#放生物的分类与果报#

为人莫做亏心事，举头三尺有神明。人们都想得福报，儿女都好，都有前途，父母长寿，怕凶事横祸降临自己的身上和家中。但是要想得到福报，无灾无难，就要做行善积德之事，不做损人利己的坏事。

　　那我们来看看做些什么事可以积累善德，得到福报，福及子孙。

　　一、孝

　　百善孝为先，孝的意义一般表现为孝顺、孝敬等。道家认为孝道应该是出于自然的一种行为，但是人是唯一一种可以不按照自然规律发展，能为所欲为的动物，所以道家强调人要回归一种「孝道」的本性，孝敬父母尊敬师长，这是本应该做的事。

　　二、救人性命

　　古语云「积善之家，必有余庆」。这话一点不假。还说「救人一命，胜造七级浮屠」。这话更道出了救人性命会积下大阴德，从而得到上天眷护善人得福报的真机。

　　孙思邈在《备急千金要方序》中说，人命最贵，重於千金，一方药济人病痛，功德过於千金。(以为人命至重，有贵千金，一方济之，德逾於此。)所以他将编纂的药书称为「千金要方」。正由于这样，道门中人，往往精研医道，擅长药物学(本草学)，经常义务为人治病，或只受极低廉的酬金。现代社会，不少道观尚保留著设立诊所、医院，或者道长研究医技为人治病的优良传统。

　　三、兴建大利

　　协助建设公共设施，譬如开渠导水，修筑堤防，修建桥梁、救济贫困等，有钱出钱，有力出力，都算兴建大利。

　　不管是官方还是民间，都会说修桥铺路是造福子孙后代的大功德，只因修桥能度千万人，铺路者能利万千人。所以，我们现在在各处集资修路修桥的地方都很容易看到镌刻着出资人名字的功德碑。在大理州剑川县有座与金沙江上铁链桥同名的风雨桥金龙桥，桥亭上也有一副楹联：崇善怀德寸心昭日月，修桥铺路阴骘积儿孙。由此可见一斑。

　　四、戒杀放生

　　放生的目的是为了救生，以慈善心，慈悲行救助弱小生命脱离死亡，重新获得生机，还其自由，让它们在相对良好和安全的环境中，完成其生命的正常过程。所以放生应当遵守一些基本的准则和要求进行。放生前应当施行一定的合理的方法，确保所要放生物命的健康，这包括以五谷饲养其命和以五德能量饲养、安抚、净化、植善根于其灵性之中。同时要设身处地的考虑放生后它们生存的环境，寻找和确定良好的放生地点，确保救生的义举能够成功有效。

　　五、助印经书善书

　　经典经书善书诞生是人类文明的体现。善书、经书是赐予大智慧的，是宣扬大道之理的载体。经书善书在手，沐浴真人智慧之光，胜读千经万典。

　　助印经书善书可以结下善缘、道缘，可以得到十天善神的拥护，而邪祟不敢侵扰真善人。助印流通者获福、消罪 解厄，福禄绵长，利益自己及子孙;助印、流通经书逢凶化吉、坎坷渐消，所做如意;助印、流通者家庭和睦，子孙聪慧，受人尊重，祥光笼罩;助印、流通可增长智慧，愚者转智，病者转健，命运亨通;助印流通能为三界众生，种植善德 、道缘，获无量功德;助印、流通、读诵者不堕三恶道，获人天福报。

　　六、行善劝善

　　老子劝导世人向善，最能扣人心扉的名言即是：「天道无亲，常与善人。」劝人为善，特别劝导有能力、有机会的人，在他们心中种下行善行的种子，就会得到更多的善行，可谓功德一件。

　　持续做好事，做善事，累积善行，结善缘，积善行德，功德无量!

　　您不一定了解的放生秘密

　　1、放生雀鸟(天神),以放生观音雀等为佳。飞得高，看得远,有利于收集信息，提高测算的准确度,经商者有利提升业务及生意成交量，扩展人脉，提升人气财运。

　　2、放生乌龟(玄武),化煞消灾,增福延寿。

　　3、放生蛇类(地龙),解一些难缠的小人是非，口舌官司，有利于仕途升迁，腰疼腿疼等病痛，化解命带阴差阳错。

　　4、放生青蛙、蟾蜍(地藏王化身)，有利于超度冤亲债主，阴气重，减少被骗，因小鬼偷钱而破财。

　　5、放生泥鳅、黄蟮(土龙)，有利于钻营通关,用于转运! “泥鳅浪里跳龙门,渤海便翻身。”

　　6、放生塘风、生鱼(水神),化解水路冤魂,淹死车祸等，减少意外的发生。

　　7、放生鲤鱼、鲢鱼等鱼类(化龙)，鲤鱼跳龙门，利于学业、事业，特别是提升财运最好，用于转运。

　　8、放生田螺，繁殖快，有利旺丁，求子孙昌盛。

　　9、放生蚯蚓，能提升个人意志力，忍耐力，对戒色也有很大帮助。

　　10.放生牦牛、羊等身材高大的动物，能提升体力、忍耐力，牦牛是生存在高原缺氧的地区，耐寒，所以，我们多放生，自己身体会变得强壮，不怕冷，适应艰苦环境能力强 .

　　转发也是放生.功德无量!

　　放生的十六种意义：

　　放生就是救命 放生就是还债

　　放生就是救急 放生就是慈悲

　　放生就是觉悟 放生就是实践

　　放生就是积极 放生就是方便

　　放生就是改命 放生就是解冤

　　放生就是消灾 放生就是治病

　　放生就是救亲 放生就是延寿

　　放生就是福善 放生能助西方

今日分享
量大祸不在，机深祸亦深。
善为至宝深深用，心作良田世世耕。
群居防口，独坐防心。
体无病为富贵，身平安莫怨贫。
败家子弟挥金如土，贫家子弟积土成金。
富贵非关天地，祸福不是鬼神。
安分贫一时，本分终不贫。
不拜父母拜干亲，弟兄不和结外人。
人过留名，雁过留声。
择子莫择父，择亲莫择邻。
爱妻之心是主，爱子之心是亲。

སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་བཀའ་བཞུགས་སོ།།
释迦牟尼佛所法句诗偈
{༡}
དགེ་སློང་དག་གམ་མཁས་རྣམས་ཀྱིས།
སྲེག་བཅད་བརྡར་བའི་གསེར་བཞིན་དུ། །
ལེགས་པར་བརྟག་ལ་ང་ཡི་བཀའ། །
བླང་བར་བྱ་ཡི་གུས་ཕྱིར་མིན། །
诸比丘与诸智者，于我教法善思察，
犹如炼金作切磨，为敬佛而勿盲从！

སྡིག་པའི་རྒྱུ་ལས་སྡུག་བསྔལདང་།།དགེ་བའི་རྒྱུ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་།།
རང་གི་ལུས་ལ་དཔེ་ལོངས་ལ། །གཞན་ལ་གནོད་པ་མ་བྱེད་ཅིག །
恶因必生痛若，善因必得快乐；
喻于自己夲身，莫去伤害他人。

སྡིག་པ་ཅི་ཡང་མི་བྱ་ཞིང་། །དགེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་སྤྱད། །
རང་གི་སེམས་ནི་ཡོངས་སུ་འདུལ། །འདི་ནི་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ཡིན། །
不造任何罪恶业，圆满善业勤奉行，
全面克制私欲心，此乃我佛殊胜教 。

དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལས།
ཐོས་པ་མང་དང་ཆོས་འཛིན་དང་།།ཤེས་རབ་ལྡན་ཞིང་ཐར་འདོད་པ།།
ཡོན་ཏན་རྣམས་ལ་དགའ་བའི་མི།།དེ་རྣམས་དགའ་ལྡན་ཉེ་བར་འགྲོ།།
ཞེས་གསུངས།
《正法念处经》：
多闻知正法，具慧求解脱，
欣求功德者，往生兜率刹。

དགེ་སློང་ལ་གཅེས་པའི་མདོ་ལས།
ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་བདེ་བའི་མཆོག

།ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་ཐར་པའི་ལམ།
ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་ཡོན་ཏན་ཞིང་། ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་སངས་རྒྱས་རྒྱུ།
ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་རབ་མཆོག་ཡིན། མིག་གི་འབྲས་བུ་བཞིན་དུ་སྲུངས།
སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི། གཏོང་བ་མི་མཁས་བླུན་པོ་ཡིན།
ཞེས་གསུངས།
《教诫比丘经》：
此戒律乃胜安乐，此戒律乃解脱道，此戒律乃功德田，此戒律乃成佛因，此戒律乃最殊胜，故当护持如眼目，纵遇命难不舍戒，若舍则为极愚痴。

སོ་སོར་ཐར་བའི་མདོ་ལས།
སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱའི་སྒྲ་འདི་ཡང་། །འཇིག་རྟེན་དག་ན་རབ་ཏུ་དཀོན། །
མི་ཉིད་རྙེད་པ་ཤིན་ཏུ་དཀའ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཤིན་ཏུ་དཀོན། །
དེ་བཞིན་རབ་ཏུ་བྱུང་རྣམས་ཀྱི། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་རབ་དཀོན།།
ཞེས་གསུངས།
《别解脱经》：
如来之名号，世间极罕见，人身极难得，出家亦为难，如是出家众，净戒更为难。

མདོ་ལས།
བསྐལ་པ་བྱེ་བ་གང་གའི་བྱེ་སྙེད་དུ།།གང་དག་མི་བརྟན་བསམ་གཏན་བསྒོམ་པ་བས།།
གང་ཞིག་འདི་ལས་ཚིག་བཅད་འགའ་ལུང་མནོས།།དེ་ཡི་བསོད་ནམས་ཚད་བཟུང་མི་སླའོ།།ཞེས་གསུངས།
佛经：
何人俱胝恒河沙劫，修持不定诸禅定，不如受一偈传承，彼之功德更超胜。

ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལས།
སངས་རྒྱས་སྐྱབས་སུ་སེམས་ཅན་སུ་འགྲོ་བ།།བདུད་རྣམས་བྱེ་བས་བསད་པར་མི་ནུས་ཏེ།།
ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་ཤིང་བློ་ནི་འཁྲུགས་གྱུར་ཀྱང་།།དེ་ནི་ངེས་པར་སྐྱེ་བའི་ཕ་རོལ་འགྲོ།།
ཞེས་གསུངས།
《日藏经》：
有情谁人皈依佛，俱胝魔众不能害，纵破戒律心散乱，
彼亦定能趋涅槃。

དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པ་ལས།
དགེ་བའི་ལས་ལས་བདེ་བ་རྣམས་འབྱུང་ཞིང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་མང་མཐའ་ཡས་མཐོང་བར་འགྱུར། །
མི་དགེའི་ལས་ལས་སྡུག་བསྔལ་རྣམ་པར་འབྱུང་། །ངན་སོང་ངན་འགྲོ་འབར་བའི་གནས་རྣམས་མྱོང་། །
ཞེས་གསུངས།
《大宝积经》：
由善业中生诸乐，见多无边佛刹土，
不善业中生痛苦，感受炽燃恶趣处。