【 聞慧-新譯文分享 】摘錄自 ཉི་མ་གྲགས་པ། 尼瑪扎巴全集 ༄༅།།རྟ་མགྲིན་དྲེགས་པ་ཟིལ་གནོན་གྱི་སྒྲུབ་ཐབས་རིམ་པ་གསུམ་གྱི་ཟིན་བྲིས་ཡིད་བཞིན་དབང་གི་རྒྱལ་པོ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 馬頭傲慢勝伏修法 · 三次第筆記 · 如意自在王

༄༅། །ཁྱབ་བདག་སྟོན་པ་རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་ཡབ། །ཀུན་བཟང་པད་འབྱུང་དབང་ཆེན་ཧེ་རུ་ཀ། །སྒྱུ་འཕྲུལ་རྡོ་རྗེའི་གར་གྱིས་སྲིད་བཅུད་ཀུན། །གདོད་མའི་དབྱིངས་སུ་སྒྲོལ་མཛད་དེ་ལ་བདུད།།

遍主導師一切勝王父，普賢蓮師自在嘿如嘎，
幻化金剛遊舞三有眾，原始界中普度恭敬禮！

དེ་ཡང་དབང་ཆེན་དྲེགས་པ་ཟིལ་གནོན་གྱི་སྒྲུབ་ཐབས་ཅི་ལྟར་ཉམས་སུ་བླང་པའི་ཚུལ་ལ། ཐོག་མར་དགེ་བའི་རྒྱབ་དཔུང་ཚྭ་ཚྭ་གསུང་སྒྲོགས་སྲོག་བསླུ་ཚེ་ཐར་སྦྱིན་གཏོང་སོགས་གང་འགྲུབ་དང་དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ་སྐྱབས་སེམས་སོགས་རྒྱུད་དང་འདྲེས་ངེས་རྣམས་བྱ།

大自在傲慢勝伏修法行持方式如下：
最初，以修善根為基礎，盡力成辦擦擦、說法、贖命、放生、布施等善行；於暇滿難得、皈依、發心等法，定當融入相續。

དེ་ནས་དགོང་ཐུན་ནས་དབུ་བརྩམས་གཞི་བདག་རྣམས་ལ་དཀར་གཏོར་འབུལ་ཞིང་བར་ཆད་མི་འབྱུང་བའི་ཕྲིན་ལས་བཅོལ། བགེགས་ལ་གཏོར་མ་སྦྱིན་ཞིང་བསྲུང་བའི་འཁོར་ལོ་རྡོ་རྗེའི་རྭ་གུར་མེ་མཚོན་གྱིས་མཚམས་བཏེགས་པར་བཅིངས་ལ་བསྙེན་སྒྲུབ་མ་ཚར་བར་མི་བསྡུ་ཞིང་ཐུན་མགོ་ཐམས་ཅད་དུའང་ལས་བྱང་གི་མཚམས་གཅོད་ཀྱི་ཚིག་འདོན་ཅིང་གསལ་འདེབས་རེ་བྱེད།

其後，由晚座開始，向地神眾獻白朵瑪，託付不起障難之事業。於魔眾施朵瑪，建守護輪，以金剛垣牆、金剛帳、火、劍結界。念修未圓滿前不作收攝。各座開始，悉皆念誦羯磨儀軌結界文句，隨文觀想。

སྒོ་དྲུང་ཐོ་དཀར་པོ་བརྩེགས་པ་རྒྱལ་ཆེན་བཞིར་མོས་ནས་གཏོར་མ་འབུལ་འཕྲིན་ལས་བཅོལ་སྒྲུབ་ཁོག་གང་རུང་ནས་ལེན་ཏེ་བྱ། གནས་གསར་པ་ཡིན་ན་གོང་ནས་ས་ཆོག་སོགས་དགོས་ཤིང་འདིར་རྙིང་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ས་ཆོག་དོར་བའོ།།

門前陳設白色界牌，觀為四大天王，然後獻奉朵瑪，託付事業，依相應修法儀軌即可。若是新處，需修上述破土等軌。此中唯述扼要，故略去破土儀軌等。

............(中略)............

མཆོད་གཏོར་སྒྲུབ་གཏོར་གཉིས་གཞུང་ལས་གཅིག་རང་གིས་ཆོག་པར་སྣང་ཡང་། ད་ལྟའི་ཕྱག་བཞེས་མཐོང་རྒྱུད་ལ་མཐའ་བསྐོར་དུའང་མཆོད་གཏོར་དང་སྨན་རག་བདུག་སྤོས་ཡོན་ཆབ་ཞལ་ཟས་མར་མེ་མེ་ཏོག་རོལ་མོ་སོགས་དང་བཀའ་གཏེར་སྲུང་མའི་གཏོར་མ་གཞན་ཡང་སྤྱན་གཟིགས་ཀྱི་བྲེ་བྲག་ཀྱང་ཅི་འབྱོར་བཀྲམ་སྲོལ་སྣང་བས་དེ་ལྟར་བྱེད། ཐོར་ཐུན་སོགས་ཐུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མགོར་ངག་ནུས་བསྐྱེད་བྱེད་འགྱུར་སྔགས་ཕྲེང་བ་བྱིན་རླབས་རྣམས་རྒྱས་བསྡུས་ཅི་རིགས་བྱ།

供養朵瑪與修行朵瑪，雖然二軌之中擇一即可，然今現見修軌之中，周圍亦設供養朵瑪、藥血、薰香、供水、神饈、明燈、鮮花、樂器等及噶德護法朵瑪。此外，各類供品亦復盡力陳設，故應如是。早座等所有座開始，能生語功能之變化加持咒、念珠加持等，隨應廣軌、略軌而行。

............(中略)............

ཡང་རང་ལས་སྤྲུལ་པ་ཡང་སྤྲུལ་ཁྲོ་མཚོན་མེ་ལྕེ་གློག་ལྟར་འཁྱུགས་པ་མགར་གྱི་ཚྭ་ཚྭ་ལྟ་བུར་འཕྲོས་པས་འཇིགས་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཐམས་ཅད་ཁྱབ། སྟེང་འོད་བར་གསུམ་གྱི་གདོན་བགེགས་ལྷ་སྲིན་འབྱུང་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕོག་པས་བརྒྱལ་རེངས་མྱོས་བུན་ཐལ་བའི་རྡུལ་དུ་བརླག ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ཀྱི་མཐུ་སྟོབས་ནུས་པ་ཐམས་ཅད་མར་ལ་ལྕགས་སྲེག་རེག་པ་བཞིན་དུ་བྱས་ནས་གདུག་རྩུབ་རྣམས་ཞི། དེ་དག་གིས་རང་དབང་མེད་པར་སྲོག་སྙིང་ཡིག་འབྲུའི་རྣམ་པར་ཕུལ་བ་རྣམས་ཧཱུྃ་གི་ཉི་གདན་ལ་བསྟིམས་ཤིང་དབང་དུ་བསྡུས་ནས་རྗེ་འབངས་ཇི་བཞིན་བཀོལ།

又，放射自所幻化及再幻化、忿怒兵器，猶如火焰电閃，猶如火花四濺，遍滿一切世間界，觸擊上、中、下所有魔障、鬼神、部多，由此昏厥、僵硬、瘋醉，碎為微塵。身語意之一切威能勢力，如燒鐵澆油，息諸粗暴。此等無有自主者，獻奉心命、種子字之相，融入吽字日墊，由此攝伏，如君役臣。

............(中略)............

རྩ་བསྙེན་འབུམ་ཚོ་དགུ་གཞུང་ནས་གསུངས་ཀྱང་བྱེ་བ་ས་ཡ་སོགས་རྟགས་དང་བསྟུན་ཏེ་བཟློག་བསད་གཙོ་བོར་བྱེད་ན་བསྲུང་བའི་ཕྱི་རོལ་དུ་འཁོར་ལོ་རྩིབས་སྟོང་གཉིས་གཡས་གཡོན་དུ་འཁོར་བའི་བར་དུ་གནོད་བྱེད་རྣམས་གཏུབ་པར་བསམ་པ་རིགས་མཐུན་ནས་འབྱུང་བས་བསྒོམ་མི་བསྒོམ་གང་འདོད་བྱ་ཆོག

軌中雖說根本念修應誦九十萬遍，然念一千萬等方易出生兆相。若以迴遮、誅殺為主，守護之外圍，兩千輻輪，一者左旋、一者右旋，觀想於此中間，切割一切能害，隨應而起，修或不修，隨欲皆可。

............(中略)............

འདི་སྐབས་རྣམས་སུ་བདག་བསྐྱེད་ཀྱི་འོད་ཟེར་འཕྲོས་པ་དང་དུས་མཉམས་དུ་མདུན་བསྐྱེད་ལས་ཀྱང་འོད་ཟེར་སྤྲོ་བསྡུ་མེ་ལོང་དང་བྱད་བཞིན་བསྒོམ་པ་དང་། བདག་བསྐྱེད་ཀྱིས་མདུན་བསྐྱེད་བསྐུལ་བ་རྣམས་དམིགས་རིམ་བློ་མཐུན་དུ་བསྒྱུར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། ལྟས་ལེགས་པའི་སྐབས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས། སྒྲུབ་རྫས་ལྷག་པའི་ལྷར་གསལ་བ་ལ་དབང་བཞི་ཡིད་ཀྱིས་ལེན་པ་རྣམས་བྱ། ལར་བཟང་རྟོག་དང་ངན་རྟོག་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་ཉིད་ཀྱི་སྣང་འཛིན་མ་དག་གི་རོལ་པ་ཡིན་པས་རེ་དོགས་ཀྱི་འཛིན་པ་བྲལ་བའི་ངང་ནས་ལྷ་དང་རང་སེམས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ངང་ནས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ།།

於此諸處，自生本尊放光，對生本尊亦同時放光，觀修放收、明鏡、面容。自生勸請對生等所緣次第，應知隨心而轉。善作觀察時，以三摩地定，觀修物為增上本尊，應以心受取四灌頂。復次，一切善念、惡念，皆是自己心性之不淨相執遊戲，故應遠離希慮執著，於本尊與自心無別體中修持。

............(中略)............

སྒྲུབ་རྫས་ཡེ་ཤེས་པའི་ལྷ་ཚོགས་དང་རང་གཉིས་མེད་དུ་འབྲེས་བལྟས། སླར་ཡང་སྒྲུབ་རྫས་ཟག་མེད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདུད་རྩི་འདོད་དགུ་འབྱུང་གནས་ཀྱི་རང་རྒྱུད་གཏམ་པའི་བདེ་སྟོང་གི་ཡེ་ཤེས་འབར་ཞིང་རྒྱས་པ་མོས་ནས་རྫས་ལ་རོལ། དེ་ནས་ལྷག་མ་སོགས་རྗེས་ཀྱི་རིམ་པ་རྣམས་བྱ་ཞིང་། སྦྱིན་བསྲེགས་གནས་མལ་བསྲུང་བ་སོགས་ཀྱང་རྩིང་སྤྱོད་དུ་མ་སོང་བར་མཐའ་རྒྱས་སུ་སྤྱོད་པར་བྱ་འོ།།

觀修物、智慧尊眾與自己無二無別。復次，修物無漏智慧甘露妙欲之源充滿自相續，樂空智慧熾燃增長，如此勝解，享用供物。其後，應行餘供等結行次第。燒施、臥具、守護等，乃至未息暴行之前，結行之中皆應行持。

ཞེས་པ་འདི་གཏེར་སྟོན་གྱིས་མཛད་པའི་ཟིན་བྲིས་ལ་ཞབས་ཏོག་ཚུལ་དུ་ཅུང་ཟད་རྒྱས་པར་བྱས་ནས་པདྨ་ཀུན་གྲོལ་རྣམས་རྒྱལ་གྱི་གནས་ཆེན་རུ་དམ་ལུང་པའི་དབེན་གནས་སུ་བྲིས་པ་དགེ་ཞིང་བཀྲ་ཤིས་པར་གྱུར་ཅིག་བྷ་ཝནྟུ།། མངྒ་ལཾ།། །།

此於伏藏師所作筆記，以承侍方式略作廣說，於貝瑪袞卓等聖地塘隆巴寂靜處撰著。願善妙吉祥！芒嘎朗！

------------------------------------

༄༅། །ཡང་དག་ཚད་མ་གསུམ་གྱི་ང་རོ་ཡིས། །ལྟ་དམན་རི་དྭགས་ཚོགས་རྣམས་སྐྲག་མཛད་པ། །ཐེག་མཆོག་སེངྒེའི་སྒྲ་དབྱངས་ས་གསུམ་ཁྱབ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག །མི་ཕམ་འཇམ་དབྱངས་རྣམ་རྒྱལ་རྒྱ་མཚོ།

三種真實正量吼聲震，一切劣見獸眾皆驚恐，
勝乘獅子吼音遍三地，蓮師大寶教法願興盛！
- 彌龐蔣揚南傑嘉措（不敗妙音尊勝海）

寧瑪文殊經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།

【家有猫咪】《愿你在时光中盛开，一生被岁月宠爱》

人生最舒适的状态莫过于：闲看庭前花开花落，笑望天上云卷云舒。
有一句话说得好：“所谓幸福，就是心简单，不多想，有时候做人需要‘懒’一点！”大千世界，无人不苦。重要的是我们要拥有苦中作乐的能力？
因为思念的人远在千里，无人欣赏，所以懒得精心装扮；因为历经人生起落，看淡一切，所以懒得在意什么。
有一种懒，叫不堪憔悴；有一种懒，叫宠辱不惊。

《临江仙·探梅》
宋·辛弃疾
老去惜花心已懒，爱梅犹绕江村。
一枝先破玉溪春。
更无花态度，全有雪精神。
剩向空山餐秀色，为渠著句清新。
竹根流水带溪云。
醉中浑不记，归路月黄昏。
写下这首词时，辛弃疾已经在上饶度过了十个寒暑，闲居了十年。
正值壮年的他心怀大志，却壮志难酬，只能整日与鸥鹭为伴，年华渐渐逝去，那一片赤诚也渐渐冷却了。
当人老了，年少时的那一腔热忱，被现实击溃，冷却袭来，不复从前，连看梅花的心思也懒了。这就是人生啊！

《鹧鸪天》
宋·陆游
懒向青门学种瓜，只将渔钓送年华。
双双新燕飞春岸，片片轻鸥落晚沙。
歌缥缈，舻呕哑，酒如清露鲊如花。
逢人问道归何处，笑指船儿此是家。
陆游和辛弃疾有相似之处。被免官在家的陆游闲居时怡然自得，比辛弃疾多了些许的看开。
陆游说：不想再去京城，谋得一官半职，只愿在这田园中，过着闲适的生活，看鸥鸣飞来飞去，看渔夫出入风波中，自得其乐，就很好。
人生不顺时，贵在想开。风景很美、人生很短，不要捲缩在一处阴影中。郁闷时，蹲下来抱抱自已，原谅别人，也放过自己。
《绝句漫兴九首·其六》
唐·杜甫
懒慢无堪不出村，呼儿日在掩柴门。
苍苔浊酒林中静，碧水春风野外昏。
杜甫懒得不想出村，像极了现在的宅男宅女们，可我们却没有杜甫的诗意。
他说：这林子静谧，一杯浊酒，安然自得。看着春风吹着碧水，黄昏就来了。
来去无意，如此心宁静，优雅随之。只有阳光而无阴影，只有欢乐而无痛苦，那就不是人生。在人生的清醒的时刻，在哀痛和伤心的阴影之下，人们真实的自我最接近。

《夏日山中》
唐·李白
懒摇白羽扇，裸袒青林中。
脱巾挂石壁，露顶洒松风。
请问：李白有多懒？
懒得摇动白羽扇来祛暑，裸着身子呆在青翠的树林中。脱下头巾挂在石壁上，任由松树间的凉风吹过头顶。
夏天，那么炎热，我们却从李白这首诗中，读出了清凉的感觉。裸着身子乘凉，真是让人忍俊不禁。
心静，是一种境界，也是一种智慧。
世态炎凉，无需迎合，人情冷暖，勿去在意。身在万物中，心在万物上。静听大海潮起潮落，笑看天边雁去雁回。

《菩萨蛮·半烟半雨溪桥畔》
宋·黄庭坚
半烟半雨溪桥畔，渔翁醉着无人唤。
疏懒意何长，春风花草香。
江山如有待，此意陶潜解。
问我去何之，君行到自知。
这是一幅溪桥野渔图，渔翁与自然交融，自在乐趣。
捕鱼老人喝醉酒睡着了也没有人前去叫唤一声更没有人去把他晃一晃。他那懒散而不受约束的意味儿是何等的深长啊，春风吹拂着花草还散发着幽香。
黄庭坚定是羡慕渔翁的疏懒，才有此诗。
人生，如果像渔翁一样，用微笑面对每一天的生活，用一颗喜悦的心，诠释岁月的物换星移。
一切随缘，不为难自己，不勉强他人，淡然从容，亦是一种幸事。

《雪夜小饮赠梦得》
唐·白居易
同为懒慢园林客，共对萧条雨雪天。
小酌酒巡销永夜？大开口笑送残年。
久将时背成遗老，多被人呼作散仙。
呼作散仙应有以，曾看东海变桑田。
雪夜，诗人与友人小酌慢饮，促膝叙谈，消磨了一整夜时间；谈得高兴了，就开怀大笑，以爽朗的胸怀，度过残年。
老年生活情趣，生动而又活跃。
知足常乐者最好命，繁重的生活过后，小酌一杯，那一瞬是不是觉得快乐似神仙。
酸甜苦辣，茶米油盐，日子慢下来，多年之后也是人生之阅历。
《南乡子》
宋·方千里
西北有高楼。淡霭残烟渐渐收。
几阵凉风生客袖，飕飕。心逐年华衮衮流。
花卉满前头。老懒心情万事休。
独倚栏干无一语，回眸。鼓角声中唤起愁。
人生无完美，曲折亦风景。坦然接受平淡的生活、从容面对人生的无奈，才能做到知足常乐、随遇而安。

人生真正滋味，唯有静者才能尝得出。只有淡然面对纷繁世事，宠辱不惊地正视自己的生活，才能收获更加美好的人生。

《南乡子·自述》
宋·苏轼
凉簟碧纱厨。一枕清风昼睡馀。
睡听晚衙无一事，徐徐。读尽床头几卷书。
搔首赋归欤。自觉功名懒更疏。
若问使君才与术，何如。占得人间一味愚。
苏轼是最会生活的人。这一年秋天，他躺在凉榻上，秋风吹不走他的睡意。
耳边细听，衙门里安静无事，于是，慢慢起来，打开书卷翻阅。
吟诵着诗句，对于功名，已没多少兴趣了。假如有人问我能耐如何，只是一个“愚”字罢了。

人说，大智若愚，有的人“懒”，不是真懒，而是不再执著，万事看开！
让耳朵懒一些，不去听那些闲言碎语。任世事纷扰、花开花谢，我们只坚持最初的梦想和方向，活出最好的自己；
让嘴巴懒一些，不去传那些道听途说。记下别人所有的好，理解别人所有的不好。不用言语去伤人，不用揣测去伤情，让每个身边人都感受春意融融；
让大脑懒一些，不去想那些杞人忧天。世事一场大梦，人生几度春秋，看淡得失、用心生活，自然能得偿所愿，让人生少一点遗憾。
愿我们以一颗善于偷懒的玲珑心，过好余生的每一天。若无闲事挂心头，便是人间好时节。 https://t.cn/RwozVrp

刷完自己以前所有的微博了，才想起我曾經原來也那麼深愛過一個人，但是曾經愛有多深，後來的恨就有多深，不想再想起，不願再想起，那個人早就在自己的心裡死掉了，他也從沒真的愛過自己，所有的傷痛都隨風而去了，但願往後餘生，下輩子下下輩子下下下輩子，我們都再無交集！畢竟你也早把曾經忘記了吧。好了，從心裡死掉的人就不要再想起了，明天早上起來，我還有自己的生活[伤心][伤心]