《孝为先》
-------母亲节怀念母亲自省
一生半百未尽孝，全力以赴为时晚。
后人莫学不孝子，错视前程为能干。
遥想呱呱落人间，父母艰辛恩如山。
年少意气打与闹，为人父母方知难。
纵有清贫或万贯，父母随身便生财。
人生喜乐千千万，不如老小皆平安。
纵有贵人喜相助，成败得失顺自然。
旁亲左戚友无数，不如老小齐身边。
-------母亲节怀念母亲自省
一生半百未尽孝，全力以赴为时晚。
后人莫学不孝子，错视前程为能干。
遥想呱呱落人间，父母艰辛恩如山。
年少意气打与闹，为人父母方知难。
纵有清贫或万贯，父母随身便生财。
人生喜乐千千万，不如老小皆平安。
纵有贵人喜相助，成败得失顺自然。
旁亲左戚友无数，不如老小齐身边。
净土宗九祖蕅益大师有言：“得生与否，全由信愿之有无。品位高下，全由持名之深浅。”可见净土法门，能否往生西方，关键在于是否有真信切愿。印光大师也说：“念佛法门，以信愿为先锋，若无真信切愿，勿道不相应不能往生，即相应亦不能决定往生。一心不乱，念佛三昧，亦不易得。若有真信切愿，未得相应，亦可往生，况已相应乎。”信愿行三者，是西方净土之生因，是往生极乐世界的三资粮。“盖净土法门，不出信、行、愿三。”这三者如鼎之三足，缺一不可。对净土三资粮，净土宗历代祖师大德多有开示、说明，多位祖师留下著作造福后世、当今。如十一祖省庵大师写《劝发菩提心文》，作《西方发愿文注》，著《涅槃会发愿文》。其净土思想中立愿指向明确，发愿理论丰富。省庵大师把发愿作为修学净土法门的第一要务，认为立愿是具该信、行的资粮枢纽，彰显、重视立愿的重要性。
一、发愿的重要性
净土三资粮中，发愿是生信之后的必然步骤。对西方净土要有信有仰，信者相信也，仰者乐求也，也就是欣然愿往生到净土。愿就是心愿，是从自己内心发心立愿，是发自肺腑的誓愿。净土法门的修行重在立愿，愿是净土得生与否的关键，如蕅益大师所言：“得生与否，全由信愿之有无”，又云：“深信发愿，即无上菩提。合此信愿，的为净土指南。”
省庵大师秉承净土法门有关发愿的思想理论，对净土立愿的重要性给予多次论证、说明和劝导。他在《劝发菩提心文》中殷殷嘱托道：“尝闻入道要门，发心为首；修行急务，立愿居先。愿立则众生可度，心发则佛道堪成。苟不发广大心，立坚固愿，则纵经尘劫，依然还在轮回；虽有修行，总是徒劳辛苦。故《华严经》云： ‘忘失菩提心，修诸善法，是名魔业’。忘失尚尔，况未发乎？故知欲学如来乘，必先具发菩萨愿，不可缓也。”
修学佛法之入门要道，不在他处，首在发菩提心。佛法修行最紧急的要事，首先是立愿，行无愿不成，无愿必至退转。发心立愿，是佛法修行的根本，是上求下化的必然条件。如果不能发平等慈悲的广大之心，立下坚固不退之愿，则纵使经历尘点劫数，依然不能了脱生死，还在六道轮回。所谓的修行，只是徒劳。《华严经》上说：“忘失菩提心，修诸善法，是为魔业。”有一菩萨，往昔遇佛，发菩提心。后在世间修行，将前所发菩提心忘失，结果所修无论世间善，还是出世间善，都成了魔业。忘失菩提心尚如此，何况未发？所谓因地不真，果招纡曲。发愿是修行不可缓之事，欲修学佛法必先立愿。普贤菩萨发十大愿王，观音菩萨发十二大愿，阿弥陀佛因地所发四十八愿等等，都是后世修学的模范，也昭示了修行以立愿为本的道理。
省庵大师在《劝发菩提心文》中开示：“勿言一念轻微，勿谓虚愿无益，心真则事实，愿广则行深。虚空非大，心王为大；金刚非坚，愿力最坚。大众诚能不弃我语，则菩提眷属，从此联姻，莲社宗盟自今缔好。所愿同生净土，同见弥陀，同化众生，同成正觉，则安知未来三十二相，百福庄严，不从今日发心立愿而始也。”不要认为一念轻微，虚愿无益。能发一念西方愿，即播将来净土种。依真心修行，心真则事也真实；依大愿精进，愿广则行深。世间至大者无非虚空，然而与心想比，虚空非大，还是心为大。此心竖穷三际，横遍十方，包太虚，周沙界。世间至坚者无非金刚，然而与愿力相比，金刚非坚，还是愿力最坚。假使热铁轮，于我顶上旋，终不为此苦，退失西方愿。与会大众，近日结成莲社，发愿同生净土，同见弥陀，同化众生，同成正觉，那么我们未来成就果觉圆满三十二相，百福庄严，就是以今天的发愿为起点。净土十祖行策大师也持有同样的观点，他说：“然选佛场开，是处可入。无论深山净刹世路风尘，要须心作南车，愿为前导，苟所向不乖。”往生西方净土，必须以发心立愿为导向。否则，就会发生方向性的错误。
《华严经·普贤行愿品》中列举了十大愿王的神妙德能，描述其在行者临命终时所显发的力用。经云：“是人临命终时，最后刹那一切诸根悉皆散坏，一切亲属悉皆舍离，一切威势悉皆退失，辅相大臣、宫城内外、象马车乘、珍宝伏藏，如是一切无复相随。唯此愿王不相舍离，于一切时引导其前。一刹那中即得往生极乐世界。”经文描述了一个临终者，哪怕是国王这样的世间最至尊至贵的人，在离开这个世间的时候，他的大臣辅相、象马车乘以及一切珍宝财物、妻妾奴婢、尊贵荣誉等等有形的和无相的一切，都不能随他而去。十大愿王内含了引导行人往生西方之功德，在临命终时，显发无作妙用，引导行人往生西方。以此类推，我们净业行人平时立愿往生西方，精进修行，是植愿力之因，而临命终时乘愿往生极乐，即是兑现愿力之殊胜果报。
所以说，信愿行净土三资粮中，愿起着决定性作用。省庵大师在《劝修净土诗》的序言中说：“有行无愿，终不往生。”没有生到西方净土的愿力，纵使念佛念得一心不乱，也不会生到西方。在《西方发愿文注》中，省庵大师论述了信愿行净土三资粮的关系：“又愿之一字，具该信、行。信则自、他、因、果、事、理不虚（信得自心是佛，他人亦然。念佛为因，往生作佛为果实也。西方是事，唯心本性是理。一一真实，故云不虚） 。行则专事持名， 不杂不散。愿则心心好乐，念念希求。如此三事，缺一不可。有信、行而无愿者有矣，未有有愿而无信、行者也。”
净土法门的发愿，本身就包含了信、行。信即蕅益大师所说的深信自、他、因、果、事、理都真实不虚（即相信自心本来是佛，别人也如此。相信念佛为因，必会成就往生净土和最终成佛的果报。相信事相上的西方极乐世界真实存在，而理体上的西方极乐世界为自心所具、所现。这些一一都是真实的，因此说不虚）。行则是专一持念阿弥陀佛的名号，不杂不散。愿则是心里时时都怀着喜乐，念念都期盼往生。信、愿、行三者缺一不可。有的人对西方净土有信有行，但仍可能不愿往生。但是，已发下了往生西方极乐世界的誓愿，却仍然对净土无信，并没有念佛的行持，这样的事是没有的。
省庵大师作有一首论述净土信愿行三资粮的诗，诗中写道：“借问往生何计策？须凭信行愿俱全。信根先向心田种，行足还加愿力坚。路乏资粮终不到（有信愿无行），马无缰御孰能前（有信行无愿） 。但将三事为符契， 携手同登九品莲。”有信愿无念佛的行持，往生不了西方净土。有信有行却没有往生的誓愿，这就像马没有缰绳而不能驾驭前行一样，是不能生到西方净土的。
有人对往生净土需要发愿心有疑问，省庵大师在《西方发愿文注》中作了假设性的问答，对发愿的疑问进行了解疑答惑：“又问：为善生天，作恶入地狱，本不发愿。念佛往生，亦复如是，何须待愿而后生耶？答：三界因果，随业所感，固不待愿而成。求生西方，出世正因，若无大愿要期，纵然念佛，决不成就。譬如牛行熟路，虽无御者，亦知归宿。如行生路，决无趋向，必须御者手执绳头，复加鞭策，然后方行。众生心性如牛，三界如熟路，西方如生路，愿如御者，信如手，念似绳头，誓如鞭策。往生如行路，无愿不生，如牛无御。故必以发愿为要也。”
有人问道：行善者生天，作恶者堕入地狱，并不需要发愿。念佛往生，也应如此，何必非要发愿后才能往生呢？省庵大师解释道：三界内的因果报应，都是随众生各自的业力所感，自然不用发愿便会如此。求生西方净土乃是横超三界、出离生死的出世间大事因缘，如果不发大愿激励、约束自己，纵然念佛，也决不可能成功。譬如牛在熟路上，虽然无人驾御，也能回家。如若在陌生的路上，它肯定会搞不清方向，必须由御者手执缰绳，再加以鞭策，然后才能前行。众生的心性如牛，三界如熟路，西方净土如生路，愿如御者，信如手，念佛如缰绳，四弘誓如鞭策。往生西方净土犹如行路，无愿便不能往生，就像牛无人驾御不能前行一样。所以往生净土的事业，必须用发愿来激励自己、约束自己、引导自己。
省庵大师“修行急务，立愿居先”、“愿广则行深”、“有行无愿，终不往生”、“愿之一字，具该信、行”、“未有有愿而无信行者”、“往生如行路，无愿不生”、净土法门“以发愿为要”等有关净土立愿的观点，既继承了以前净土祖师大德有关净土立愿的思想，又有自己独到的见解，更把立愿摆到了修学净土法门的首要位置，作为念佛行持的动力源泉，具该信、行的资粮枢纽，成办往生事业的第一要务，充分彰显了立愿的重要性和在往生西方净土中的关键作用。
一、发愿的重要性
净土三资粮中，发愿是生信之后的必然步骤。对西方净土要有信有仰，信者相信也，仰者乐求也，也就是欣然愿往生到净土。愿就是心愿，是从自己内心发心立愿，是发自肺腑的誓愿。净土法门的修行重在立愿，愿是净土得生与否的关键，如蕅益大师所言：“得生与否，全由信愿之有无”，又云：“深信发愿，即无上菩提。合此信愿，的为净土指南。”
省庵大师秉承净土法门有关发愿的思想理论，对净土立愿的重要性给予多次论证、说明和劝导。他在《劝发菩提心文》中殷殷嘱托道：“尝闻入道要门，发心为首；修行急务，立愿居先。愿立则众生可度，心发则佛道堪成。苟不发广大心，立坚固愿，则纵经尘劫，依然还在轮回；虽有修行，总是徒劳辛苦。故《华严经》云： ‘忘失菩提心，修诸善法，是名魔业’。忘失尚尔，况未发乎？故知欲学如来乘，必先具发菩萨愿，不可缓也。”
修学佛法之入门要道，不在他处，首在发菩提心。佛法修行最紧急的要事，首先是立愿，行无愿不成，无愿必至退转。发心立愿，是佛法修行的根本，是上求下化的必然条件。如果不能发平等慈悲的广大之心，立下坚固不退之愿，则纵使经历尘点劫数，依然不能了脱生死，还在六道轮回。所谓的修行，只是徒劳。《华严经》上说：“忘失菩提心，修诸善法，是为魔业。”有一菩萨，往昔遇佛，发菩提心。后在世间修行，将前所发菩提心忘失，结果所修无论世间善，还是出世间善，都成了魔业。忘失菩提心尚如此，何况未发？所谓因地不真，果招纡曲。发愿是修行不可缓之事，欲修学佛法必先立愿。普贤菩萨发十大愿王，观音菩萨发十二大愿，阿弥陀佛因地所发四十八愿等等，都是后世修学的模范，也昭示了修行以立愿为本的道理。
省庵大师在《劝发菩提心文》中开示：“勿言一念轻微，勿谓虚愿无益，心真则事实，愿广则行深。虚空非大，心王为大；金刚非坚，愿力最坚。大众诚能不弃我语，则菩提眷属，从此联姻，莲社宗盟自今缔好。所愿同生净土，同见弥陀，同化众生，同成正觉，则安知未来三十二相，百福庄严，不从今日发心立愿而始也。”不要认为一念轻微，虚愿无益。能发一念西方愿，即播将来净土种。依真心修行，心真则事也真实；依大愿精进，愿广则行深。世间至大者无非虚空，然而与心想比，虚空非大，还是心为大。此心竖穷三际，横遍十方，包太虚，周沙界。世间至坚者无非金刚，然而与愿力相比，金刚非坚，还是愿力最坚。假使热铁轮，于我顶上旋，终不为此苦，退失西方愿。与会大众，近日结成莲社，发愿同生净土，同见弥陀，同化众生，同成正觉，那么我们未来成就果觉圆满三十二相，百福庄严，就是以今天的发愿为起点。净土十祖行策大师也持有同样的观点，他说：“然选佛场开，是处可入。无论深山净刹世路风尘，要须心作南车，愿为前导，苟所向不乖。”往生西方净土，必须以发心立愿为导向。否则，就会发生方向性的错误。
《华严经·普贤行愿品》中列举了十大愿王的神妙德能，描述其在行者临命终时所显发的力用。经云：“是人临命终时，最后刹那一切诸根悉皆散坏，一切亲属悉皆舍离，一切威势悉皆退失，辅相大臣、宫城内外、象马车乘、珍宝伏藏，如是一切无复相随。唯此愿王不相舍离，于一切时引导其前。一刹那中即得往生极乐世界。”经文描述了一个临终者，哪怕是国王这样的世间最至尊至贵的人，在离开这个世间的时候，他的大臣辅相、象马车乘以及一切珍宝财物、妻妾奴婢、尊贵荣誉等等有形的和无相的一切，都不能随他而去。十大愿王内含了引导行人往生西方之功德，在临命终时，显发无作妙用，引导行人往生西方。以此类推，我们净业行人平时立愿往生西方，精进修行，是植愿力之因，而临命终时乘愿往生极乐，即是兑现愿力之殊胜果报。
所以说，信愿行净土三资粮中，愿起着决定性作用。省庵大师在《劝修净土诗》的序言中说：“有行无愿，终不往生。”没有生到西方净土的愿力，纵使念佛念得一心不乱，也不会生到西方。在《西方发愿文注》中，省庵大师论述了信愿行净土三资粮的关系：“又愿之一字，具该信、行。信则自、他、因、果、事、理不虚（信得自心是佛，他人亦然。念佛为因，往生作佛为果实也。西方是事，唯心本性是理。一一真实，故云不虚） 。行则专事持名， 不杂不散。愿则心心好乐，念念希求。如此三事，缺一不可。有信、行而无愿者有矣，未有有愿而无信、行者也。”
净土法门的发愿，本身就包含了信、行。信即蕅益大师所说的深信自、他、因、果、事、理都真实不虚（即相信自心本来是佛，别人也如此。相信念佛为因，必会成就往生净土和最终成佛的果报。相信事相上的西方极乐世界真实存在，而理体上的西方极乐世界为自心所具、所现。这些一一都是真实的，因此说不虚）。行则是专一持念阿弥陀佛的名号，不杂不散。愿则是心里时时都怀着喜乐，念念都期盼往生。信、愿、行三者缺一不可。有的人对西方净土有信有行，但仍可能不愿往生。但是，已发下了往生西方极乐世界的誓愿，却仍然对净土无信，并没有念佛的行持，这样的事是没有的。
省庵大师作有一首论述净土信愿行三资粮的诗，诗中写道：“借问往生何计策？须凭信行愿俱全。信根先向心田种，行足还加愿力坚。路乏资粮终不到（有信愿无行），马无缰御孰能前（有信行无愿） 。但将三事为符契， 携手同登九品莲。”有信愿无念佛的行持，往生不了西方净土。有信有行却没有往生的誓愿，这就像马没有缰绳而不能驾驭前行一样，是不能生到西方净土的。
有人对往生净土需要发愿心有疑问，省庵大师在《西方发愿文注》中作了假设性的问答，对发愿的疑问进行了解疑答惑：“又问：为善生天，作恶入地狱，本不发愿。念佛往生，亦复如是，何须待愿而后生耶？答：三界因果，随业所感，固不待愿而成。求生西方，出世正因，若无大愿要期，纵然念佛，决不成就。譬如牛行熟路，虽无御者，亦知归宿。如行生路，决无趋向，必须御者手执绳头，复加鞭策，然后方行。众生心性如牛，三界如熟路，西方如生路，愿如御者，信如手，念似绳头，誓如鞭策。往生如行路，无愿不生，如牛无御。故必以发愿为要也。”
有人问道：行善者生天，作恶者堕入地狱，并不需要发愿。念佛往生，也应如此，何必非要发愿后才能往生呢？省庵大师解释道：三界内的因果报应，都是随众生各自的业力所感，自然不用发愿便会如此。求生西方净土乃是横超三界、出离生死的出世间大事因缘，如果不发大愿激励、约束自己，纵然念佛，也决不可能成功。譬如牛在熟路上，虽然无人驾御，也能回家。如若在陌生的路上，它肯定会搞不清方向，必须由御者手执缰绳，再加以鞭策，然后才能前行。众生的心性如牛，三界如熟路，西方净土如生路，愿如御者，信如手，念佛如缰绳，四弘誓如鞭策。往生西方净土犹如行路，无愿便不能往生，就像牛无人驾御不能前行一样。所以往生净土的事业，必须用发愿来激励自己、约束自己、引导自己。
省庵大师“修行急务，立愿居先”、“愿广则行深”、“有行无愿，终不往生”、“愿之一字，具该信、行”、“未有有愿而无信行者”、“往生如行路，无愿不生”、净土法门“以发愿为要”等有关净土立愿的观点，既继承了以前净土祖师大德有关净土立愿的思想，又有自己独到的见解，更把立愿摆到了修学净土法门的首要位置，作为念佛行持的动力源泉，具该信、行的资粮枢纽，成办往生事业的第一要务，充分彰显了立愿的重要性和在往生西方净土中的关键作用。
དེས་ན་གཅོད་པས་འདུལ་རྒྱུའི་ལྷ་འདྲེ་ནི།
断法的含义：
ཕྱི་ན་སུ་ཡང་མེད་པར་ནང་ན་ཡོད་དེ།ཕྱི་འཁྲུལ་སྣང་ལྷ་འདྲེའི་གཟུགས་སུ་སྣང་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ནང་ང་དང་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་རྩ་བ་མ་ཆོད་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ།
断法所要降伏的妖魔鬼怪并不在外界而在于内心。外境迷现为鬼神的形相也都是由未根除我执傲慢魔产生的。
མ་གཅིག་གི་ཞལ་ནས་ཀྱང་།
ཐོགས་བཅས་བདུད་དང་ཐོགས་མེད་བདུད།།
དགའ་བྲོད་བདུད་དང་སྙེམས་བྱེད་བདུད།།
དེ་ཡང་སྙེམས་བྱེད་བདུད་ལ་ཐུག།
ཅེས་གསུངས།
玛吉空行母说：
“有碍无碍魔，
喜乐傲慢魔，
其根为慢魔。”
དེས་ན་འདྲེ་ཞེས་བྱ་བ་བདག་འཛིན་སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་བདུད་ཡིན་ལ།
所谓的魔即是指我执傲慢魔。
དེ་ཡང་གཞན་དུ།
འདྲེ་མང་པོ་བྱ་བ་འདུ་ཤེས་ཡིན།།
འདྲེ་ངར་མ་བྱ་བ་ངར་འཛིན་ཡིན།།
འདྲེ་རྒོད་པོ་བྱ་བ་རྣམ་རྟོག་ཡིན།།
འདྲེ་དེ་དག་ཆོད་ན་གཅོད་པ་ཟེར།།
又说：
“众魔为意识，
凶魔乃我执，
野魔即分别，
断彼称断者。”
ཞེས་བྱ་སྟེ་རྗེ་མི་ལས་བྲག་སྲིན་མོ་ལ་གསུངས་པ་ལས་ཀྱང་།
འདྲེ་ཁྱོད་ལས་ཐུ་བ་ངར་འཛིན་ཡིན།།
འདྲེ་ཁྱོད་ལས་མང་བ་འདུ་ཤེས་ཡིན།།
འདྲེ་ཁྱོད་ལས་ལངས་ཤོར་རྣམ་རྟོག་ཡིན།།
ཞེས་སོགས་གསུངས།
米拉日巴尊者也曾对岩罗刹女说：
“比你更厉之魔是我执，
比你更多之魔是意识，
比你更纵之魔是分别。”
དེ་བཞིན་དུ་གཅོད་ཀྱི་དབྱེ་བ་གསུངས་པ་ཡང་།
གཉན་ས་རི་ཁྲོད་འགྲིམ་པ་ཕྱི་ཡི་གཅོད།།
ཕུང་པོ་གཟན་དུ་བསྐྱུར་བ་ནང་གི་གཅོད།།
ཉག་གཅིག་རྩད་ནས་གཅོད་པ་དོན་གྱི་གཅོད།།
གཅོད་དེ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ལགས་ཏེ།།
ཞེས་གསུངས།
此外，
断法分类有三种，
玛吉空行母说：
“漫游险山外断法，
弃身施食内断法，
唯一根除义断法，
具此三断乃瑜伽。”
དེས་ན་གཅོད་བྱེད་པས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མ་རིག་པ་དང་འཁྲུལ་སྣང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་བདག་འཛིན་རྩད་ནས་གཅོད་པ་ལ།
所以一切断法行者彻底根除了所有无明迷现称为唯一根除义断法。
ཉག་ཅིག་རྩད་ནས་གཅོད་པ་དོན་གྱི་གཅོད་ཅེས་བྱ་བ་ཡིན་པས།དེ་མ་བཅད་པར་ཕྱི་འཁྲུལ་སྣང་གི་འདྲེ་བསད་པས་མི་སོད།བརྡུང་བས་མི་ཐུབ།མནན་པས་མི་ནོན།བསྐྲད་པས་མི་འགྲོ་སྟེ།
因此未断除我执之前外境迷现之魔，杀也杀不了，打也打不倒，压也压不住，赶也赶不走。
དཔེར་ན་མེ་མ་སྤངས་པར་དུ་བ་སྤང་དུ་མི་ནུས་པ་ལྟར་ནང་སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་རྩ་བ་མ་ཆོད་པར་དེའི་རྩལ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱི་འཕྲུལ་སྣང་གི་ལྷ་འདྲེ་མེད་པར་བྱེད་མི་ནུས་ཏེ།
譬如火未息之前烟无法灭尽。同样未根除内心傲慢魔之前，其功用所产生的外境迷现之鬼神不可能消失。
བྲག་སྲིན་མོས་ཀྱང་།རྗེ་བཙུན་ལ།འདྲེ་སེམས་ཀྱི་རྩ་བར་མ་ཤེས་ན།།འདྲེ་ང་བས་མི་ཚད་གཞན་ཡང་ཡོད།།ཁྱོད་སོང་ཞིག་བྱས་པས་ང་མི་འགྲོ།། ཞེས་སོགས་ཞུས་པ་ལྟར་དང་།
如岩罗刹女对米拉日巴尊者所说：“若未证悟自心空，似我之魔不可数，你虽劝逐吾不去。”
རྗེ་བཙུན་གྱི་ཞལ་ནས་ཀྱང་།
འདྲེ་འདྲེ་རུ་བཟུང་ན་གནོད་པ་ཡིན།།
འདྲེ་སེམས་སུ་ཤེས་ན་གྲོལ་བ་ཡིན།།
འདྲེ་སྟོང་པར་རྟོགས་ན་ཆོད་པ་ཡིན།།
ཞེས་དང་།
གདོན་གནོད་སྦྱིན་ཕོ་མོའི་སྣང་བ་འདི།།
མ་རྟོགས་དུས་ན་བདུད་ཡིན་ཏེ།།
ཐོ་འཚམས་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད།།
རྟོགས་ན་བདུད་ཀྱང་ལྷ་ཡིན་ཏེ།།
དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་ཁྱོད་ལས་འབྱུང་།།
ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལྟར།ནང་འདྲེར་འཛིན་གྱི ་རྟོག་པ་རྩད་ནས་གཅོད་པ་ལ་གཅོད་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི། འདྲེ་གསོད་པ་མིན། འདྲེ་རྡུང་བ་མིན། འདྲེ་བསྐྲད་པ་མིན། འདྲེ་མནན་པ་མིན། འདྲེ་རླག་པ་མིན། དེས་ན་གཅད་བྱ་ཕྱི་ན་མེད་དེ་ནང་ན་ཡོད་པ་ཤེས་པར་བྱ་དགོས་སོ།།
至尊米拉日巴也说：
“执魔为魔遭损 害，
知魔为心获解脱，
证魔为空即断法。
此魔罗刹男女相，
未证之时乃为魔，
制造障碍作损害，
若证魔本亦天尊，
一切悉地从汝生。”
所说的断法是指彻底根除内心执魔的分别念，而不是指残杀、殴打、驱逐、镇压、消灭外魔，因此我们应当了知所断之魔不在外界而在内心。
ལར་ཆོས་གཞན་ཕལ་ཆེ་བའི་ལུགས་ལ་ཕྲིན་ལས་ཀྱི་རྣོ་སོ།དྲག་ཤུལ་གྱི་ནུས་མཐུ།མདའ་རྩེ་མདུང་རྩེ་ཐམས་ཅད་ཕྱིར་ལ་བསྐོར་ནས་ཕྱི་དགྲ་བགེགས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཕྲིན་ལས་སྟོན་པ་ཡིན་ཀྱང་།
一般来说，大多数其它教派将一切所行事业的利齿、粗暴的威力，如矛尖箭头指向外面，对外境的怨敌魔障进行降伏。
རང་རེའི་ཆོས་ལུགས་འདི་ལ།རྗེ་བཙུན་མི་ལའི་ཞལ་ནས་ཀྱང་།ངའི་ཆོས་ལུགས་འདི་བདག་འཛིན་རྩད་ནས་བཅད་དེ་ཆོས་བརྒྱད་རླུང་ལ་བསྐུར་ནས་བདུད་བཞི་ཁ་སྐྱེངས་སུ་འཇུག་པའི་ཆོས་ལུགས་ཡིན་གསུངས་པ་ལྟར།
但是我们的这个教派并非如此。诚如米拉日巴尊者所说：“我此教派的宗旨是彻底根除我执、抛弃世间八法、令魔心生惭愧。”
ཉམས་སུ་བླངས་ཚད་ཀྱི་ཁ་ནང་ལ་ལོག་ནས་ནང་ངར་འཛིན་གྱི་སྟེང་དུ་མཐུ་རྩལ་ནུས་པ་ཐམས་ཅད་ཡོད་དགུ་རྩལ་སྤྲུགས་སུ་བྱེད་པ་ཡིན།
一切修行都应向内反观自心，将所有的能力、威力全部用于根除我执上。
དེས་ན སྲུངས་ཤིག་སྐྱོབས་ཤིག་བརྒྱ་ཟེར་བ་ལས་ཀྱང་།ཟོ་ཞིག་ཁྱེར་ཅིག་གཅིག་གིས་དགའ།
ལྷ་སྲུང་བརྒྱ་ར་མདར་སྦྲན་པ་ལས་ཀྱང་།ལྷ་འདྲེར་བརྒྱར་ཟ་འཇུག་པ་དགའ་སྟེ།
所以说喊一百遍“救我护我”不如诵一次“食我携我”好，向一百位本尊祈求救护，不如施身与一百个鬼神为食好。
ཇི་སྐད་དུ།
ནད་པ་འདྲེ་ལ་གཏད་པ་ཡིན།།
སྐྱེལ་མ་དགྲ་ལ་བཅོལ་བ་ཡིན།།
སྲུངས་ཤིག་སྐྱོབས་ཤིག་བརྒྱ་ལས་ཀྱང་།།
ཟོ་ཞིག་ཁྱེར་ཅིག་གཅིག་གིས་དགའ།།
ཨ་མ་ཇོ་མོའི་ཆོས་ལུགས་ཡིན།། ཞེས་གསུངས།
如玛吉拉准说：
“病人交付于鬼魔，
送者托付与怨敌，
口诵百遍救护我，
不如一遍食携我，
此乃佛母吾之教”。
断法的含义：
ཕྱི་ན་སུ་ཡང་མེད་པར་ནང་ན་ཡོད་དེ།ཕྱི་འཁྲུལ་སྣང་ལྷ་འདྲེའི་གཟུགས་སུ་སྣང་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ནང་ང་དང་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་རྩ་བ་མ་ཆོད་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ།
断法所要降伏的妖魔鬼怪并不在外界而在于内心。外境迷现为鬼神的形相也都是由未根除我执傲慢魔产生的。
མ་གཅིག་གི་ཞལ་ནས་ཀྱང་།
ཐོགས་བཅས་བདུད་དང་ཐོགས་མེད་བདུད།།
དགའ་བྲོད་བདུད་དང་སྙེམས་བྱེད་བདུད།།
དེ་ཡང་སྙེམས་བྱེད་བདུད་ལ་ཐུག།
ཅེས་གསུངས།
玛吉空行母说：
“有碍无碍魔，
喜乐傲慢魔，
其根为慢魔。”
དེས་ན་འདྲེ་ཞེས་བྱ་བ་བདག་འཛིན་སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་བདུད་ཡིན་ལ།
所谓的魔即是指我执傲慢魔。
དེ་ཡང་གཞན་དུ།
འདྲེ་མང་པོ་བྱ་བ་འདུ་ཤེས་ཡིན།།
འདྲེ་ངར་མ་བྱ་བ་ངར་འཛིན་ཡིན།།
འདྲེ་རྒོད་པོ་བྱ་བ་རྣམ་རྟོག་ཡིན།།
འདྲེ་དེ་དག་ཆོད་ན་གཅོད་པ་ཟེར།།
又说：
“众魔为意识，
凶魔乃我执，
野魔即分别，
断彼称断者。”
ཞེས་བྱ་སྟེ་རྗེ་མི་ལས་བྲག་སྲིན་མོ་ལ་གསུངས་པ་ལས་ཀྱང་།
འདྲེ་ཁྱོད་ལས་ཐུ་བ་ངར་འཛིན་ཡིན།།
འདྲེ་ཁྱོད་ལས་མང་བ་འདུ་ཤེས་ཡིན།།
འདྲེ་ཁྱོད་ལས་ལངས་ཤོར་རྣམ་རྟོག་ཡིན།།
ཞེས་སོགས་གསུངས།
米拉日巴尊者也曾对岩罗刹女说：
“比你更厉之魔是我执，
比你更多之魔是意识，
比你更纵之魔是分别。”
དེ་བཞིན་དུ་གཅོད་ཀྱི་དབྱེ་བ་གསུངས་པ་ཡང་།
གཉན་ས་རི་ཁྲོད་འགྲིམ་པ་ཕྱི་ཡི་གཅོད།།
ཕུང་པོ་གཟན་དུ་བསྐྱུར་བ་ནང་གི་གཅོད།།
ཉག་གཅིག་རྩད་ནས་གཅོད་པ་དོན་གྱི་གཅོད།།
གཅོད་དེ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ལགས་ཏེ།།
ཞེས་གསུངས།
此外，
断法分类有三种，
玛吉空行母说：
“漫游险山外断法，
弃身施食内断法，
唯一根除义断法，
具此三断乃瑜伽。”
དེས་ན་གཅོད་བྱེད་པས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མ་རིག་པ་དང་འཁྲུལ་སྣང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་བདག་འཛིན་རྩད་ནས་གཅོད་པ་ལ།
所以一切断法行者彻底根除了所有无明迷现称为唯一根除义断法。
ཉག་ཅིག་རྩད་ནས་གཅོད་པ་དོན་གྱི་གཅོད་ཅེས་བྱ་བ་ཡིན་པས།དེ་མ་བཅད་པར་ཕྱི་འཁྲུལ་སྣང་གི་འདྲེ་བསད་པས་མི་སོད།བརྡུང་བས་མི་ཐུབ།མནན་པས་མི་ནོན།བསྐྲད་པས་མི་འགྲོ་སྟེ།
因此未断除我执之前外境迷现之魔，杀也杀不了，打也打不倒，压也压不住，赶也赶不走。
དཔེར་ན་མེ་མ་སྤངས་པར་དུ་བ་སྤང་དུ་མི་ནུས་པ་ལྟར་ནང་སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་རྩ་བ་མ་ཆོད་པར་དེའི་རྩལ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱི་འཕྲུལ་སྣང་གི་ལྷ་འདྲེ་མེད་པར་བྱེད་མི་ནུས་ཏེ།
譬如火未息之前烟无法灭尽。同样未根除内心傲慢魔之前，其功用所产生的外境迷现之鬼神不可能消失。
བྲག་སྲིན་མོས་ཀྱང་།རྗེ་བཙུན་ལ།འདྲེ་སེམས་ཀྱི་རྩ་བར་མ་ཤེས་ན།།འདྲེ་ང་བས་མི་ཚད་གཞན་ཡང་ཡོད།།ཁྱོད་སོང་ཞིག་བྱས་པས་ང་མི་འགྲོ།། ཞེས་སོགས་ཞུས་པ་ལྟར་དང་།
如岩罗刹女对米拉日巴尊者所说：“若未证悟自心空，似我之魔不可数，你虽劝逐吾不去。”
རྗེ་བཙུན་གྱི་ཞལ་ནས་ཀྱང་།
འདྲེ་འདྲེ་རུ་བཟུང་ན་གནོད་པ་ཡིན།།
འདྲེ་སེམས་སུ་ཤེས་ན་གྲོལ་བ་ཡིན།།
འདྲེ་སྟོང་པར་རྟོགས་ན་ཆོད་པ་ཡིན།།
ཞེས་དང་།
གདོན་གནོད་སྦྱིན་ཕོ་མོའི་སྣང་བ་འདི།།
མ་རྟོགས་དུས་ན་བདུད་ཡིན་ཏེ།།
ཐོ་འཚམས་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད།།
རྟོགས་ན་བདུད་ཀྱང་ལྷ་ཡིན་ཏེ།།
དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་ཁྱོད་ལས་འབྱུང་།།
ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལྟར།ནང་འདྲེར་འཛིན་གྱི ་རྟོག་པ་རྩད་ནས་གཅོད་པ་ལ་གཅོད་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི། འདྲེ་གསོད་པ་མིན། འདྲེ་རྡུང་བ་མིན། འདྲེ་བསྐྲད་པ་མིན། འདྲེ་མནན་པ་མིན། འདྲེ་རླག་པ་མིན། དེས་ན་གཅད་བྱ་ཕྱི་ན་མེད་དེ་ནང་ན་ཡོད་པ་ཤེས་པར་བྱ་དགོས་སོ།།
至尊米拉日巴也说：
“执魔为魔遭损 害，
知魔为心获解脱，
证魔为空即断法。
此魔罗刹男女相，
未证之时乃为魔，
制造障碍作损害，
若证魔本亦天尊，
一切悉地从汝生。”
所说的断法是指彻底根除内心执魔的分别念，而不是指残杀、殴打、驱逐、镇压、消灭外魔，因此我们应当了知所断之魔不在外界而在内心。
ལར་ཆོས་གཞན་ཕལ་ཆེ་བའི་ལུགས་ལ་ཕྲིན་ལས་ཀྱི་རྣོ་སོ།དྲག་ཤུལ་གྱི་ནུས་མཐུ།མདའ་རྩེ་མདུང་རྩེ་ཐམས་ཅད་ཕྱིར་ལ་བསྐོར་ནས་ཕྱི་དགྲ་བགེགས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཕྲིན་ལས་སྟོན་པ་ཡིན་ཀྱང་།
一般来说，大多数其它教派将一切所行事业的利齿、粗暴的威力，如矛尖箭头指向外面，对外境的怨敌魔障进行降伏。
རང་རེའི་ཆོས་ལུགས་འདི་ལ།རྗེ་བཙུན་མི་ལའི་ཞལ་ནས་ཀྱང་།ངའི་ཆོས་ལུགས་འདི་བདག་འཛིན་རྩད་ནས་བཅད་དེ་ཆོས་བརྒྱད་རླུང་ལ་བསྐུར་ནས་བདུད་བཞི་ཁ་སྐྱེངས་སུ་འཇུག་པའི་ཆོས་ལུགས་ཡིན་གསུངས་པ་ལྟར།
但是我们的这个教派并非如此。诚如米拉日巴尊者所说：“我此教派的宗旨是彻底根除我执、抛弃世间八法、令魔心生惭愧。”
ཉམས་སུ་བླངས་ཚད་ཀྱི་ཁ་ནང་ལ་ལོག་ནས་ནང་ངར་འཛིན་གྱི་སྟེང་དུ་མཐུ་རྩལ་ནུས་པ་ཐམས་ཅད་ཡོད་དགུ་རྩལ་སྤྲུགས་སུ་བྱེད་པ་ཡིན།
一切修行都应向内反观自心，将所有的能力、威力全部用于根除我执上。
དེས་ན སྲུངས་ཤིག་སྐྱོབས་ཤིག་བརྒྱ་ཟེར་བ་ལས་ཀྱང་།ཟོ་ཞིག་ཁྱེར་ཅིག་གཅིག་གིས་དགའ།
ལྷ་སྲུང་བརྒྱ་ར་མདར་སྦྲན་པ་ལས་ཀྱང་།ལྷ་འདྲེར་བརྒྱར་ཟ་འཇུག་པ་དགའ་སྟེ།
所以说喊一百遍“救我护我”不如诵一次“食我携我”好，向一百位本尊祈求救护，不如施身与一百个鬼神为食好。
ཇི་སྐད་དུ།
ནད་པ་འདྲེ་ལ་གཏད་པ་ཡིན།།
སྐྱེལ་མ་དགྲ་ལ་བཅོལ་བ་ཡིན།།
སྲུངས་ཤིག་སྐྱོབས་ཤིག་བརྒྱ་ལས་ཀྱང་།།
ཟོ་ཞིག་ཁྱེར་ཅིག་གཅིག་གིས་དགའ།།
ཨ་མ་ཇོ་མོའི་ཆོས་ལུགས་ཡིན།། ཞེས་གསུངས།
如玛吉拉准说：
“病人交付于鬼魔，
送者托付与怨敌，
口诵百遍救护我，
不如一遍食携我，
此乃佛母吾之教”。
✋热门推荐