【“多畅谈虚无，而忽视炼形”是当代修行者无法长生久视的原因？】

01

丹家上乘，形神俱妙，若神虽有灵妙而形质早衰，则非丹道之正路。释家尚炼神证性，而弃形之粗鄙曰臭皮囊，讥道之留形住世为守尸鬼，实乃不知炼形之妙也。

丹家本来特重炼形、炼气，然后来似乎日益受到道教的影响，从重视实际的养生功夫，转而追求虚玄的性地证悟，虽然还是以性命双修为口号，却开始偏重于讲无为、讲虚空、讲先天一气从虚无中来，反而轻视以切实的生理变化为核心的命功修为，尤其是近代的丹家，几乎很少有人认真地提及炼形功夫了。理论的日渐高明，反而带来了实践的日渐退步，近代以来，丹道大成者几乎见不到了，其中固然有很复杂的种种因素，但是，愚以为，忽视筑基、轻视炼形，都是比较重要的原因。

我们看后世特别是近代的丹书，很多都有这样的特点，许多人做功夫也是这样，喜欢虚无，喜欢无相，不喜欢有为的搬运、导引，尤其不喜欢做生理的基础功夫。

所以很多人都是筑基未固，便求还丹；形质未化，便求养胎，从而导致了种种的偏失：比如，有为功夫不够，根基不牢，基础不固，处处有漏（此处专言身漏），证量难以升华；还丹后不事炼形，急于入定养婴，形中阴气未净，以至阳神无法纯阳，真幻相杂，难入正路；形质不化，呼吸、饮食不断，处处是漏，难以绝谷大定以圆真胎；形质未换，不能长生久视、留形住世，甚至连老来无病都难以实现；不炼形不可能达到形神俱妙，更不可能有飞腾冲举之可能…………近代众多前辈，一生用功，不可谓不勤，甚至也在慧性上有相当的证悟，结果却长寿者甚少，不少人还是病死的，考其丹法，很多都是畅谈虚无而忽视炼形。

丹道大家陈樱宁老，死于肺癌，难道说其先天功夫不够吗？有人说，他是因为服食铅汞外丹中毒致癌，实际上医学上并无铅汞致癌一说，这是讲不通的，还不如说铅汞中毒破坏了肝脏和肾脏而死更合理。

02

炼形之法，考有多门，如玉液炼形、金液炼形、太阳炼形、太阴炼形、内观炼形、真空炼形等等，另外尚有很多的小炼形法在各派流传，则多属于导引、动功、炼津、调气的初级法门。在明代以后众多的丹书中，都越来越轻视炼形，或者只重视其中的“真空炼形”一法，认为其他的都有为有作、落于形质，不能同于虚无大道。呵呵，愚见认为，玉液、金液，以至内观、真空，是有次第、有先后的，要功夫到了那一层，才能有大用，否则，直接去做真空炼形那“身外易形”的功夫，是在搞“跳跃式发展”，很勉为其难。

要说有为无为谁高明，实际上都不高明、都有所偏，到无不为才是高明。比如周天运法还精补脑一功，有些派中认为是着于形迹的下乘法，实际上撇开周天不用而只事中黄先天，则于色身必然有缺；再比如脏真搬运之小周天，后世丹书几乎无人提及，实际上，得药后，以此五脏周天运炼点化五脏六腑之元真，功效非常大，祛病延年乃是小验，改形驻颜也颇见其功，其中有自很深的道理；玉液炼形、金液炼形，都有其特殊的功效，没有这些做基础，直接去做真空炼形很难行得通的。

另外，象古传丹法，有的非常重视三关九窍，这与原始的瑜珈很类似，它很重视三脉七轮，一切的证量不看别的，就看这个，这看起来好像笨拙原始，实际上正是大巧若拙啊————如果以这个为标准衡量一下，老实说，其九层证量中，我们很多人都是连下成证量都没有——没有就是没有，你再说什么先天也没有用，到老还是得生病，还是比许多根本不炼丹功的人要短命。

丹家所重者，先天一气从虚无中来，然此“天气归一身”，不可见者一气，可见者效验，不可知者虚无，可知者生理，无论修命修性，离不了生理，也必须符合生理。

今且不论深层的炼形，就说说下手筑基的炼形功夫。人一身无非元气所化，元气盛则寿而健，元气亏则衰而夭，元气竭则病而死；然人身元气藏而不见，可见者脏腑也，丹道下手，种种作用，岂离脏腑？交媾龙虎、调和坎离，虽然是无形中作用，然其实在生理过程，也不离脏腑也。

03

就以肺金为例吧，肺主宗气，司呼吸，藏魄、朝百脉，外开窍于鼻，主皮毛，众多入手法中，凡是以呼吸下手的，都不离肺金作用。肺金乃人体与外界交通之大通道，故得呼吸之妙者，自然知天人一气相通之理；鼻为肺之大外窍，而其小窍则通身皆是，即毛窍也，故多从两孔之呼吸入门，而终必发现周身皮肤毛窍皆在呼吸之事实，有所谓以听息于肤者。

其实也不外乎此，肺乃与外界的通道，故夺天地之气补我身，必赖于肺金作用，又有所谓不内不外，不即肉身不离肉身之作用，其实仍是肺金作用；肺朝百脉，故凡得后天之息者，则通身气脉皆畅，肺主治节，而调和周身气机平衡必不离呼吸作用；肺主宣降，金性沉重，故得真息则气机自然下沉归元，而得胎息之开启，是谓得后天之铅金矣。

再说肝木，主藏血，主疏理条畅，藏魂，主生发，外开窍于目，四体中筋主于肝，四末中爪甲属肝，而凡诸抻筋拔骨、导引按跷、疏泄浊气、调和血行，种种动功下手，皆肝木之作用。肺肝之气血乃后天之龙虎，凡动功操修，皆需要呼吸与动作恰当配合使气血调和，阴阳平衡而运化，此即龙虎相交之初功，动功之效果，操持合度，则必然是呼吸调匀、气血畅达，引发循经缠度，经脉气化交注，进而由动归静，而有元气黄芽之萌动，是为内修之初阶，而其中目光之运用、呼吸之调整皆须合度方可。

另外，象心火之内景洞明，性光发耀，神明智慧之开启；肾水藏精，蛰藏沉潜，元阳发动，诸般作用；脾土之调和四象，化生气血，和气内运，等等，都是生理之实际，体现于下手筑基、补亏补漏之功用。

至于较深一层中的炼形，真元到肾，则白头重生黑发，齿落更生新牙；真元到肝，自然目如点漆，什么近视远视老花散光都不在话下；真元到心，则面如处子，颜若桃花……

ཐབས་མཁས་ཐུགས་རྗེ་ཤཱཀྱའི་རིགས་སུ་འཁྲུངས༎
善巧慈悲生于释迦族
གཞན་གྱི་མི་ཐུབ་བདུད་ཀྱི་དཔུང་འཇོམས་པ༎
摧服他人难伏之魔军
གསེར་གྱི་ལྷུན་པོ་ལྟ་བུར་བརྗིད་པའི་སྐུ༎
威仪赫赫身似金须弥
ཤཱཀྱའི་རྒྱལ་པོ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ༎
释迦佛之莲足前顶礼

གང་གིས་དང་པོར་བྱང་ཆུབ་ཐུགས་བསྐྱེད་ནས༎
释尊首先生起菩提心
བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་མཛད་ཅིང་༎
随后圆满福慧二资粮
དུས་འདིར་མཛད་པ་རྒྱ་ཆེན་འགྲོ་བ་ཡི༎
此时所作佛行极广大
མགོན་གྱུར་ཁྱོད་ལ་བདག་གིས་བསྟོད་པར་བགྱི༎
众生依怙尊前我赞叹

ལྷ་རྣམས་དོན་མཛད་འདུལ་བའི་དུས་མཁྱེན་ནས༎
利益诸天了知调伏机
ལྷ་ལས་བབས་ནས་གླང་ཆེན་ལྟར་གཤེགས་ཤིང་༎
自天而降如巨象降临
རིགས་ལ་གཟིགས་ནས་ལྷ་མོ་སྒྱུ་འཕྲུལ་གྱི༎
亲见种姓而后方进入
ལྷུམས་སུ་ཞུགས་པར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ༎
天女幻化母胎我顶礼

ཟླ་བ་བཅུ་རྫོགས་ཤཱཀྱའི་སྲས་པོ་ནི༎
圆满十月怀胎释迦子
བཀྲ་ཤིས་ལུམྦིའི་ཚལ་དུ་བལྟམས་པའི་ཚེ༎
吉祥蓝毗尼园诞生时
ཚངས་དང་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་བསྟོད་མཚན་མཆོག་ནི༎
梵天、因陀咸礼彼胜记
བྱང་ཆུབ་རིགས་སུ་ངེས་མཛད་ཕྱག་འཚལ་ལོ༎
决定菩提种姓我顶礼

འཁོར་བའི་བྱ་བ་སྙིང་པོ་མེད་གཟིགས་ནས༎
洞察轮回诸行无实义
ཁྱིམ་ནས་བྱུང་སྟེ་མཁའ་ལ་གཤེགས་ནས་ཀྱང་༎
舍离家宅漫游于虚空
མཆོད་རྟེན་རྣམ་དག་དྲུང་དུ་ཉིད་ལ་ཉིད༎
清静佛塔之前径自行
རབ་ཏུ་བྱུང་བར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ༎
完全舍离之举我顶礼

བརྩོན་པས་བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པར་དགོངས་ནས་ནི། །
作意由精进行证菩提
ནཻ་རཉྫ་ནའི་འགྲམ་དུ་ལོ་དྲུག་ཏུ། །
尼连禅河河畔六年间
དཀའ་བ་སྤྱད་མཛད་བརྩོན་འགྲུས་མཐར་ཕྱིན་པས། །
难行苦行精进达彼岸
བསམ་གཏན་མཆོག་བརྙེས་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ།།
获至殊胜禅定我顶礼

ཐོག་མ་མེད་ནས་འབད་པ་དོན་ཡོད་ཕྱིན། །
无始以来具义精进故
མ་ག་དྷ་ཡིུ་བྱང་ཆུབ་ཤིང་དྲུང་དུ། །
摩竭陀国菩提圣树下
སྐྱིལ་ཀྲུང་མི་གཡོ་མངོན་པར་སངས་རྒྱས་ནས། །
示现不动金刚跏跌坐
བྱང་ཆུབ་རྫོགས་པར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །
圆成正等正觉我顶礼

ཐུགས་རྗེས་འགྲོ་ལ་མྱུར་དུ་གཟིགས་ནས་ནི། །
以大悲心迅速视众生

སྲིད་པ་གསུམ་ན་དཔེ་མེད་ཡོན་ཏན་གྱིས། །
于三有中以无比功德
གཉན་དུ་ཡོད་པ་ཆོ་འཕྲུལ་ཆེན་པོ་བསྟན། །
于舍卫国示现大神通
ལྷ་མིའི་འགྲོ་བ་ཀུན་གྱིས་བར་མཆོད་པ། །
天、人、一切众生咸供养
བསྟན་པ་རྒྱས་པར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །
法教广为流布我顶礼

ལེ་ལོ་ཅན་རྣམས་ཆོས་ལ་བསྐུལ་བྱའི་ཕྱིར། །
为散逸众迅急惕励故
རྩྭ་མཆོག་གྲོང་གི་ས་གཞི་གཙང་མ་རུ། །
于拘尸城清静大地上
འཆི་མེད་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་སྐུ་གཤེགས་ནས། །
无死金刚之身毁坏已
མྱ་ངན་འདའ་བར་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །
契入寂减涅磐我顶礼

ཡང་དག་ཉིད་དུ་འཇིགས་པ་མེད་ཕྱིར་དང་། །
清静法性不被摧毁故
མ་འོངས་སེམས་ཅན་བསོད་ནམས་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །
当来众生堪得福德
དེ་ཉིད་དུ་ནི་རིང་བསྲེལ་མང་སྤྲུལ་ནས། །
世尊化现许多舍利子
སྐུ་གདུང་ཆ་བརྒྱད་མཛད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །
灵骨分作八份我顶礼[合十][合十][合十]

与妻书
清代 · 林觉民

　　意映卿卿如晤，吾今以此书与汝永别矣！吾作此书时，尚是世中一人；汝看此书时，吾已成为阴间一鬼。吾作此书，泪珠和笔墨齐下，不能竟书而欲搁笔，又恐汝不察吾衷，谓吾忍舍汝而死，谓吾不知汝之不欲吾死也，故遂忍悲为汝言之。

　　吾至爱汝，即此爱汝一念，使吾勇于就死也。吾自遇汝以来，常愿天下有情人都成眷属；然遍地腥云，满街狼犬，称心快意，几家能彀？司马青衫，吾不能学太上之忘情也。语云：仁者 “老吾老，以及人之老；幼吾幼，以及人之幼”。吾充吾爱汝之心，助天下人爱其所爱，所以敢先汝而死，不顾汝也。汝体吾此心，于啼泣之余，亦以天下人为念，当亦乐牺牲吾身与 汝身之福利，为天下人谋永福也。汝其勿悲！

　　汝忆否？四五年前某夕，吾尝语曰：“与使吾先死也，无宁汝先我而死。”汝初闻言而怒，后经吾婉解，虽不谓吾言为是，而亦无词相答。吾之意盖谓以汝之弱，必不能禁失吾之悲，吾先死，留苦与汝，吾心不忍，故宁请汝先死，吾担悲也。嗟夫！谁知吾卒先汝而死乎？

　　吾真真不能忘汝也！回忆后街之屋，入门穿廊，过前后厅，又三四折，有小厅，厅旁一室，为吾与汝双栖之所。初婚三四个月，适冬之望日前后，窗外疏梅筛月影，依稀掩映；吾与并肩携手，低低切切，何事不语？何情不诉？及今思之，空余泪痕。又回忆六七年前，吾之逃家复归也，汝泣告我：“望今后有远行，必以告妾，妾愿随君行。”吾亦既许汝矣。前十余日回家，即欲乘便以此行之事语汝，及与汝相对，又不能启口，且以汝之有身也，更恐不胜悲，故惟日日呼酒买醉。嗟夫！当时余心之悲，盖不能以寸管形容之。

　　吾诚愿与汝相守以死，第以今日事势观之，天灾可以死，盗贼可以死，瓜分之日可以死，奸官污吏虐民可以死，吾辈处今日之中国，国中无地无时不可以死。到那时使吾眼睁睁看汝死，或使汝眼睁睁看吾死，吾能之乎？抑汝能之乎？即可不死，而离散不相见，徒使两地眼成穿而骨化石，试问古来几曾见破镜能重圆？则较死为苦也，将奈之何？今日吾与汝幸双健。天下人不当死而死与不愿离而离者，不可数计，钟情如我辈者，能忍之乎？此吾所以敢率性就死不顾汝也。吾今死无余憾，国事成不成自有同志者在。依新已五岁，转眼成人，汝其善抚之，使之肖我。汝腹中之物，吾疑其女也，女必像汝，吾心甚慰。或又是男，则亦教其以父志为志，则吾死后尚有二意洞在也。幸甚，幸甚！吾家后日当甚贫，贫无所苦，清静过日而已。

　　吾今与汝无言矣。吾居九泉之下遥闻汝哭声，当哭相和也。吾平日不信有鬼，今则又望其真有。今是人又言心电感应有道，吾亦望其言是实，则吾之死，吾灵尚依依旁汝也，汝不必以无侣悲。

　　吾平生未尝以吾所志语汝，是吾不是处；然语之，又恐汝日日为吾担忧。吾牺牲百死而不辞，而使汝担忧，的的非吾所忍。吾爱汝至，所以为汝谋者惟恐未尽。汝幸而偶我，又何不幸而生今日中国！吾幸而得汝，又何不幸而生今日之中国！卒不忍独善其身。嗟夫！巾短情长，所未尽者，尚有万千，汝可以模拟得之。吾今不能见汝矣！汝不能舍吾，其时时于梦中得我乎？一恸。辛未三月廿六夜四鼓，意洞手书。

　　家中诸母皆通文，有不解处，望请其指教，当尽吾意为幸。