དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་སྐུ་ཚེའི་ར

首页发布

࿐ ལས་རྒྱུ་འབྲས། 因果
༈ དཀར་ནག་གི་ལས་རྣམས་ཡུན་རིང་ནས་རྙིང་པར་འགྱུར་བ་དང་།   ཆུང་ནས་མེད་པར་འགྱུར་བ་སོགས་གང་ཡང་མེད་པར།  ཆུང་ཞིང་ཡུན་རིང་བ་ཡང་ནམ་ཞིག་འབྲས་བུ་སྨིན་པར་འགྱུར་ཏེ།    འཕགས་པ་སྒུར་ཆུང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་ཀྱང་བསོད་སྙོམས་མ་རྙེད་ཅིང་།  རྙེད་པ་རྣམས་རྐྱེན་གྱིས་མེད་པར་གྱུར་ནས་གཤེགས་ཁར་ཐལ་སྐྱོ་བཞེས་ཏེ་སྐུ་འདས་པའི་ལོ་རྒྱུས་དང་།
我们所做的善恶业不会随着时间的变迁而变旧，也不会逐渐变小而消失。微小而久远的业终有一天也会成熟。例如，圣者"裹琼"虽已证阿罗汉果，但却乞化不到食物，偶然得到的食物，也因为种种原因而失去，最后在临终时食灰糊而去世

ཁྱིམ་བདག་དཔལ་སྐྱེས་རྒྱུད་ཀྱི་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་དགེ་རྩ་དགྲ་བཅོམ་པས་མཐོང་མི་ནུས་པ་ལྟ་བུ། ལས་ཤིན་ཏུ་ཆུང་ངུས་ཀྱང་འབྲས་བུ་འབྱིན་པ་སྔོན་ཁྱིམ་བདག་དཔལ་སྐྱེས་སྦྲང་བུའི་སྐྱེ་བ་བླངས་སྐབས་དུད་འགྲོའི་ལྕི་སྦང་སྐམ་པོ་ཞིག་གི་དྲི་ལ་འཁོར་ནས་ བསྡད་པས་ལྕི་སྦང་ཆུས་ཁྱེར་ནས་དེའི་ཞོར་དུ་མཆོད་རྟེན་ཞིག་ལ་སྐོར་བ་ཐེབས་པ་ཙམ་ལས་བྱུང་བ་དང་།  ཡང་། ཕག་ཅིག་ཁྱིས་དེད་དེ་མཆོད་རྟེན་ལ་སྐོར་བ་འཁོར་བས་ཤི་ནས་ལྷར་སྐྱེས་པ་དང་།

施主"吉祥生"相续中的顺解脱分善根极其微小，连阿罗汉们都观察不到，仍然能生果。他以前受生为苍蝇的时候，为一堆动物干粪的气味所吸引，盘旋在粪堆上，随着水的流动，偶然地绕塔转了一圈，从而积下这一善根。另如一头猪被狗追逐而绕塔一圈，死后生于天上。
བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱང་སྐུ་རྒྱབ་བསྙུང་པའི་ཚུལ་བསྟན། དེའང་སྔོན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉ་པའི་ཕྲུ་གུར་སྐུ་སྐྱེ་བཞེས་སྐབས་ཉ་པ་མང་པོས་ཉ་ཆེན་པོ་གཉིས་གསོན་ཟ་བྱས་སྐབས་ཉ་པའི་ཕྲུ་གུས་ཡིད་རང་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞིང་།   འཕགས་སྐྱེས་པོ་ཆུའི་དཀྱིལ་དུ་བསྡད་ཀྱང་མེས་ཚིག་པའི་ལོ་རྒྱུས་དང་།
佛祖本人成佛后也示现背痛之相。这是因为佛过去受生为渔夫的儿子时，见众渔夫生吃两大尾活鱼而心生随喜之报。圣生王后来死于火灾，尽管当时他正处身在湖的中央。
སངས་རྒྱས་ཀྱིས་མུ་སྟེགས་གཅེར་བུ་བ་སྡུག་བསྔལ་འགྱུར་མ་ཞུ་བའི་ནད་ཀྱིས་ཟིན་ཏེ་འཆི་བར་ལུང་བསྟན་པ་ན། ཁོས་ཟས་བཅད་ཀྱང་ཆུ་དང་བུ་རམ་མ་འཇུ་བར་ཤི་བ་དང་།
佛陀曾为一个名叫"受苦"的裸体外道授记说，他将身患饮食不消化的病症去世。那个裸体外道虽然预先做了断食，仍然因为无法消化糖、水而死去。
དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་སྐུ་ཚེའི་རིག་འཛིན་བརྙེས་ཀྱང་སྐུ་ཚེ་སྔ་མ་ཞིག་ཏུ་རྩྭ་གཅོད་པའི་ཞལ་ལ་འབུ་གྲོག་མ་གཅིག་སྐེ་ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་དབུ་སློང་བ་བྱུང་སྟེ་སྐུ་འདས་པ་དང་།
龙树菩萨虽然得到"长寿持明"的成就，但因为宿世割草时，不小心将一只蚂蚁连腰斩断，于是此生因为他人前来乞讨头颅而去世。
ཉན་ཐོས་མཽངྒལ་བུ་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་གྱི་མཆོག་ཡིན་ཀྱང་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་དབྱུག་ཐོགས་སྤྱི་ཕུད་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་དབྱུག་པས་བརྡུང་སྟེ། ཤ་རྫོག་རུས་རྫོག་འདམ་བུ་ལྟར་བཅོམ་པ་ཞེས་སྐུ་ལུས་ཚང་མ་འདམ་རྩྭ་བརྡུང་བ་ལྟར་བྱས་པའི་ཚེ་ཤཱ་རིའི་བུས་མཽངྒལ་བུ་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་མི་སྟོན་པ་ཅི་ཡིན་ཞེས་དྲིས་པར།   དེ་སྐབས་ལས་ཀྱིས་ནོན་པས་བརྫུ་བ་ཙམ་ཡང་མ་དྲན་ན་འཕྲུལ་བ་ལྟ་ཅི་གསུངས།  དེ་ཡང་སྐུ་སྐྱེ་སྔ་མ་ཞིག་ལ་རང་གི་ཨ་མ་ལ་ཚིག་ངན་སྨྲས་པ་ཆུད་མ་ཟོས་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན།
目犍连虽然在佛的声闻弟子中为"神通第一"，却遭到那些手持棍棒、头挽发髻的顺世外道乱棒痛击，全身骨肉被打得像烂泥一样。事后舍利弗问他为何不显神通，目犍连回答说，因为受到业力的障蔽，  当时对自己的神通连想都没想到，更不要说运用神通了。这是因为他宿世曾对母亲出口恶言业不唐捐，故而感受此报。
དེས་ན་ལས་ངན་པའི་འབྲས་བུ་སྟོབས་བཞིའི་བཤགས་སྡོམ་བྱས་ཏེ་དག་ཐུབ་པ་ཞིག་མ་བྱུང་ན། སྲིད་པ་ཐ་མ་བར་གྱུར་ནའང་ལས་ཀྱིས་མི་གཏོང་བ་ཡིན་པས། ལས་དགེ་སྡིག་གཉིས་བསགས་ཟིན་ནས་འབྲས་བུ་ཆུད་ཟོས་ཏེ་མེད་པར་འགྱུར་བ་མི་སྲིད་པས་བླང་དོར་ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་བ་ནས་བྱེད་དགོས་གསུངས།
所以，如果不能以"四力"忏悔、防护来清净恶业果，直到"最后有"时，恶业还是紧咬不放。善、恶二业一旦造集，不会不感果而自动消失，因此我们的取舍工作务必做得微细而又微细。

高秋松的经前乳胀汤治疗经前乳胀有良效

导读：经前乳胀汤，是一张符合人体生理、病理和临床实际的正确经验方，值得推广。该方对本病各型患者，不论病程长短均有良效，尤其对病程在半年以内者疗效尤佳。

值得推广的有效方——经前乳胀汤

古人谓：“千方易得，一效难求。”当我们先后看到《浙江中医药》杂志（1978年第5期）和《浙江中医学院学报》（1979年第5期）高秋松同志写的《经前乳胀证治》和《经前乳胀的病机和辨证》报道后，当读再三，获益不浅。
自1978年12月，我根据高氏论述，照方施用，经治52例（治疗一次25例，二次15例，三次7例，四次5例），皆获效验（痊愈47例，显效3例，有效2例），深受医者、病者欢迎。

如患者余××，25岁，工人，1978年12月7日初诊：患者经前乳胀已三年，因精神刺激而引起。经前一周，乳房胀痛，胸闷脘痞，烦躁易怒，头痛口苦，精神抑郁，时时叹息，纳减。月经先期。舌质红，苔薄黄，脉弦数。证属肝郁化火，治拟疏肝解郁、健脾和胃，方以经前乳胀汤出入：大麦芽25克，龙胆草、丹皮各15克，蒲公英、苡米仁各12克，制香附、广郁金、白蒺藜、茯苓、左金丸（吞）各9克，青皮3克，柴胡5克。嘱服4剂。服2剂后诸症减半，尽剂后诸症消失而月经来潮。次月再宗前方加减施治，诸症痊愈，月经正常。随访半年，未见复发。

为了系统地观察该方实用价值，我们在临床上，均依据高氏辨证分型和加减用药经验出入为方，均应收效。证明该方和文确为经验之谈。

所以我认为经前乳胀汤，是一张符合人体生理、病理和临床实际的正确经验方，值得推广。该方对本病各型患者，不论病程长短均有良效，尤其对病程在半年以内者疗效尤佳。

今春，我特地介绍一医友试用，他照方施用后，一次特地对我说：“你介绍的药方确实是一张有效方。目前我们在临床上仍继续使用该方，详情有待今后进一步总结。

经前乳胀的病机和辨证

《浙江中医药》杂志一九七八年第五期，载有拙作《经前乳胀证治》一文，概略地介绍了个人治疗经前乳胀的经验，并附病例加以佐证。本文进一步就经前乳胀的病机、临床的辨证分型、方药的加减运用和几点粗浅体会补充介绍如下。

病机探讨

现代医学认为，经前乳胀的发生，多数系内分泌失调所致，其中主要和性激素的过多或过少有关（雌激素多了，或因黄体素过少而显得雌激素增多），从而发生“经前期紧张症”“乳痛症”及“乳腺小叶增生症”等疾病。由于内分泌紊乱，使体内的钠盐排出减少，因而使水分大量潴留，结果引起组织水肿，水肿发生在脑，就产生精神抑郁，心烦急躁，头痛头晕，失眠多梦等症；水肿发生在胸腹、四肢，则有胸闷不适，乳房作胀，触之疼痛，少腹下坠感，颜面、四肢发胀甚至浮肿等症。内分泌-卵巢功能失调，还必然影响月经和孕育的机能。因内分泌紊乱呈周期性变化，所以经前乳胀也颇有规律。

祖国医学认为，乳头属肝，乳房属胃。经前乳胀一症，与肝胃两经相关，尤与肝经的关系最为密切。肝为刚脏，喜条达，主疏泄，司周身血液及情志活动，女子又常有余于气（不足于血）而善郁，若因七情内伤，最易肝郁气滞，气滞则难于疏泄，影响中焦，胃失和降，于是肝郁胃阻，其肝胃两经经脉郁滞难泄，其经络所过之乳房就作胀，甚则疼痛。轻者兼脘腹痞胀不适，进一步则肝气横逆，犯胃克脾，兼见脘腹胀满，胃纳减退，恶心，呕吐，四肢胀重或浮肿，泄泻等症，甚而郁久化热，热甚化火，见肝火犯胃而口苦吞酸，或激动肝阳上亢，则烦躁易怒，头痛，眩晕，目赤，耳鸣等症蜂拥而至。

凡此种种，都离不开“肝郁”两字，故朱丹溪曰：“气血冲和，百病不生；一有怫郁，百病生焉。故人身诸病，多生于郁。”郑守谦亦说：“郁非一病之专名，乃百病之所由起也。”
肝经又与冲、任两脉密切相关。肝之经脉“循股阴，入毛中，过阴器，抵小腹”（《灵枢·经脉篇》），与任脉相会于曲骨穴；冲脉起于胞中，为十二经气血汇聚之所，受任脉之资助，是全身运行之要冲，故有“血海”之称；任脉也起于胞中，其经脉络于肝、脾、肾三脏，取三经之精血以为养，并与冲脉会于咽喉，得冲脉之相辅。人体精、血、津、液都属任脉总司，故又称“阴脉之海”。由此可知，肝经通过冲、任两脉与胞宫互相联系，而肝藏血，主疏泄，司血海，对胞宫之行经和孕育起着十分重要的作用。

月经将来之前，冲脉渐盛，血海渐盈，由于肝郁气滞，影响冲任两脉气血畅流，肝经郁滞之象更为明显，故见经前胸闷、乳胀甚则作痛等症。一旦“任脉通”“月事下”，则血海渐空，肝郁气滞也减缓，故诸症亦见平复。如此往复不愈，故颇呈规律。

辨证分型

经前乳胀，是女子在月经前因由肝郁气滞、胃失和降并影响冲任后所出现一系列症候中的其中一症，如能在临证时抓住经前乳胀这一独特症状，结合望、闻、问、切四诊进行辨证论治，则往往容易切中病机，收到满意的疗效。
根据经前乳胀患者的临床见症，作者将肝郁胃阻所出现的月经前胸闷脘痞，乳房发胀或胀痛，精神抑郁，时欲叹息，嗳气，纳减，或小腹亦胀，甚则常自按胸摩腹，月经正常或延期，舌苔薄腻，脉弦等症作为基本类型，然后以虚实为纲，进一步辨别脾虚、血虚、肾虚和肝火犯胃、肝阳上亢、瘀血痰凝等兼证之差别，归纳如下：

脾虚：

兼脘腹胀满，不思饮食，恶心，呕吐，腹痛，泄泻，颜面或四肢胀重或浮肿，面色㿠白，全身乏力，少腹下垂感。月经或先或后。舌质淡，苔薄白或白腻。脉弦细。

血虚：

兼头晕心悸，神疲寐劣，面色萎黄，唇爪淡白。月经或先或后，量少质淡，或经后少腹隐痛喜按。舌淡，少苔。脉弦细无力。

肾虚：

兼腰酸疼痛，头晕耳鸣，肢冷畏寒。或带下清稀量多。月经量少。舌质淡，苔薄白；偏阴虚者，则兼眼干涩燥，咽喉干痛，五心烦热。月经量多先期。舌红无苔，脉弦细或弦细数。

肝火犯胃：

兼胃脘嘈杂疼痛，口苦，吞酸。月经正常或先期。舌质红，苔薄黄。脉弦或弦数。

肝阳上亢：

兼头痛眩晕，耳鸣，目赤，口苦，大便干结。月经先期。舌尖边红赤，苔黄；偏阴虚者，舌干少津，苔少，脉弦细数。

瘀血痰凝：

兼乳房、胸胁疼痛如针刺状，乳房内有结块，触之疼痛，目眶或面部发黑，唇色紫暗。月经常延期，量少、色紫有块，或经来腹痛。舌边可见紫点或紫斑，脉弦或弦涩。

治疗方法

现代医学对本症的治疗，除采用激素、适当控制食盐和饮水及理疗和手术外，尚缺乏有效的方法。祖国医学却积有丰富的治疗经验。

作者根据本症的主要病机责于肝郁，遵照《素问·六元正纪大论》中“木郁达之”的原则，采用经前乳胀汤（自拟方）治疗，取得比较满意的疗效，方由柴胡3～9克，制香附6～9克，广郁金6～12克，大麦芽15～30克，蒲公英12～30克，白蒺藜6～9克，青皮3～6克，茯苓9～12克，米仁12～30克，淮山药12～30克等十味组成，适用于单纯的肝郁胃阻型。

方中柴胡，制香附，白蒺藜，郁金能疏肝解郁、活血消胀；大麦芽，蒲公英能散结止胀；淮山药，青皮，米仁，茯苓以健脾和胃，共奏疏健之功。临床根据虚实兼证之异，进行如下加减：

脾虚者选加党参、黄芪、苍白术、姜半夏、木香、砂仁；

血虚者选加当归、熟地、白芍、丹参、黄芪、枣仁；

肾阳虚者选加杜仲、川断、巴戟天、仙茅、仙灵脾、鹿角片；

肾阴虚者选加川柏、知母、生地、元参、山萸肉、女贞子、旱莲草；

肝火犯胃的选加山栀、丹皮、左金丸、白芍、陈皮；

肝阳上亢的选加珍珠母、双钩、甘菊、龙胆草、黄芩、丹皮；

阴虚阳亢者选加牡蛎、鳖甲、阿胶、生地、麦冬；

瘀血痰凝的选加桃仁、红花、川芎、归尾、山楂、橘核、山甲、王不留行、丹参、乳没。

几点体会

一、经前乳胀是妇科临床上特有的症状，其特点为轻者在月经前一、二日发生，重者则在半月前就开始，多数在月经来潮后自行消失，而在下次月经前又重复发作，呈一定的规律。祖国医学文献中对此症记载甚少，估计与封建社会对女子隐晦之处的描述讳忌有关。

二、通过临床实践，作者认为经前乳胀的病机责于肝郁胃阻，并与冲、任两脉的盛衰有关，所以临床上常见到此症患者伴有月经不调和不孕症史，治疗上如能抓住经前乳胀这一独特症候，针对病机进行治疗，往往收效满意。

三、自拟经前乳胀汤一方，具有解郁疏肝、消胀健胃之功，根据虚实兼证的不同随证加减运用，实践证明效果良好，是否具有调整内分泌-卵巢的作用，尚待进一步研究探索。

四、治疗之时，当重视服药方法。应在预感胸闷乳胀之日开始服用，至经来一、二日方停，连续三个月至六个月方可停药，否则虽有效但仍易复发。

五、经前乳胀患者，多见情怀悒郁，性格急躁易怒，或沉默寡言，故在治疗时，做好思想劝说工作也很重要，并适当加强体育锻炼，对疾病的早日痊愈也有很大帮助。

本文第一篇摘自《浙江中医学院学报》，1981年第2期。作者/程爵棠；第二篇摘自《浙江中医学院学报》，1979年第5期。作者/高秋松。

提示：文中处方，请在专业中医指导下使用。