདི་ནི་ཡུན་རེ་ཐུང་། །
རྒས་པ་འདི་ནི་བང་རེ་མགྱོགས། །
འདི་ལ་བསམ་ནས་ཚེ་འདིའི་ཆེད། །
བྱ་བྱེད་ཤོམ་ར་སྐྱུར་ནུས་ཤོག །
岁月极短促，衰老步伐疾，
思此愿舍弃，此生众俗事。
གཅིག་པུར་ཕྱི་མར་འགྲོ་ཉིན་མོ། །
དགེ་སྡིག་ཞེ་རྩིས་བྱེད་ཉིན་མོ། །
སེམས་ལ་བཞག་ནས་གང་ཤེས་ཀྱི། །
ཆོས་དེ་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ནུས་ཤོག །
独去后世日，清算善恶时，
思此愿自心，实修所学法。
འཇིག་རྟེན་འདི་ནི་ཤུལ་དུ་འཇོག །
འགྲོག་པའི་གྲོགས་ནི་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར། །
དེ་ལ་བསམས་ནས་དོན་མེད་ཀྱི། །
རྣམ་གཡེང་འབྲེལ་འདྲིས་གཅོད་ནུས་ཤོག །
此世留身后，挚友带不走，
思此愿断除，无义散乱系。
བཟློག་མེད་ནད་ཆེན་ཐེབས་པའི་ཉིན། །
སྔ་འདང་ཕྱི་འདང་རྒྱག་པའི་ཉིན། །
བླ་མ་མ་གཏོགས་སྐྱབས་གཞན་མེད། །
རྒྱུན་དུ་གསོལ་བ་འདེབས་ནུས་ཤོག །
身患重病日，思前想后时，
师外无归处，愿常行祈祷。
རང་ཉིད་མལ་དུ་ལྷུང་བའི་ཚེ། །
གཞན་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད་པའི་དུས། །
ཆོས་ཀྱི་གདེང་རེ་ཡོད་དགོས་པས། །
ཡང་ཡང་གསལ་འདེབས་ནུས་པར་ཤོག །
自身卧床日，羡慕他人时，
修法须有成，愿数数作观。
གཟེར་ཆེན་གཟེར་ཆུང་རྒྱུག་པའི་དུས། །
གཡས་སྐྱོར་གཡོན་སྐྱོར་དགོས་པའི་དུས། །
ཡང་ཡང་དྲན་ཏེ་ད་ལྟ་ནས། །
རང་དོན་ཚགས་སུ་ཚུད་པར་ཤོག །
大小苦逼日，需人搀扶时，
屡念愿今起，成办大义利。
སྲོག་གི་ཉག་ཐག་ཆད་པའི་ཉིན། །
ལུས་འདི་ས་རྡོར་འགྱུར་བའི་ཉིན། །
འདི་སྣང་རང་མཚང་སྟོན་པས་ན། །
ཚེ་འདིའི་ཞེན་པ་ཆོད་པར་ཤོག །
命线截断日，身成土石时，
此生过显露，愿断现世贪。
ཅེས་པ་འདི་ཡང་ཚེ་མི་རྟག་པ་བསྒོམ་པའི་ཉམས་ལེན་གྱི་ཉེར་མཁོར་དམིགས་ཏེ་འཆི་མེད་རིག་འཛིན་གྱིས་སོ། །
此乃实修念死无常时所需愿文，齐美仁增撰著。
《火婆蹉经》（二）
“婆蹉，所谓‘世界是常’，此是恶见、见的密林、见的险途、见的曲解、见的纷争、见的束缚，伴随着痛苦，伴随着烦恼，伴随着焦灼，不能引导至厌离、离贪、灭尽、寂止、证智、正觉、涅槃。
婆蹉，所谓‘世界非常’，此是恶见、见的密林、见的险途、见的曲解、见的纷争、见的束缚，伴随着痛苦，伴随着烦恼，伴随着焦灼，不能引导至厌离、离贪、灭尽、寂止、证智、正觉、涅槃。
婆蹉，所谓‘世界有限’‘世界无限’‘灵魂与身体为一’灵魂与身体为异’‘如来死后存在’‘如来死后不存在’‘如来死后既存在又不存在’，乃至‘如来死后既非存在又非不存在’，此均为恶见、见的密林、见的险途、见的曲解、见的纷争、见的束缚，伴随着痛苦，伴随着烦恼，伴随着焦灼，不能引导至厌离、离贪、灭尽、寂止、证智、正觉、涅槃。婆蹉，我正是看到了这样的过患，所以才不持以上所有观点。”
“那么，乔达摩尊者持有什么样的观点？”
“婆蹉，这样的观点已经被如来剔除。婆蹉，因为如来看到：‘此就是色。此就是色的生起。此就是色的灭尽’‘此就是受。此就是受的生起。此就是受的灭尽’‘此就是想。此就是想的生起。此就是想的灭尽’‘此就是行。此就是行的生起。此就是行的灭尽’‘此就是识。此就是识的生起。此就是识的灭尽’。因此我说，如来对于所有幻想、所有颠倒、所有我见、我所见、我慢已经消尽、离贪、灭尽、舍弃、定弃、无取著地解脱。”
“那么，乔达摩尊者，如此心解脱的比丘再生于何处？”
“婆蹉，不是再生。”
“既然如此，那么，乔达摩尊者，是不再生？”
“婆蹉，不是不再生。”
“既然如此，那么，乔达摩尊者，是再生亦是不再生？”
“婆蹉，不是再生亦不是不再生。”
“既然如此，那么，乔达摩尊者，是非再生亦是非不再生？”
“婆蹉，不是非再生亦不是非不再生。”
“乔达摩尊者，当被问及‘如此心解脱的比丘再生于何处？’时，回答‘婆蹉，不是再生。’当被问及‘既然如此，那么，乔达摩尊者，是不再生？’时，回答‘婆蹉，不是不再生。’当被问及‘既然如此，那么，乔达摩尊者，是再生亦是不再生？’时，回答‘婆蹉，不是再生亦不是不再生。’当被问及‘既然如此，那么，乔达摩尊者，是非再生亦是非不再生？’时，回答‘婆蹉，不是非再生亦不是非不再生。’乔达摩尊者，在此，我糊涂了。在此，我迷惑了。甚至自己在开始的对话中对乔达摩尊者怀有的信仰，现在也消失了。”
“婆蹉，糊涂是正常的，迷惑是正常的。婆蹉，此法甚深、难见、难解、寂静、殊妙、深奥、微妙，唯智者可感受。因为你的异见、异信、异欲求、异努力、异教师，所以，你难以理解。”
“既然如此，那么，婆蹉，我来向你提问，你愿意就请回答。婆蹉，对此如何思考？如果在你的面前点燃火，那么你是否知道：‘此火在我的面前点燃’？”
“乔达摩尊者，如果在我的面前点燃火，那么我知道：‘此火是在我的面前点燃。’”
“婆蹉，那么，如果有人对你如此提问：‘在你面前点燃的此火依什么而燃烧？’婆蹉，被如此提问，你将如何回答？”
“乔达摩尊者，有人对我如此提问：‘在你面前点燃的此火依什么而燃烧？’乔达摩尊者，被如此提问，我将这样回答：‘在我面前点燃的此火是依草木薪柴而燃烧。’”
“婆蹉，如果后来你面前的该火熄灭，那么是否你知道‘我面前点燃的此火熄灭’？”
“乔达摩尊者，如果后来我面前的该火熄灭，那么我知道‘我面前点燃的此火已经熄灭。’”
“婆蹉，那么，如果有人对你如此提问：‘你面前熄灭的此火，该火从这里去了哪里？是去了东方，还是南方？还是西方？还是北方？’婆蹉，被如此提问，你将如何回答？”
“正像这样，婆蹉，因为可以通过色来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该色已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从色的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过受来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该受已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从受的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过想来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该想已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从想的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过行来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该行已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从行的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过识来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该识已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从识的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。”
听闻此言，婆蹉姓遍历行者对佛陀如下说道：“乔达摩尊者，恰似村庄、城镇附近的大娑罗树，因为其无常性，枝叶死去，外皮死去，皮材死去。最后，枝叶被剥掉、外皮被剥掉、皮材被剥掉的该树光秃秃，只依靠心材矗立在那里。像这样，乔达摩尊者的教说已经是枝叶被剥掉、外皮被剥掉、皮材被剥掉，是光秃秃，只依靠心材矗立在那里。
乔达摩尊者，实在是殊胜！乔达摩尊者，实在是殊胜！乔达摩尊者，恰似扶起跌倒者，打开覆盖物，给迷路之人指明道路，为了让有眼之人看到诸色而在黑暗中点亮灯火。像这样，乔达摩尊者采用多种方法阐明了法。在此，乔达摩尊者，我皈依乔达摩尊者，皈依法，皈依比丘僧团。从今以后，请乔达摩尊者接受我成为优婆塞，做我一生的皈依处。”
(火婆蹉经完)
“婆蹉，所谓‘世界是常’，此是恶见、见的密林、见的险途、见的曲解、见的纷争、见的束缚，伴随着痛苦，伴随着烦恼，伴随着焦灼，不能引导至厌离、离贪、灭尽、寂止、证智、正觉、涅槃。
婆蹉，所谓‘世界非常’，此是恶见、见的密林、见的险途、见的曲解、见的纷争、见的束缚，伴随着痛苦，伴随着烦恼，伴随着焦灼，不能引导至厌离、离贪、灭尽、寂止、证智、正觉、涅槃。
婆蹉，所谓‘世界有限’‘世界无限’‘灵魂与身体为一’灵魂与身体为异’‘如来死后存在’‘如来死后不存在’‘如来死后既存在又不存在’，乃至‘如来死后既非存在又非不存在’，此均为恶见、见的密林、见的险途、见的曲解、见的纷争、见的束缚，伴随着痛苦，伴随着烦恼，伴随着焦灼，不能引导至厌离、离贪、灭尽、寂止、证智、正觉、涅槃。婆蹉，我正是看到了这样的过患，所以才不持以上所有观点。”
“那么，乔达摩尊者持有什么样的观点？”
“婆蹉，这样的观点已经被如来剔除。婆蹉，因为如来看到：‘此就是色。此就是色的生起。此就是色的灭尽’‘此就是受。此就是受的生起。此就是受的灭尽’‘此就是想。此就是想的生起。此就是想的灭尽’‘此就是行。此就是行的生起。此就是行的灭尽’‘此就是识。此就是识的生起。此就是识的灭尽’。因此我说，如来对于所有幻想、所有颠倒、所有我见、我所见、我慢已经消尽、离贪、灭尽、舍弃、定弃、无取著地解脱。”
“那么，乔达摩尊者，如此心解脱的比丘再生于何处？”
“婆蹉，不是再生。”
“既然如此，那么，乔达摩尊者，是不再生？”
“婆蹉，不是不再生。”
“既然如此，那么，乔达摩尊者，是再生亦是不再生？”
“婆蹉，不是再生亦不是不再生。”
“既然如此，那么，乔达摩尊者，是非再生亦是非不再生？”
“婆蹉，不是非再生亦不是非不再生。”
“乔达摩尊者，当被问及‘如此心解脱的比丘再生于何处？’时，回答‘婆蹉，不是再生。’当被问及‘既然如此，那么，乔达摩尊者，是不再生？’时，回答‘婆蹉，不是不再生。’当被问及‘既然如此，那么，乔达摩尊者，是再生亦是不再生？’时，回答‘婆蹉，不是再生亦不是不再生。’当被问及‘既然如此，那么，乔达摩尊者，是非再生亦是非不再生？’时，回答‘婆蹉，不是非再生亦不是非不再生。’乔达摩尊者，在此，我糊涂了。在此，我迷惑了。甚至自己在开始的对话中对乔达摩尊者怀有的信仰，现在也消失了。”
“婆蹉，糊涂是正常的，迷惑是正常的。婆蹉，此法甚深、难见、难解、寂静、殊妙、深奥、微妙，唯智者可感受。因为你的异见、异信、异欲求、异努力、异教师，所以，你难以理解。”
“既然如此，那么，婆蹉，我来向你提问，你愿意就请回答。婆蹉，对此如何思考？如果在你的面前点燃火，那么你是否知道：‘此火在我的面前点燃’？”
“乔达摩尊者，如果在我的面前点燃火，那么我知道：‘此火是在我的面前点燃。’”
“婆蹉，那么，如果有人对你如此提问：‘在你面前点燃的此火依什么而燃烧？’婆蹉，被如此提问，你将如何回答？”
“乔达摩尊者，有人对我如此提问：‘在你面前点燃的此火依什么而燃烧？’乔达摩尊者，被如此提问，我将这样回答：‘在我面前点燃的此火是依草木薪柴而燃烧。’”
“婆蹉，如果后来你面前的该火熄灭，那么是否你知道‘我面前点燃的此火熄灭’？”
“乔达摩尊者，如果后来我面前的该火熄灭，那么我知道‘我面前点燃的此火已经熄灭。’”
“婆蹉，那么，如果有人对你如此提问：‘你面前熄灭的此火，该火从这里去了哪里？是去了东方，还是南方？还是西方？还是北方？’婆蹉，被如此提问，你将如何回答？”
“正像这样，婆蹉，因为可以通过色来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该色已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从色的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过受来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该受已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从受的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过想来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该想已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从想的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过行来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该行已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从行的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。
因为可以通过识来描述如来，然而，如被连根斩断的多罗树，该识已经被如来舍弃，是空无，将来不再生。婆蹉，如来已经从识的这一名称解脱，甚深，不可量，恰似大海难以深入。不是再生。不是不再生。不是再生亦不是不再生。不是非再生亦不是非不再生。”
听闻此言，婆蹉姓遍历行者对佛陀如下说道：“乔达摩尊者，恰似村庄、城镇附近的大娑罗树，因为其无常性，枝叶死去，外皮死去，皮材死去。最后，枝叶被剥掉、外皮被剥掉、皮材被剥掉的该树光秃秃，只依靠心材矗立在那里。像这样，乔达摩尊者的教说已经是枝叶被剥掉、外皮被剥掉、皮材被剥掉，是光秃秃，只依靠心材矗立在那里。
乔达摩尊者，实在是殊胜！乔达摩尊者，实在是殊胜！乔达摩尊者，恰似扶起跌倒者，打开覆盖物，给迷路之人指明道路，为了让有眼之人看到诸色而在黑暗中点亮灯火。像这样，乔达摩尊者采用多种方法阐明了法。在此，乔达摩尊者，我皈依乔达摩尊者，皈依法，皈依比丘僧团。从今以后，请乔达摩尊者接受我成为优婆塞，做我一生的皈依处。”
(火婆蹉经完)
✋热门推荐