ནང་ཆོས་ནི“ལྷ་མེད་སྨྲ་བ”འི་ལུགས་ཡིན་པ་བདེན་ན།  སངས་རྒྱས་དང་ལྷའི་ཚོགས་མང་བོ་ཞིག་ཁས་ལེན་པ་ཅི་ཡིན།

既然佛教是“无神论”，为何还有众多神佛呢？



༄༅། །ལྷ་ཡོད་སྨྲ་བ་དང་ལྷ་མེད་སྨྲ་བ་ཞེས་པའི་ལྷ་ནི།  སྤྱིར་བཏང་གི་ལྷ་ལ་མི་བྱ་བར།  འཇིག་རྟེན་གྱི་རྩ་བའམ་འབྱུང་ཁུངས་སུ་གྱུར་བའི“གཙོ་སེམས་”སམ།  ཡང་ན་འཇིག་རྟེན་ནམ་མིའི་རིགས་སྐྲུན་མཁན་གྱི་ཚངས་པ་ཆེན་པོ་དང་།  དབང་ཕྱུག་དང་།  བྱེད་པོ་ལྟ་བུའི་ལྷ་ལ་བྱ་ཞིང་།  དེ་ཉིད་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆགས་འཇིག་དང་མིའི་རིགས་ཀྱི་བདེ་སྡུག་ལ་དབང་སྒྱུར་མཁན་ཡིན་པར་གོ་དགོས།

「“有神论”和“无神论”的所谓的“神”，不是指一般的神，而是指作为世界本源的“精神实体”或创造世界、创造人类的大梵天、湿婆、上帝之类的神，是掌握世界成毁和人类苦乐命运的神。」

ནང་ཆོས་སུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་རྩ་བར་གྱུར་བའམ་འཇིག་རྟེན་སྐྲུན་མཁན་གྱི་བྱེད་པོ་ཞིག་མི་འདོད་པར།  ལས་ལས་འཇིག་རྟེན་གྲུབ་པར་འདོད་པ་ཡིན། དེའི་ཕྱིར།  ནང་ཆོས་ནི་རྩ་བའི་ཆ་ནས་ལྷ་མེད་སྨྲ་བའི་ལུགས་སོ། །

「佛教不承认作为世界本源的精神实体和创世造物主的存在，主张业力创世。因此，佛教的基本精神属于无神论。」

ལས་ནི་ལས་སུ་བྱ་བ་སྟེ།  མིའི་རིགས་ཀྱི་ལས་སུ་བྱ་བ་མཐའ་དག་ལ་བྱའོ། །ཡང་ན་ལས་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་བྱ་བ་སྟེ།  འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པའི་ལས་མཐའ་དག་གོ །འགྲོ་བ་ཐུན་མོང་འཚོ་ཞིང་བརྟེན་པའི་ཁོར་ཡུག་སྟེ། སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ནི་སྤྱི་མཐུན་གྱི་ལས་ལས་བྱུང་ངོ་། །བྱེ་བྲག་པའི་ཕུང་བོ་ལྔའི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་ནི་བྱེ་བྲག་པའི་ལས་ལས་བྱུང་ངོ་། །འདོད་ཁམས། གཟུགས་ཁམས། གཟུགས་མེད་ཁམས་ཏེ།  ཁམས་གསུམ་དང་དེ་དག་གི་འགྲོ་བ་རྣམས་ནི་ལས་ཀྱིས་བསྐྲུན་པའོ། །དེར་བརྟེན། ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་ནི་སེམས་ཙམ་མོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །

「“业”指行为活动，指人类的各种活动。但“业”是有意识的活动，即意识支配下的活动。众生共同的生存环境——器世界是共同的业力形成的，个体的五蕴之身是各自的业力形成的。欲界、色界、无色界“三界”的环境和生命均属业力的造化，故说“三界唯识”。」

ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་ནི་སེམས་ཙམ་མོ་ཞེས་པའི་སེམས་ནི།  སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་སམ་ཡིད་ལ་བྱ་སྟེ། ལས་གསོག་པ་ཡིད་ལ་བརྟེན་པས་སོ། །དེར་བརྟེན། ལས་གསོག་བྱེད་ཀྱི་གཙོ་སེམས་ལས། ལས་ཀྱི་ནུས་པ་ཞེས་མ་བཤད་དོ། །འདི་ནི་དབུ་མ་བས། ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་ནི་སེམས་ཙམ་མོ། །ཞེས་པ་ལ་གོ་བ་ལེན་སྟངས་ཏེ།  སེམས་ཙམ་པས་ནི་གོ་བ་གཞན་དུ་ལེན་ནོ། །

「“三界唯识”的“识”是指众生的“意识”，因为造业离不开意识，所以只说业的主体意识，不说业力。这是中观家对“三界唯识”这句话的解说。唯识宗对“三界唯识”这句话有不同的理解。」

ནང་ཆོས་སུ་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་སེམས། དེ་དག་གི་སྤྲུལ་བ་སོགས་གྲངས་མེད་པ་ཞིག་འདོད་ཅིང་།  གཟུགས་གཟུགས་མེད་དང་འདོད་ཁམས་ཀྱི་ལྷ་དང་ལྷ་མ་ཡིན།  ཡི་དྭགས་དང་གནོད་སྦྱིན། འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ།  འདྲེ་གདོན་སོགས་ཀྱང་འདོད་དོ། །དེ་དག་ལས་སྐོར་ཞིག་མཐོང་དུ་ཡོད་ལ་སྐོར་ཞིག་མི་མཐོང་ངོ་། །འདི་ལྟ་བུའི་སེམས་ཅན་གྱི་ཚོགས་ཀྱིས་མིར་མི་གཏོགས་པའི་ལྐོག་གྱུར་གྱི་འཇིག་རྟེན་ཞིག་གྲུབ་ཡོད།  སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྤྲུལ་བ་ལས་གཞན་མཐའ་དག་ནི་སེམས་ཅན་ནོ། །

「佛教中有无数的佛、菩萨和诸佛、菩萨的化身，也有众多欲界、色界、天人、阿修罗、无色界天、饿鬼道众生、夜叉、世间众神、幽灵等等。有的可见，有的肉眼不可见。这类生灵构成了非人类的隐形生灵世界，其中除佛、菩萨的化身外，都是众生。」

#张若昀[超话]# #的情诗#
哦，请现在就给我们花丛的快乐；
请不要让我们思考得太过久远
想那些不确定的结果；让我们留在
这里：这一年中最有生机的春天。

哦，请给我们白色果园的欢乐，
不像白天，而像夜晚的幽灵；
让我们在蜂蜜的幸福中分享幸福，
当蜂群围绕着完美的树集会，膨胀。

让我们在乱舞的鸟中幸福
当蜂群之上突然传来他们的声音，
流行如针尖般的鸟嘴挤进来，
然后冲过空气中一朵安静的花。

这就是爱，而别的什么都不是，
爱为上帝而在，因为爱
他把自己神化，
可这爱却需要我们来实践它。

《春天里的期待》
罗伯特·弗罗斯特

有那么一刻，多么希望自己也有繆丽尔.斯帕克那么坚定的信心，可以不顾所以得去当一位作家。
但我不在那个时代，没有她痛苦的经历，也不具有她超自然的洞察力，同样不能遇到格雷厄姆.格林这样的“知名”作家给予肯定与赞赏，让她找到精神领域的寄托。
她玩弄着现实两个领域——人类与上帝，使用幽灵叙述者，泄露结局破坏传统的悬念，从结尾或中间，用突然中断打破由过分的细节构成的可信表面。这是别人给她的评价，我认为相当的贴切。因为在她之后，她的写作手法被后人广泛使用。